Τη μελέτη - αναφέρει το δημοσίευμα - επεξεργάστηκε η Ομάδα Ερευνας του Ινστιτούτου Κοινωνικής Πολιτικής στα πλαίσια του Κοινωνικού Διαλόγου για την Κοινωνική Ασφάλιση, με υπεύθυνο τον καθηγητή του Πανεπιστήμιου Πατρών Αρη Σισσούρα.Μεταξύ των διαπιστώσεων της μελέτης είναι και τούτη, όπως το παρουσιάζει η εφημερίδα: "Τα περισσότερα Ταμεία παρουσιάζουν πλεόνασμα στους κλάδους υγείας, πλην του ΙΚΑ, που αντιμετωπίζει σημαντικό έλλειμμα". Στη μελέτη δεν αναφέρονται - εκτός και αν παραλείφθηκαν απ' την εφημερίδα - οι λόγοι για τους οποίους υπάρχει το έλλειμμα στον κλάδο υγείας του ΙΚΑ. Ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ έγινε ελλειμματικός μετά τις απανωτές αυξήσεις των νοσηλίων του 1992 και 1993 απ' τις κυβερνήσεις της ΝΔ. Να πώς συνοψίζονται τα αποτελέσματα εκείνων των αυξήσεων σε μελέτη των Ι. Μητρόπουλου, Α. Αθανασόπουλου και Α. Σισσούρα,(σ.σ. του ίδιου καθηγητή που εκπόνησε τη νέα μελέτη) που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Κοινωνία Οικονομία και Υγεία" (Τεύχος 1 του 1996): "Στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) το ΙΚΑ αποτελεί τον σημαντικότερο προμηθευτή υπηρεσιών, αφού οι επισκέψεις στα τοπικά υποκαταστήματά του σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας έφτασαν τα 31 εκατομμύρια, ποσοστό που αναλογεί στο 38,74% του συνόλου επισκέψεων για ΠΦΥ... Εσοδά του είναι οι εισφορές εργαζομένων και των εργοδοτών, που αποτελούν και την κύρια πηγή για τον κλάδο υγείας και αντιπροσωπεύουν το 85% των συνολικών εσόδων του ΙΚΑ. Ενώ τα ταμεία υγείας μέχρι το 1992 παρουσιάζουν πλεόνασμα, εξαιτίας της πολιτικής των χαμηλών αμοιβών προς τους παραγωγούς (ιατρούς, νοσοκομεία), η κατάσταση αυτή φαίνεται να αλλάζει, λόγω των σημαντικών αυξήσεων στα νοσήλια που πληρώνουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί. Αποτέλεσμα αυτού η δημιουργία ελλειμμάτων στον κλάδο ασθενείας και μεγαλύτερη άντληση εσόδων από το κράτος, που εξαναγκάζεται να επιχορηγεί εκτός του κλάδου συντάξεων και τον κλάδο υγείας" (σ.σ.: Η υπογράμμιση δική μας).

Η άλλη διαπίστωση, όπως μεταφέρεται στην εφημερίδα, είναι τούτη: "Το ΙΚΑ φαίνεται να είναι το Ταμείο που απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών και είναι αυτό που παρουσιάζει το μεγαλύτερο έλλειμμα σε όλες τις πηγές των στοιχείων".

Πέρα απ' τις οφειλές - ξεπερνούν μαζί με τα πρόστιμα τα 700 δισ. δραχμές - των οφειλετών προς το ΙΚΑ το ίδιο το κράτος προκαλεί τα ελλείμματα στο Ιδρυμα.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ, στην εικοσαετία 1975 - 1996 το κράτος έκανε, μέσω του Ιδρύματος, κοινωνική πολιτική, το κόστος της οποίας έφτασε τα 2,79 τρισ. δραχμές Το κράτος επιχορήγησε το ΙΚΑ με 1,825 τρισ. και διέγραψε 0,724 τρισ. Συνολικά δηλαδή το κράτος έδωσε στο ΙΚΑ 2,559 τρισ. και του χρωστά άλλα άλλα 230,886 δισ. Τόσα δηλαδή όσο είναι περίπου και το οργανικό έλλειμμα του Ιδρύματος (232,15 δισ. δραχμές) για το 1998.

Αλήθεια, τα χρέη τρίτων ή οι κρατικές επιβαρύνσεις προς το ΙΚΑ - εκτός αν παραλείφθηκαν απ' την εφημερίδα - δεν αποτελούν παράμετρο στις προσεγγίσεις των επιστημόνων;

Εδώ αποκαλύπτεται και τι θα σημάνει αυτή η "εξισορρόπηση" στην πράξη - αν γίνει ενοποίηση. Οποιοι κλάδοι υγείας δεν εξανεμιστούν απ' τα διαφοροποιημένα νοσήλια θα ξετιναχτούν μέσω του ενοποιημένου ταμείου. Τα λεφτά, δηλαδή, είναι το ζητούμενο, καθώς επικρατεί ένας και μοναδικός... εξορθολογισμός: Περικοπές και πάλι περικοπές.

Φαινόμενα αρνητικά και περιπτώσεις σπατάλης υπάρχουν. Αλλά η πρόταση για την αντιμετώπισή τους όχι μόνο δε θα τις αντιμετωπίσει αλλά θα δημιουργήσει και νέες σπατάλες.

Γ. Μ.