Φυλετική... αποστροφή. Και μια αγωνία: Να ενσωματώσουμε τους μουσουλμάνους, να τους αφομοιώσουμε. Σαν να λέμε: Να ντύσουμε τους γυμνούς. Οσο κι αν θέλει κανείς να εξωραϊσει την εικόνα με φράσεις του τύπου "δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά...", αυτή ήταν η πραγματικότητα της εκδήλωσης που πραγματοποίησε στο Γκαζοχώρι ο τοπικός Εξωραϊστικός Σύλλογος "Μέγας Αλέξανδρος".

Τα εθνικιστικά κηρύγματα, έστω και ως λακωνικά ευφυολογήματα, και η καταδίκη του "άλλου", μόνο και μόνο γιατί δεν είναι "ίδιος με μας", ήταν αυτά που καταχειροκροτήθηκαν χτες από την πλειοψηφία όποιων κατοίκων παρακολούθησαν τελικά αυτήν την εκδήλωση. Και ήταν κάποιοι από αυτούς - όπως αποδείχτηκε - οι ίδιοι άνθρωποι που φωνάζουν την Αστυνομία και φέρνουν περιπολικά να μαζέψουν τους μουσουλμάνους ακόμη και την ώρα του γάμου του παιδιού τους, γιατί - λέει - κάνουν πολύ θόρυβο όταν παντρεύονται, χορεύουν επί διήμερο και... το χειρότερο, στήνουν μεγάφωνα στη γειτονιά που παίζουν "έξω φωνή" στο δρόμο τούρκικα τραγούδια!

Εξαιτίας της αντιμετώπισης των μειονοτικών κατ' αυτόν τον τρόπο και της "χρέωσής" τους ως προβλήματος της περιοχής από το σύλλογο στα ζητήματα του υπουργείου Εξωτερικών (!), ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα", Λεων. Αυδής,είχε ανακοινώσει ότι δε θα παραστεί στην εκδήλωση. Ωστόσο, ο πρόεδρος του συλλόγου, Γ. Κουγιούλης,ο οποίος... προσαρμόστηκε στη σύνθεση του ακροατηρίου του προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τις απουσίες που σημειώθηκαν - ξέχασε κάποιες - όταν αναφέρθηκε στη σχετική επιστολή του επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" δεν απέφυγε ακόμα και το ψέμα. "Αυτά που γράφει στην επιστολή του πρέπει να τα πω", σημείωσε, αλλά έκανε πως δεν είδε την εκτενή αναφορά του Λεων. Αυδή στη μειονότητα και αναφέρθηκε μόνο στο σκέλος της ανισοτιμίας στη μεταχείριση της "Αγωνιστικής Συνεργασίας", αφού ο σύλλογος δεν έχει προβλέψει παρέμβαση εκπροσώπου της, σε αντίθεση με άλλες δημοτικές παρατάξεις.

Το τραγικότερο όλων είναι ότι οι άνθρωποι του συλλόγου, οι κάτοικοι της περιοχής αγωνιούν πραγματικά για τη γειτονιά τους. Και τα προβλήματά τους είναι τεράστια. Αλλά γι' αυτά δε φταίνε οι... κακοί γείτονες, γιατί κι αυτοί αντιμετωπίζουν τα ίδια και χειρότερα. Οι ευθύνες για τα βάσανα του συνόλου των κατοίκων της περιοχής αλλού πρέπει να αναζητηθούν... Μόνο που οι επικεφαλής του συλλόγου κάνουν ό,τι μπορούν ακριβώς για να μην καταλάβει ο κόσμος ποιος πράγματι είναι ο εχθρός.