Ιδιαίτερη αναφορά στο γενικότερο περιβάλλον, μέσα στο οποίο λειτουργεί η αμυντική βιομηχανία, έκανε ο κεντρικός εισηγητής και βουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης,ενώ ταυτόχρονα επισήμανε την άμεση ανάγκη ουσιαστικής ανάπτυξης της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.

Οπως χαρακτηριστικά επισήμανε: "Οπωσδήποτε οι εξελίξεις στην αμυντική βιομηχανία της χώρας μας επηρεάζονται καθοριστικά αυτή τη στιγμή από το μεγάλο ανταγωνισμό των στρατιωτικοβιομηχανικών συγκροτημάτων των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης και ορισμένων άλλων μικρότερων δυνάμεων σε μια παγκόσμια αγορά, όπου εντείνεται η αμερικανική παρουσία και ο ανταγωνισμός. Υπάρχουν σοβαρές εξελίξεις, όμως, όσον αφορά το μέλλον της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας μας και στα πλαίσια της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης και ειδικότερα σχετικά με τις διεργασίες, που αποσκοπούν στη διευκόλυνση των πολεμικών βιομηχανιών της Δυτικής Ευρώπης. Και το λέω αυτό γιατί οι διεργασίες αυτές έχουν σχέση με τις εξελίξεις που έχουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση στη βάση των Συνθηκών του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, οι οποίες ως γνωστόν κινούνται στην κατεύθυνση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας ορίζοντας ακόμα και την αμυντική πολιτική. Και φυσικά ο τομέας αυτός δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο της γενικότερης πολιτικής ξεπουλήματος του δημόσιου τομέα της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων της συρρίκνωσης της όποιας παραγωγικής βάσης της χώρας, που προωθείται μια πολιτική στο βωμό των τεσσάρων ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ".

Αναφερόμενος στο κόστος που έχουν για τον ελληνικό λαό τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στην αμυντική βιομηχανία ο Μπάμπης Αγγουράκης τόνισε πως "φυσικά τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στην αμυντική βιομηχανία έχουν την κύρια αιτία τους στα εμπόδια και στα προβλήματα που δημιουργούν η δράση των πολυεθνικών εταιριών, στα προβλήματα που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ από τα εξοπλιστικά προγράμματα, που επιβάλλονται στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και βεβαίως από τα συμφέροντα κυρίως των ΗΠΑ που χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ για την αύξηση του ποσοστού τους στους εξοπλισμούς. Τα προβλήματα που προκαλεί η κυβέρνηση στην αμυντική βιομηχανία γίνονται ακόμα περισσότερο οξυμένα αν αναλογιστεί κανείς τον τεράστιο φόρτο που καλείται να επωμιστεί ο εργαζόμενος και πάλι δίπλα στα δυσβάσταχτα βάρη της πολιτικής λιτότητας της υποβάθμισης της παιδείας, της υγείας και της κατεδάφισης του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων. Και, φυσικά, γίνονται ακόμα πιο σοβαρά αν σκεφτούμε τα ύψη, στα οποία θα εκτιναχτεί το μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα των τεσσάρων δισεκατομμυρίων δραχμών περίπου συνέπεια βεβαίως και της πρόσφατης υποτίμησης της δραχμής".

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, παρέθεσε επίσης τις προτάσεις των εργαζομένων, τις οποίες, όπως επισήμανε, στηρίζει το ΚΚΕ, λέγοντας πως "η προοπτική και ο ρόλος των αμυντικών βιομηχανιών επιβάλλει μια άλλη μακράς πνοής και οράματος αντιμετώπιση και όχι μια μίζερη λογιστική τακτοποίηση. Οι επιχειρήσεις που αποτελούν τον κορμό της αμυντικής βιομηχανίας ΕΑΒ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΒΟ, ΕΒΟ, Ναυπηγεία, διαθέτουν τον τεχνολογικό εξοπλισμό και το έμψυχο δυναμικό να ικανοποιήσουν όλες τις ανάγκες που θα προκύψουν από την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος, αλλά και επιπλέον τις καθημερινές ανάγκες για υλικά και υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι αμυντικές βιομηχανίες πρέπει να παραμείνουν υπό πλήρη δημόσιο ιδιοκτησιακό καθεστώς, γιατί οι ανάγκες των Ενοπλων Δυνάμεων θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος, τότε που η μείωση του όγκου εργασιών και του άμεσου και εύκολου επιχειρηματικού κέρδους δε θα προσελκύει τους μνηστήρες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και θα είναι πιο συμφέρον γι' αυτούς να τις μετατρέψουν σε εμπορικά καταστήματα των ξένων πολυεθνικών εταιριών"

Παράλληλα, για τα Ερευνητικά Κέντρα Στρατού επισήμανε ότι έχει δημιουργηθεί σοβαρό θέμα, αφού "θεωρούμε απαράδεκτη την καθυστέρηση και την κωλυσιεργία που υπάρχει στο θέμα αυτό. Χρειάστηκε να περάσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, για να πληροφορηθούμε ότι είναι υπό επεξεργασία ένα νόμιμο πλαίσιο για την ένταξη των ερευνητικών κέντρων του Στρατού στο ν.1514 ένα νόμο, δηλαδή, που υπάρχει από το 1985. Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει, επίσης, όσον αφορά τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών. Πέρα από το γεγονός ότι η κυβέρνηση χρειάστηκε αρκετό χρόνο να μας απαντήσει με το Προεδρικό Διάταγμα που καθορίζει τη λειτουργία της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών δεν έχουν επιλυθεί μια σειρά από προβλήματα όπως πολύ σημαντικά θέματα που αφορούν την παρακολούθηση του προϋπολογισμού των εξοπλιστικών προγραμμάτων τον καθορισμό των προδιαγραφών τον ποιοτικό έλεγχο και μια σειρά από άλλα ζητήματα μεγάλης σημασίας για το εξοπλιστικό πρόγραμμα".

Καταλήγοντας ο Μπάμπης Αγγουράκης επισήμανε ότι "ο κλάδος της πολεμικής βιομηχανίας με το γενικό σύγχρονο εξοπλισμό του και το άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό του μπορεί να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί προς όφελος της εθνικής άμυνας και οικονομίας, εφ' όσον ξεπεραστούν τα σοβαρά προβλήματα και η αντιαναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης που υποθηκεύουν το μέλλον του".