Αλλη μια συνάντηση που ήρθε να επιβεβαιώσει την αδιαλλαξία της κυβέρνησης απέναντι στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή μεταξύ της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και του ΔΣ της ΔΟΕ. Μια συνάντηση, στην οποία ο υπουργός ούτε λίγο ούτε πολύ μας κάλεσε να... κάνουμε ό,τι μπορούμε από τη μεριά μας για να σιγήσουν οι απεργιακές φωνές των εκπαιδευτικών. Φυσικά ο Γερ. Αρσένης δεν ξέφυγε από τα πλαίσια της νομιμότητας που του επιβάλλει η συμμετοχή του στην κυβέρνηση, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "κινούμαστε στα πλαίσια του προϋπολογισμού και δεσμευόμαστε οι αυξήσεις να είναι στο ύψος του πληθωρισμού και λίγο πιο πάνω". Στο πλαίσιο του πληθωρισμού λοιπόν ο υπουργός Παιδείας έδωσε "γενναιόδωρες αυξήσεις" στους μισθούς μας, που φτάνουν στο ύψος των 5.000 δραχμών μεικτές αποδοχές. Οσον αφορά τα αιτήματα του κλάδου, για μαζικούς διορισμούς, μείωση του ωραρίου και αυτόματη εξωμείωση των πτυχίων μεταξύ αποφοίτων Παιδαγωγικών Ακαδημιών και Παιδαγωγικών Τμημάτων, ο υπουργός απάντησε γενικά και αόριστα τα εξής: ΘΑ καλύψουμε τα κενά από του χρόνου με κατεύθυνση να αυξηθούν οι διορισμοί, ΘΑ μειωθεί το ωράριο με στόχο να φτάσει τις 21 ώρες τη βδομάδα και που φυσικά θα καταληχθεί με νέο διάλογο και ΘΑ ξεκινήσει "ένα ευρύ πρόγραμμα εξομοίωσης των πτυχίων που θα ολοκληρωθεί σε 3 χρόνια".

Τις παραπάνω ...παροχές του υπουργείου Παιδείας η "πράσινη" πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ έσπευσε να τις χαρακτηρίσει θετικές (!), κάτι βέβαια που το είχε ζητήσει ο ίδιος ο υπουργός και που μάλιστα απαίτησε σαν όρο της συνάντησης να ανακοινωθούν σαν κοινά συμφωνηθέντα και να αποτελούν και εισήγηση για σταμάτημα της απεργίας.

Τα σχέδια για το σπάσιμο της απεργίας που επιχείρησε να εφαρμόσει η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση στην Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, αλλά δεν της βγήκε επειδή δεν της το επέτρεψαν οι συσχετισμοί, φαίνεται ότι βρίσκει έδαφος στην πλειοψηφία της ΔΟΕ (επειδή οι συσχετισμοί το επιτρέπουν). Αυτά τα σχέδια υπουργείου Παιδείας και κυβέρνησης πρέπει η βάση των δασκάλων και νηπιαγωγών να τα σπάσει στην πράξη, συμμετέχοντας μαζικά σε όσες γενικές συνελεύσεις απομένουν να ολοκληρωθούν σήμερα και να προχωρήσουν πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά στη συνέχιση της απεργίας. Κάτι που όπως έδειχναν τα πρώτα στοιχεία των γενικών συνελεύσεων έγινε.