«Σας καλούμε να ψηφίσετε το ΚΚΕ όλοι όσοι συμφωνείτε μαζί μας, ότι και επί ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ το βιοτικό επίπεδο έπεσε, τα δικαιώματα συρρικνώθηκαν, το αίσθημα ανασφάλειας έγινε ακόμα πιο έντονο. Ολους εσάς που συμφωνείτε ότι ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν απλώς κάποιες συγκλίσεις, κάποιες ομοιότητες, αλλά έχουν την ίδια στρατηγική στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες, στην εξωτερική πολιτική, στις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας, στο πώς βλέπουν τη χώρα στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Ολους εσάς που αισθάνεστε προδομένοι και εξαπατημένοι, αισθάνεστε αγανάκτηση γιατί οι προσδοκίες και οι ελπίδες που νιώθατε γι' αυτά τα κόμματα δε δικαιώθηκαν».

Σε όλους αυτούς απευθύνθηκε, απ' τη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ, στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη, η Αλέκα Παπαρήγα. Τους κάλεσε να αποφύγουν τα «εκβιαστικά διλήμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο καθένας με τον τρόπο του σας λέει, ή Καραμανλής ή ακυβερνησία, ή Παπανδρέου ή αλλιώς δεξιά τραγωδία. Τέτοια εκβιαστικά διλήμματα σας απευθύνουν εδώ και πολλά χρόνια. Θα τα νιώσετε ακόμα πιο πολύ την άλλη μέρα των εκλογών αν δεν τους γυρίσετε την πλάτη».

Στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα μίλησε για τους εκβιασμούς των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: «Χρόνια τώρα λένε ή παντελώς άνεργος ή μερική απασχόληση για 4 μήνες, 8 μήνες, άντε και 1 χρόνο. `Η θα χρεοκοπήσει το ασφαλιστικό σύστημα ή θα δεχτείτε να δίνετε περισσότερες εισφορές, να δουλεύετε έως τα 67 και αύριο έως τα 70 και 71. Μήπως εκβιαστικό δεν είναι το δίλημμα, ή θα μείνει το παιδί σου έξω από το πανεπιστήμιο ή θα αδειάσεις την τσέπη σου πληρώνοντας φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα; Μήπως δεν είναι εκβιαστικό το δίλημμα ή θα εγκαταλείψεις το χωράφι και την καλλιέργειά σου ή θα βρεθείς ως και στη φυλακή από τα χρέη σου; `Η θα δουλέψεις μαύρη εργασία ή θα μείνεις στο εργασιακό ράφι;

`Η θα έχεις μια κρατική καπιταλιστική επιχείρηση που θα την πληρώνεις ή θα δεχτείς να γίνει ιδιωτικοποίηση και πάλι να πληρώνεις διπλά και τριπλά το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο. `Η θα δεχτείς τα φοιτητοδάνεια ή δε θα μπορέσεις να σπουδάσεις. Και το χειρότερο είναι ο εργοδοτικός εκβιασμός: `Η θα δεχτείς να παίρνεις μισθό πείνας ή θα απολυθείς αν απεργήσεις. Αν θέλεις να σου δώσει δουλιά ή να μείνεις στη δουλιά, ξέχνα το, δεν μπορεί να κάνεις παιδί, θα σε απολύσω μόλις λήξει η άδεια μητρότητας. Αν και τώρα απολύουν και μωρομάνες δίνοντας ως αντάλλαγμα μια ψευτοαποζημίωση και ένα επίδομα ανεργίας πτωχοκομείου».

Με βάση αυτά υπογράμμισε, απευθυνόμενη σε όλους τους εργαζόμενους: «Με καθαρό μυαλό χωρίς το βάρος των εκβιαστικών διλημμάτων μπορεί να σκεφθείτε τι καλό μπορεί να προκύψει από τη μείωση του δικομματισμού και την ενίσχυση του ΚΚΕ αύριο. Μακριά από τα εκβιαστικά διλήμματα μπορείτε να αρχίσετε να σκέφτεστε ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει πρόταση για λαϊκή εξουσία, για την οποία η πάλη έχει μεν δυσκολίες και εμπόδια αλλά δεν είναι ανυπέρβλητα όταν ο λαός το αποφασίσει».

Οπως είπε, «δε θα επικαλεστούμε κυρίως ή τόσο τη συμβολή μας, μαζί με τους συνεργαζόμενους και συμμάχους στην προετοιμασία, οργάνωση και ανάπτυξη των εργατικών, αγροτικών και νεολαιίστικων λαϊκών αγώνων, σε κάθε σκίρτημα και κίνημα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης. Με την ευκαιρία, στα ψηφοδέλτιά μας συμμετέχουν αγωνιστές της Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών και άλλοι συνεργαζόμενοι. Ο,τι κάναμε 90 χρόνια τώρα, ό,τι κάναμε τα τελευταία χρόνια ήταν αυτονόητα για μας και πριν απ' όλα υποχρέωσή μας. Το κίνητρο ήταν οι ευθύνες και υποχρεώσεις μας απέναντι στο λαό και όχι η αναζήτηση μεταλλίων και επαίνων.

Δε θα μείνουμε στα αριθμητικά δεδομένα ότι, δηλαδή, η υπερψήφιση του ΚΚΕ δίνει έμπρακτα χτύπημα στο σύστημα της δικομματικής εναλλαγής - συναλλαγής. Είναι χτύπημα και αριθμητικό και πολιτικό - ποιοτικό. Είμαστε στην άλλη όχθη, όχι μόνο γιατί είμαστε κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή έχουμε ριζικά αντίθετη πολιτική και από τους δύο, πολιτική διαφορετικής κατεύθυνσης».

Με ρητορικά ερωτήματα αποκάλυψε τις επιφανειακές διαφορές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: «Υπάρχει τάχα διαφορά ανάμεσα στη γαλάζια και πράσινη ιδιωτικοποίηση, ανάμεσα στη γαλάζια και πράσινη ανεργία, ανάμεσα στη γαλάζια και πράσινη εκτόπιση της φτωχής αγροτιάς από τη γη; Ανάμεσα στα γαλάζια και πράσινα εργατικά ατυχήματα, στα γαλάζια και πράσινα καμένα δάση και αποχαρακτηρισμούς; Υπάρχει διαφορά άραγε ανάμεσα στα γαλάζια και πράσινα μη κρατικά πανεπιστήμια, ανάμεσα στη γαλάζια και πράσινη συμμόρφωση στις επιλογές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ;».

Σημείωσε ακόμη: «Η εναλλαγή από θητεία σε θητεία είναι ανάσα για το αντιλαϊκό σύστημα. Από την εναλλαγή στην εξουσία δε ζημιώνονται οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι. Δε φοβούνται την εναλλαγή η Κομισιόν, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ. Το μόνο που φοβούνται είναι μήπως το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής αρχίζει να έχει διαρροές. Το μόνο που συγκεντρώνει την προσοχή τους είναι να μαγειρέψουν στα παρασκήνια εναλλακτικά σχέδια κυβερνήσεων συνεργασίας, ώστε πάλι τίποτε να μην αλλάξει. Γι' αυτό και δε βλέπει η ολιγαρχία του πλούτου με κακό μάτι ορισμένα κόμματα - αναχώματα, ας είναι στην εφεδρεία μήπως και χρειαστεί να δώσουν ανάσα στη δικομματική εναλλαγή».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε: «Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος, πολύ επίκαιρος λόγος που επιβάλλει να μη χαθεί μια ακόμα εκλογική μάχη. Ερχεται νέα μπόρα και καταιγίδα. Την περιγράφουν στα προγράμματά τους και οι δύο. Θα ιδιωτικοποιήσουν ό,τι απέμεινε, λιμάνια, αεροδρόμια, το νερό, ορεινούς όγκους, παραλίες και ακτές. Θα επέλθει ακόμα μεγαλύτερη ερημοποίηση της υπαίθρου με την Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Κλαίνε για τα καμένα δάση και χωριά, στο βάθος όμως ξέρουν ότι τώρα υπάρχει μεγαλύτερη ευκαιρία για να βγουν από τη μέση μικροϊδιοκτήτες αγρότες. Για να καθίσουν στο σβέρκο των εργαζομένων στις καμένες περιοχές τα επιχειρηματικά μονοπώλια που ήδη έχουν αποκτήσει δικαιώματα για τουριστικά μεγαθήρια. Ερχονται πολλά. Κάτι ξέρει και ο κ. Καραμανλής που λέει "είμαστε στο μέσο των μεταρρυθμίσεων", κάτι ξέρει και ο κ. Παπανδρέου που λέει ότι "δεν μπορεί να μιλάμε για κοινωνική πολιτική κοιτώντας στο παρελθόν"».

«Το αίτημά μας για νέες μόνιμες, κανονικές θέσεις εργασίας στηρίζεται σε πραγματικές δυνατότητες και όχι σε αφηρημένα σχήματα. Πολύ περισσότερο, είναι έξω από τη λογική περί "γαλάζιων και πράσινων" παιδιών. Νέες θέσεις εργασίας μπορεί να δημιουργηθούν και σήμερα σχεδόν σε όλους τους τομείς της κοινωνικής πολιτικής, του πολιτισμού και του αθλητισμού, της Παιδείας, της πολιτικής προστασίας, της προστασίας των δασών, της Πυροσβεστικής, στον κοινωνικό τουρισμό, στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, με την προϋπόθεση βέβαια ότι διεκδικείται και ελεύθερος χρόνος».

Η Αλέκα Παπαρήγα ξεκαθάρισε: «Νέες θέσεις εργασίας μπορεί να δημιουργηθούν σε μια σειρά κλάδων της βιομηχανίας, στην αγροτική οικονομία, αλλά δε θέλουν και οι δύο γιατί εφαρμόζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Νέες θέσεις εργασίας μπορεί να υπάρξουν με τη μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου και του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Δε μιλάμε για εποχιακές δουλιές, για εργασιακή περιπλάνηση, αλλά για σταθερές δουλιές με εισόδημα που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες».