Μνημειώδης είναι ο χτεσινός σχολιασμός των όσων προέκυψαν από τη συνάντηση της υπουργού Απασχόλησης με τις συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες των συνταξιούχων. Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «χορτάσαμε ωραία λόγια», την καταγγέλλει για τις ενοποιήσεις των Ταμείων και την εγκαλεί επειδή ακόμα δεν έβαλε σε λειτουργία το λεγόμενο Ταμείο φτώχειας προκειμένου να ανακουφιστούν οι «ευπαθείς ομάδες».

Μέσα σε δυο αράδες, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ επιβεβαίωσε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη βαθιά ταξική πολιτική του κόμματός της και την πλήρη ταύτισή της με τη ΝΔ στο θέμα του Ασφαλιστικού. Επειδή τα «ωραία λόγια» της κυβέρνησης ήταν τα ίδια που έλεγε το ΠΑΣΟΚ όταν οι συνταξιούχοι διαμαρτύρονταν για το γεγονός ότι οι 6 στους 10 έπαιρναν συντάξεις κάτω από 600 ευρώ, είτε με γαλάζιους, είτε με πράσινους υπουργούς. Επειδή για τις ενοποιήσεις των ταμείων το δρόμο τον άνοιξε με τους νόμους του το ΠΑΣΟΚ. Στη βάση αυτή συνεχίζει σήμερα η ΝΔ. Και τέλος, επειδή προσπαθώντας να μιλήσει για τους συνταξιούχους, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ δε βρίσκει τίποτα άλλο να πει, παρά να καταφύγει στην καραμέλα του Ταμείου φτώχειας, που σκοπό έχει να καλύψει με ψίχουλα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα χιλιάδες απόμαχοι της δουλειάς, άνεργοι και άλλοι.

Το ΠΑΣΟΚ έχει κοινή αντίληψη με τη ΝΔ για τη φτώχεια, αφού επιδιώκει την ανακύκλωσή της και όχι βέβαια την αντιμετώπισή της. Αλλά αφού το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να εξαντλήσει όλο τον «φιλοσυνταξιουχικό» του οίστρο σε μια δήλωση, γιατί δεν έκανε τον κόπο να τοποθετηθεί επί της ουσίας στα αιτήματα που διατύπωσαν και στην υπουργό Απασχόλησης οι συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες των συνταξιούχων; Το ερώτημα είναι ρητορικό. Γιατί είναι φανερό ότι το αίτημα για 1.120 ευρώ κατώτερη σύνταξη και μισθούς που θα διαμορφώνουν ικανοποιητικές συντάξεις είναι σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική του δικομματισμού που θρέφει την κερδοφορία των λίγων και καταδικάζει τους πολλούς στη φτώχεια.