«ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ...»: «Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τη νύχτα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κι όμως η επέτειος αρνείται κατηγορηματικά να αποσυρθεί από το πολιτικό προσκήνιο (...) Διατηρεί επίσης τον αντιαμερικανικό χαρακτήρα της. Είναι όντως μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο μια "εθνική επέτειος" να συνοδεύεται επί 35 χρόνια με πορεία στην αμερικανική πρεσβεία εναντίον της πολιτικής των ΗΠΑ!» (ο Γιώργος Δελαστίκ στο ΕΘΝΟΣ).

ΚΙ ΕΝΑΣ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ: «Παράξενο πράγμα να θεωρεί εαυτόν κανείς "μπολσεβίκο" και να έχει πρότυπο τον άνθρωπο που εξολόθρευσε, ως πράκτορες ξένων δυνάμεων, σχεδόν όλα τα μέλη της μπολσεβίκικης παλαιάς φρουράς» (ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ΑΛΛΑ... «Σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου του 1989, η μεγάλη φοιτητική διαδήλωση οδήγησε στο ξήλωμα του τότε κομμουνιστικού καθεστώτος της Τσεχοσλοβακίας» (ο Χρήστος Μιχαηλίδης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΜΕ ΛΑΜΠΑΔΕΣ: «Λίγοι γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι από τους σημερινούς "βαρώνους του Τύπου", όπως Λαμπράκης, Βαρδινογιάννης, Κόκκαλης, Μπόμπολας, Κυριακού, Αλαφούζος, Σαραντόπουλος, Κουρής, αλλά και Τεγόπουλος και Βουδούρης, ήταν μεταξύ των ανώνυμων αγωνιστών που έβαφαν τοίχους, φώναζαν με το χωνί και έβγαζαν παράνομες εφημερίδες με κίνδυνο της ζωής τους» (ο Χρήστος Πασαλάρης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΠΡΟΣΟΧΗ - ΠΡΟΣΟΧΗ! «Η κοινωνία μας έχει ανέβει σε μια χρονομηχανή που τρέχει ιλιγγιωδώς προς τα πίσω (...) Οφείλω να ειδοποιήσω τους οδηγούς της χρονομηχανής ότι είναι ένα πολύ επικίνδυνο ταξίδι. Διότι το 1800 είχε τη δουλεία, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τον άγριο καπιταλισμό, το εξαθλιωμένο προλεταριάτο (...) Αλλά μπορούν να τρακάρουν πάνω και σε δυσάρεστες καταστάσεις όπως η Κομμούνα του Παρισιού, σε ένα ξεχασμένο φιλόσοφο ονόματι Καρλ Μαρξ ή ακόμη σε κάποιους περίεργους "λαϊκιστές" όπως ο Ρήγας Φεραίος και ο Μαρίνος Αντύπας» (ο Βασίλης Μουλόπουλος στο ΒΗΜΑ).