Μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση, αφιερωμένη στη συμβολή των Ελλήνων και ιδιαίτερα αυτών του Πόντου στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ καθώς και στην Οχτωβριανή Επανάσταση, έγινε προχτές Κυριακή στην κατάμεστη αίθουσα «Αρχέλαος» στην Καλλιθέα.

Την εκδήλωση οργάνωσαν οι Κομματικές Οργανώσεις Καλλιθέας του ΚΚΕ, στο πλαίσιο των 90 χρόνων του Κόμματος, με ομιλητή τον Αναστάση Γκίκα, διδάκτορα Πολιτικών Επιστημών και συνεργάτη του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος παρουσίασε το βιβλίο του «Οι Ελληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ».

Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μια διεισδυτική και αναλυτική ματιά στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, ειδικότερα μέσα από τη συμμετοχή των Ελλήνων. Θεμελιωμένο σε πληθώρα πρωτογενών και δευτερογενών πηγών (πολλών εκ των οποίων αδημοσίευτων ως τα σήμερα ή άγνωστων στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό), επιχειρεί να ρίξει φως σε πτυχές του ιστορικού παρελθόντος, που βρίσκονται τις μέρες μας στο επίκεντρο της αντικομμουνιστικής αναθεώρησης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας.

Συνοψίζοντας ο ομιλητής τόνισε την παρουσία του ελληνισμού στο σύνολό του στην ΕΣΣΔ, επισήμανε πως «διέπρεψε σε όλα ανεξαιρέτως τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας, στις Τέχνες, τις Επιστήμες, τα Γράμματα, την Πολιτική κλπ. Το 1939, πάνω από 1 στους 10 Ελληνες στην ΕΣΣΔ είχε ανώτατη μόρφωση. Ο ποντιακός ελληνισμός, μετείχε ενεργά στις κοινωνικές διεργασίες, σε όλες τις περιόδους και πτυχές της σοσιαλιστικής οικοδόμησης (στην κολεκτιβοποίηση, εκβιομηχάνιση κ.ο.κ.). Οι Ελληνες κατείχαν από τα υψηλότερα ποσοστά ένταξης στο ΚΚ και συμμετοχής στις εκλογές. Ιδιαίτερα δε οι Ελληνίδες, οι οποίες απέκτησαν για πρώτη φορά ισονομία ή το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στην ΕΣΣΔ και όχι στην Ελλάδα. Ο ποντιακός ελληνισμός απέδειξε έμπρακτα το ποιόν της σχέσης του με το σοβιετικό καθεστώς, όταν με ηρωισμό και αυταπάρνηση ρίχτηκε στα πεδία των μαχών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπερασπιζόμενος τη σοσιαλιστική του πατρίδα, ακόμα και με τίμημα την ίδια του τη ζωή».

Στη συνέχεια σημείωσε πως με την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, σύμφωνα με στοιχεία, από τους 120.000 Ελληνες που ζούσαν στη Γεωργία, σήμερα, παραμένουν μόλις 20.000. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έχουν παραμείνει είναι συγκλονιστικές για το όργιο βίας, εγκλημάτων και εθνικιστικών συγκρούσεων που επικρατούν κι έχουν ως αποτέλεσμα την αναγκαστική προσφυγιά δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων. Η πραγματικότητα που έχει πλέον διαμορφωθεί στις συνειδήσεις των περισσότερων Ελλήνων από την ΕΣΣΔ, παρά την προσπάθεια των αστικών μέσων ενημέρωσης να παρουσιάσουν τα 70 χρόνια της Σοβιετικής εξουσίας ως έναν εφιάλτη, είναι πως αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα ορθώνοντας ανάστημα στη συκοφαντία και το ψέμα.

Καταλήγοντας, τόνισε πως «αν αναδείχτηκε κάτι ξεκάθαρα την περίοδο που μεσολάβησε από την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ενωση ως σήμερα, είναι ότι η Ιστορία, όχι μόνο δεν "τελείωσε" το 1991, αλλά επανέρχεται όλο και πιο επιτακτικά: Για τις μεν νικήτριες - προσωρινά - εκμεταλλεύτριες τάξεις ως εφιάλτης, για τους δε απανταχού της Γης εκμεταλλευόμενους, τον εργαζόμενο λαό, ως ελπίδα, αναγκαιότητα και επιταγή για το μέλλον».