Ενα πράγμα κάνει το «σχέδιο στήριξης της οικονομίας» που ανακοινώνει σήμερα η Κομισιόν: Προστατεύει τα μονοπώλια και στηρίζει την κερδοφορία τους και φορτώνει τα βάρη της κρίσης στους λαούς, πρώτα και κύρια στους εργαζόμενους. Μετά τη «θωράκιση» των τραπεζών, η ΕΕ φροντίζει να πάρει ορισμένα μέτρα «τόνωσης της ζήτησης» (δημόσιες επενδύσεις, μείωση ΦΠΑ μετά από συνεννόηση, ορισμένα παραπάνω ψίχουλα στις «ευπαθείς ομάδες» αλλά «προσωρινά», κ.ά.), αλλά και εγγυήσεις σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν πρόβλημα «ρευστότητας». Ομως, όλα αυτά - και αυτό είναι το σημαντικότερο - θα πρέπει να συνοδευτούν από νέα μακροχρόνια προγράμματα διαρθρωτικών αλλαγών από κάθε κράτος μέλος ώστε συνολικά η ευρωοικονομία να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Τι θα περιλαμβάνουν αυτά τα προγράμματα; Ιδού τι προτείνει, σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσίασε χτες η «Καθημερινή», η Κομισιόν: Πρώτον, «μέτρα μισθολογικής συγκράτησης» και «γενική επέκταση της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και ειδικά της μερικής απασχόλησης». Με άλλα λόγια, πάγωμα και μείωση μισθών, γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, δηλαδή κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, «ελεύθερες» απολύσεις κ.ο.κ. Δεύτερον, απελευθέρωση των αγορών και, τρίτον, μείωση των διοικητικών δαπανών των επιχειρήσεων... Με άλλα λόγια, συνέχιση της αντιδραστικής πολιτικής που προκάλεσε την κρίση.