Εδώ και χρόνια έχει τεθεί σε εφαρμογή στην ΕΕ η οδηγία περί «ενιαίου ευρωπαϊκού ουρανού». Πρόκειται για τη θεσμοποίηση σε επίπεδο Βρυξελλών και με τη σύμφωνη γνώμη των κρατών - μελών (συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών κυβερνήσεων) της διαδικασίας των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στις αερομεταφορές με στόχο τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση στον κλάδο των αερομεταφορών. Πολιτική της Κομισιόν και των αρμοδίων επιτρόπων της είναι αυτή η διαδικασία ανασυγκρότησης να οδηγήσει στη δημιουργία 3-4 μεγάλου μεγέθους αεροπορικών εταιρειών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις υπόλοιπες εταιρείες να περιορίζονται σε περιφερειακό ρόλο (με ό,τι αυτό σημαίνει για την ασφάλεια των πτήσεων, ζητήματα κυριαρχίας, εργασιακών σχέσεων για τους υπαλλήλους κλπ).

Αυτή είναι η αιτία (και όχι η «αγωνία» τους ότι χρεώνεται ο... ελληνικός λαός) που ξεπουλιέται η «Ολυμπιακή», ώστε σε μια πορεία να ενταχθεί υπό τις «φτερούγες» κάποιας ξένης αεροπορικής εταιρείας.

Αλλωστε αν οι Βρυξέλλες είχαν πράγματι «ιδεολογικό» πρόβλημα με τις λεγόμενες «κρατικές ενισχύεις» προς την «Ολυμπιακή», θα το έδειχναν και στις περιπτώσεις κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων εκ μέρους των Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας και Ισπανίας προς τις δικές τους εταιρείες. Εκεί δηλαδή που υπολογίζεται ότι οι κρατικές ενισχύσεις ξεπερνούν τα 15 δισ. ευρώ με στόχο την ενίσχυση τόσο συγκεκριμένων ευρωπαϊκών εταιρειών όσο και της αεροναυπηγικής εταιρείας «Airbus». Πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ. Αλλωστε, όπως προείπαμε, η «πίτα» πρέπει να μοιραστεί μεταξύ 3-4 εταιρειών. Και μέσα σε αυτές τις συνθήκες η «Ολυμπιακή» πρέπει να «φαγωθεί»...