Τι λέει το ΚΚΕ; «Ο καυγάς ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπροστά τις ευρωεκλογές έχει κύριο και αποκλειστικό στόχο να εγκλωβίσουν τη λαϊκή αγανάκτηση, να εξωραΐσουν την ΕΕ (...) το ΠΑΣΟΚ έχει την ίδια στρατηγική με τη ΝΔ». Τι άλλο λέει; «Στις ευρωεκλογές πρέπει να καταδικαστεί η διπλοπροσωπία και ο καιροσκοπισμός του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ που από τη μια μεριά στηρίζει ολόψυχα την ΕΕ και από την άλλη (...) υποκριτικά και παραπλανητικά ενοχοποιεί τη δήθεν "νεοφιλελεύθερη" στρατηγική της ΕΕ, καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρχει και φιλολαϊκή οικονομική και πολιτική συγκρότησή της χωρίς την ανατροπή της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της πολιτικής εξουσίας σε κάθε κράτος - μέλος της».

Τι λέει η συσσωρευμένη εμπειρία των ανθρώπων, που μοχθούν κάθε μέρα; Χτεσινό το παράδειγμα: Οι κτηνοτρόφοι προτίμησαν να μοιράσουν χιλιάδες λίτρα γάλα στον κόσμο, παρά να τους το πάρει τζάμπα το μονοπώλιο, που, καθορίζοντας τις τιμές, σπρώχνει στη δυστυχία και τους παραγωγούς και τους καταναλωτές. Εχει γραφτεί, λοιπόν, στο πετσί τους πια τι σημαίνει Κοινή Αγροτική Πολιτική. Πόσα ανάλογα έχουν να πουν οι οικοδόμοι, οι τσαγκαράδες, οι μεταλλεργάτες κ.ο.κ;

Οι θέσεις του ΚΚΕ ακουμπάνε στη λαϊκή εμπειρία, ακουμπάνε συνειδήσεις. Κι αυτό δεν περιμένουμε να το δούμε στις δημοσκοπήσεις, καταγράφεται στις γειτονιές και προπαντός στους χώρους δουλειάς. Ποιος δεν αναγνωρίζει την αλήθεια στη θέση ότι «η Ελλάδα σήμερα (...) έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να μπορεί να εξασφαλίζει επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά και για το εξωτερικό εμπόριο»;

Τέτοιου είδους θέσεις έχουν και διά ταύτα: Μια συνολική πρόταση για τη λαϊκή οικονομία, που βεβαίως απαιτεί και τη λαϊκή εξουσία για να την επιβάλει.

Ε, αυτό και μόνο φτάνει για να ενωθούν οι «Ευρωπαίοι» σ' αυτό που τους ενώνει. Την υποστήριξη της Ευρώπης των μονοπωλίων. Στην οποία είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν μύρια όσα προβλήματα διαχείρισης, αρκεί να παραμείνει Ευρώπη των μονοπωλίων.

Ερχεται από κοντά και η συνολική καπιταλιστική κρίση να δέσει τη μαρέγκα. Σου λένε οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του συστήματος: Με την κρίση θα ξεμπερδέψουμε κάπως, τι θα γίνει, όμως, με το πρόβλημα πολιτικής εκπροσώπησης που έχει προκύψει;

Ε, περιμένεις, λοιπόν, εσύ να σ' αφήσουνε να αναπτύξεις τη δράση σου, και μάλιστα έτσι που βάζεις ακόμα πιο ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών σου; Λες: Οργανώνουμε το κίνημα έτσι που να αντιμετωπίσει την κρίση με σκοπό να χάσει το κεφάλαιο, να κερδίσουν οι εργαζόμενοι. Καταθέτεις πρόταση, που ξεκινά να απαντά στις ανάγκες των καθημερινών διεκδικήσεων και φτάνει να δίνει συνολική διέξοδο έξω από το σημερινό σύστημα. Και θες να σ' αφήσει ο κάθε «Πάγκαλος» να κάνεις το χατίρι του λαού ;

Οι αστοί και τα κόμματά τους δεν ξεχνάνε. Καλά θα κάνεις και συ, όχι μόνο να μη ξεχνάς, αλλά και να παίρνεις όλα τα μέτρα που χρειάζονται, ώστε να γίνει ικανή η εργατική τάξη - με μπροστάρη το Κόμμα της - να κάνει την αναγκαία ζημιά, αυτήν που θα λυτρώσει όλους αυτούς που σήμερα μπορεί και να ψηφίζουνε ακόμα το δυνάστη τους, αλλά πάντα - ιστορικά έχει αποδειχτεί - προσμένουνε απ' το Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, να μπει μπροστά, να δείξει το δρόμο και να 'χει τη δύναμη να τον υπερασπιστεί.

Ασχετο: Ποιο ήταν το χαρακτηριστικό του σεισμού που έριξε στο πένθος τη γειτονική χώρα; Το ίδιο που είχε βυθίσει και τη δική μας. Επεσαν κατά κύριο λόγο κτίρια του '70, δηλαδή σχετικά καινούρια για την ηλικία του μπετόν, νέα σίγουρα ως προς τους αντισεισμικούς κανονισμούς. Ο Εγκέλαδος ήταν πάντα εκεί σ' αυτήν τη περιοχή. Αυτό που καθόρισε τη ζημιά ήταν το κυνήγι του κέρδους.

Εχει δίκιο ο Τσίπρας στο παζάρι του, δεν είναι «αντι-ΕΕ» το κόμμα του. Το βεβαιώνει και ο εκ των «αριστερών» του Χρ. Παπαδόπουλος, και ο εκ των «δεξιών» του Δ. Παπαδημούλης με άρθρα και συνεντεύξεις. Απλά, ανάλογα με το ακροατήριο, ο καθένας λέει τα δικά του κι όλοι μαζί βεβαιώνουν την αστική τάξη πως δεν έχει να φοβάται τίποτα.