Αν και οι παραπάνω γραμμές του Καταστατικού του Κόμματος με εκπληκτική σαφήνεια περιγράφουν - καθορίζουν τα καθήκοντά μας για τη νεολαία και την ΚΝΕ και παρά τα σημαντικά και θετικά βήματα που έχουν γίνει σ' αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι στο επίπεδο κυρίως των ΚΟΒ, ΑΕ και ΝΟ η κατάσταση είναι πολύ πίσω ακόμη από τις απαιτήσεις των καιρών, από τη δουλιά που πρέπει να κάνουμε με βάση και τις αποφάσεις των οργάνων.

Η δουλιά μας και η ενασχόληση με τα προβλήματα της νέας γενιάς παραμένει ακόμη αποσπασματική, η κύρια ενασχόληση των κομματικών δυνάμεων με την ΚΝΕ και τη νεολαία είναι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και η δράση στο χώρο της εκπαίδευσης (σχολειά - ΑΕΙ - ΤΕΙ), όπου υπάρχουν αντίστοιχες ΚΟ ή κομματικές δυνάμεις. Δεν καταφέραμε να κάνουμε ακόμα πράξη την καλύτερη σύνδεση Κόμματος - ΚΝΕ, δεν επιμένουμε στην ολόπλευρη ιδεολογικοπολιτική καθοδήγηση στην ΚΝΕ, δεν εντάσσουμε στο πρόγραμμα των ΝΟ, σχέδιο παρέμβασης στη νεολαία.

Τα παραπάνω δεν είναι σε καμιά περίπτωση ξεκομμένα από την υπόλοιπη δράση του Κόμματος και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Το βασικότερο πρόβλημα είναι νομίζω η λειψή κατανόηση του ρόλου, των καθηκόντων, της προσφοράς που πρέπει να έχει κάθε κομματικό μέλος. Κάτω από την πίεση που ασκεί ο αντίπαλος και από τους όρους της καθημερινής ζωής (δυο δουλιές - ανεργία κ.ά.), με νωπές ακόμα τις συνέπειες από τις ανατροπές και την αντεπανάσταση, με αδύνατη την καθοδηγητική βοήθεια στα μέλη μας, φαινόμενα παραίτησης, αποστασιοποίησης, αποσπασματικής - επιλεκτικής δράσης υπάρχουν και στις γραμμές μας. Στο βάθος- βάθος είναι η λειψή κατανόηση από ένα τμήμα των δυνάμεών μας (με σοβαρή την ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων γι' αυτό) της αναγκαιότητας και επικαιρότητας του δρόμου που έχουμε χαράξει από το 15ο Συνέδριο, της συγκρότησης του ΑΑΔ Μετώπου.

Η μέχρι τώρα εμπειρία, όμως, από τη δράση του Κόμματος δείχνει ότι ο δρόμος της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι ο δρόμος, που κάτω από προϋποθέσεις θα οδηγήσει στη σοσιαλιστική προοπτική της πατρίδας μας. Αυτό ακόμα περισσότερο χρειάζεται να το δουλέψουμε στη νεολαία. Τόσο στα μέλη της ΚΝΕ, αλλά ακόμα περισσότερο στους νέους εργαζόμενους και ανέργους, στη νεολαία που σπουδάζει.

Κύριο στη δράση μας στη νεολαία πρέπει να είναι η αντίληψη ότι η νέα γενιά δεν είναι ούτε χαμένη, ούτε κερδισμένη. Μπορεί, λόγω του νεαρού της ηλικίας, να υπάρχουν στοιχεία του ριζοσπαστισμού, της επαναστατικότητας, του ενθουσιασμού με τη συλλογική δράση ενάντια στο «παλιό», αυτά όμως τα χαρακτηριστικά αν δε δεθούν με την πρωτοπόρα θεωρία και δράση του Κόμματος, με την ακόμα πιο έντονη δράση της ΚΝΕ σε πλατιά στρώματα της νεολαίας, θα μείνουν «κενό γράμμα», θα ενσωματωθούν στα γρανάζια του συστήματος μέσα από τις θεωρίες τού «δε βαριέσαι», μέσα από τα πρότυπα του «γιάπι».

Αρα από δω απορρέουν και τα καθήκοντα απέναντι στη νέα γενιά. Πόσο τα σωματεία, ακόμα και σ' αυτά που οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, έχουν το πάνω χέρι, ασχολούνται με τα προβλήματα των νέων εργαζομένων που έχουν στη δύναμή τους. Πόσο ανοίγουμε τη δουλιά μας, ενισχύουμε την παρέμβασή μας σε εργασιακούς χώρους και κλάδους που η νεολαία κυριαρχεί και οι νέες εργασιακές σχέσεις είναι καθεστώς (π.χ. τουρισμός, επισιτισμός, εμποροϋπάλληλοι). Πόσο βοηθάμε και ασχολούμαστε πραγματικά με τα προβλήματα της εκπαίδευσης πέρα από την περίοδο των μαθητικών κινητοποιήσεων.

Πόσο το ίδιο το Κόμμα, σε συνεργασία με την ΚΝΕ, σχεδιάζει τη δράση του από το επίπεδο της ΚΟΒ και της ΝΕ, με βάση αυτή την ανάγκη να μπει καινούριο αίμα, να αναζωογονηθούν και οι γραμμές του και τα σωματεία με ένταξη νέων - και ηλικιακά - στη συλλογική δράση, στην οργανωμένη πάλη.

Δε θέλω να πω ότι δεν έγινε τίποτα, χρειάζεται όμως να επιμείνουμε στην «κατάκτηση σε όλη την κλίμακα του Κόμματος ενιαίου και σταθερού προσανατολισμού δράσης στο κύριο και βασικό μέτωπο πάλης, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα...», όπως και οι Θέσεις της ΚΕ σημειώνουν.

Ιδιαίτερα καθοριστικό - κρίσιμο ζήτημα για το κέρδισμα της νέας γενιάς στις γραμμές μας, στην υπόθεση του Μετώπου είναι η προσπάθεια που πρέπει να ενταθεί από Κόμμα και ΚΝΕ, για να «γνωρίσουν οι νέοι άνθρωποι την ιστορία και τους αγώνες του λαού. Να γνωρίσουν από πρώτο χέρι τι είναι και τι θέλει το ΚΚΕ. Να βοηθηθούν όσο γίνεται περισσότεροι νέοι να μην επηρεάζονται από την αντικομμουνιστική και αντισοσιαλιστική προπαγάνδα. Να αναδειχτεί η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού, το μέλλον της κομμουνιστικής κοινωνίας...». (Θέσεις παρ. 51).

Παρά τις όποιες αδυναμίες ή καθυστερήσεις έχουμε σήμερα μεγαλύτερη εμπειρία ως Κόμμα και ΚΝΕ. Και στην περιοχή μας, όπου σχεδιάσαμε τη δουλιά μας, όπου δουλέψαμε με χαρτί και μολύβι, όπου κεντράραμε -συγκεκριμενοποιήσαμε το στόχο (π.χ. σχολειά ή σχολές «πιλότοι»), όπου τα όργανα και τα στελέχη μπήκαν μπροστά, όπου ελέγχαμε σταθερά τη δουλιά, είχαμε καλύτερα αποτελέσματα, μετρήσαμε ακόμα μεγαλύτερα βήματα στο κέρδισμα νέων στις γραμμές μας, στην καλύτερη συσπείρωση γύρω από την ΠΚΣ ή τα Συντονιστικά των μαθητών κ.λπ. Μπορούμε σήμερα ακόμα καλύτερα, ακόμα περισσότερο να ανοίξουμε θαρρετά την παρέμβασή μας, τη δράση και τις πρωτοβουλίες μας, αξιοποιώντας τη μέχρι τώρα εμπειρία, συσπειρώνοντας ακόμα περισσότερους στα σωματεία, στους συλλόγους, στις παρατάξεις μας, εντάσσοντας ακόμα περισσότερους νέους σε ΚΚΕ και ΚΝΕ, ατσαλώνοντας ακόμα περισσότερο τις δυνάμεις μας. Καθοριστικός παράγοντας η αφομοίωση της πολιτική μας, η χωρίς όριο προσφορά στελεχών και μελών στην υπόθεση της συγκρότησης του Μετώπου, της Σοσιαλιστικής προοπτικής.

Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ