Βέβαια, θα πει κανείς, για μας δεν υπάρχει θέμα, είναι λυμένο. Δεν υπάρχει ΘΕΟΣ.

Ωραία..., υπάρχει όμως η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που θρησκεύεται και οι περισσότεροι απ' αυτούς δε μας ψηφίζουν, όχι γιατί είμαστε άθεοι, αλλά γιατί συμπεριφερόμαστε σαν χριστιανομάχοι. Υπάρχουν, επίσης, ο λαϊκός κλήρος, οι παπάδες της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, ο μακαρίτης σύντροφός μας παπα-Στάθης Κτενάς και τόσοι άλλοι. Υπάρχουν οι παλιότεροι, Διάκος - Παπαφλέσσας. Τι θα τους κάνουμε αυτούς, σύντροφοι;

Ναι, δεν υπάρχει Θεός, υπάρχει όμως παράδοση, πολιτισμός, συνυφασμένα με τη ζωή, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, υφασμένα φάδι-στημόνι στον αργαλειό της γιαγιάς μας. Το ξόρκι για τα Παγανά - οι αποκριές - τα Χριστούγεννα - το βάψιμο των αυγών. Ποιος από σας που μέσα σας με βρίζετε τώρα, δε βάφει αυγά τη Μεγάλη Πέμπτη σπίτι του;

Πόσοι δε βαφτίσατε τα παιδιά σας; Κανένας - πλην ενός - δεν αρνήθηκε θρησκευτικό θάψιμο!

Ναι. Είναι αντιδραστικό, σύντροφοι, το Ιερατείο, παγκοσμίως, γιατί πάσχιζε να κρύψει τη γνώση από το λαό.

Μα τους κληρικούς-καλόγερους των κρυφών σχολειών τι θα τους κάνουμε, σ/φοι; Κι εκείνους στο ανάθεμα;

Και γιατί γιομίζουμε το «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» με αγγελίες μνημόσυνων στελεχών του Κόμματός μας και λαϊκών ηρώων; Υποκρινόμαστε;

Είπε, λένε, ο Μαρξ ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών. Ισως είχε δίκιο τότε. Σήμερα όμως μήπως ήρθε ο καιρός να το αλλάξουμε; Μήπως είναι πιο σύγχρονο, πιο αληθινό ότι η θρησκεία είναι το αφέψημα των λαών κι ανάλογα με το πώς το σερβίρεις γίνεται ή δηλητήριο, π.χ., με κινίνο. ή παρηγοριά, π.χ., με μέλι... Και δε συγκίνησε κανένα μας η στροφή προς την εκκλησία όλο και περισσότερων ανθρώπων, όλο και πιο νέων, η Νεο-Ορθοδοξία δηλαδή. Κι εκείνο το δεν ορκίζονται στο Ευαγγέλιο οι βουλευτές μας, σε κάθε νέα Βουλή, μας δίνει ψήφους, αυξάνει το κύρος, την επιρροή μας;... Κι ορκίζονται σ' ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει, στο αστικό Σύνταγμα. Ωραία επιλογή. Κι αν εξαιρέσουμε το 80-90% του ελληνικού λαού, με ποιους θα χτίσουμε το Μέτωπο;

Να φτιάξουμε συμμαχίες, σ/φοι, να φτιάξουμε μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, ενάντια στη σήψη και τη διαφθορά. Κόντρα στην πράσινη σαπίλα που συλεύει μέχρι και τους ατυχείς νεκρούς μας.

Κόντρα σε όσους μας πνίγουν για να πλουτίσουν, κόντρα σε όσους μας ποτίζουν κάθε λογής ναρκωτικά και θησαυρίζουν, κόντρα σ' αυτούς που κυβερνάνε χάριν των δικών τους συμφερόντων κι όχι αυτών που τους εξέλεξαν. Κόντρα σ' αυτούς που χάλασαν τη γλώσσα μας, στους ίδιους που πούλησαν, μαζί με τον ΟΤΣΑΛΑΝ το ελληνικό φιλότιμο, που στάζουν αίμα τα χέρια τους απ' τα σφαγιασμένα Σερβόπουλα.

Κόντρα στους ανευθυνο-υπεύθυνους πρωθυπουργούς και υπουργούς που ζούνε σε άλλον πλανήτη.

Κόντρα στους ίδιους και τους συνοδοιπόρους τους, που δε θέλουν σύνορα, που δεν έχουν πατρίδα, που αρνηθήκανε - θεματοφύλακες όντες - την ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοσή μας.

Να φτιάξουμε πολλά μέτωπα σ/φοι, αλλά να μην αφήσουμε απέξω τη μάνα μας που ανάβει κάθε μέρα το καντήλι, το γείτονα τον ψάλτη που είναι και οικοδόμος. Με τον παπά που φωνάζει για παγκόσμια ειρήνη, με τη χριστιανική φιλοσοφία, που παρά τις μεγάλες αντιθέσεις τις Επουράνιες, έχουμε πολλά ουμανιστικά κοινά (και φιλοσοφικά) με τα επίγεια.

Να φτιάξουμε μέτωπο, σύντροφοι. Ναι, πρέπει αλλά με την πλειοψηφία, όχι με τις άσπρες μύγες.

Συντροφικά

Περιστέρι