Υπογραμμίζεται η ανάγκη ζύμωσης των Θέσεων του Κόμματος, η διάδοση της ιδεολογίας του επιστημονικού σοσιαλισμού, του Προγράμματος, της ιστορίας του Κόμματος και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Ιδιαίτερα στα πρωτοπόρα τμήματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

Ο κύριος στόχος της ιδεολογικοπολιτικής προσπάθειας επικεντρώνεται και σωστά, α) στην ανάπτυξη και εκλαΐκευση της κεντρικής πρότασης του Κόμματος, για το τι είναι και τι θέλει το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο πάλης. Από ποιες δυνάμεις θα συγκροτηθεί, ποια θα είναι η πολιτική του και ποιος ο τελικός του σκοπός, β) στην ολόπλευρη ενίσχυση του Κόμματος.

α) Να γίνει όσο το δυνατόν πιο κατανοητή και αφομοιώσιμη η σημασία, η αναγκαιότητα, η δυναμική του, η δομή και ο πολιτικός του στόχος. Γιατί αυτά είναι ορισμένα από τα βασικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται στην καθημερινή ιδεολογική μας δουλιά, τη ζύμωση στον κόσμο, για τη συσπείρωση δυνάμεων, στη μαζική δράση, στοιχεία που συμβάλουν στη δημιουργία των προϋποθέσεων οικοδόμησης του Μετώπου.

β) Να εξοπλίσει, με εκείνα τα στοιχεία και επιχειρήματα, την επιτυχή και αποτελεσματική αποκάλυψη και αντίκρουση της ιδεολογικής επίθεσης και των παραπλανητικών συνθημάτων των αντιπάλων μας που φοβούνται στη σκέψη μιας πλατιάς ενωτικής και οργανωμένης πάλης των α.α. δυνάμεων, ιδιαίτερα σε ένα κοινό Μέτωπο με την Εργατική Τάξη και κόμμα της, το ΚΚΕ.

γ) Να κατανοήσουμε και να αναπτύξουμε πιο δημιουργικά τους τρόπους και τις μορφές που πρέπει να δουλεύουμε (μόνιμα και σταθερά) σε έναν ενιαίο χώρο (στο Μέτωπο), με ευρύτερες, πολιτικά, ιδεολογικά, ανομοιογενείς δυνάμεις, για ένα συγκεκριμένο σκοπό τη Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία.

Υπογραμμίζεται, σωστά, πως η ιδεολογική πολιτική και προπαγανδιστική δραστηριότητά μας δεν πρέπει να περιορίζεται στο επίπεδο των καθημερινών αναγκών της συνδικαλιστικής και μαζικής δράσης, πολύ περισσότερο που απέναντί μας βρίσκονται παραταγμένες οι δυνάμεις της άρχουσας τάξης, της κυβέρνησης με τη βοήθεια των ξένων κέντρων (ΗΠΑ - ΕΕ), σε πλήρη και γενική επίθεση, εφ' όλης της ύλης, ενάντια στο Κόμμα μας και στην πολιτική του. Συνεπώς, ο δικός μας εξοπλισμός και ετοιμότητα πρέπει να είναι πλήρης.

Και να έχουμε υπόψη μας πως όσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οξύνει την αντεργατική, αντιλαϊκή της πολιτική στο εσωτερικό, σ' όλους τους τομείς και συνεχίζει στο εξωτερικό τη μικροϊμπεριαλιστική της πρακτική, είναι φυσικό επακόλουθο η αστική ιδεολογία και προπαγάνδα, της ίδιας και των εταίρων της, (παρά τις κεντροαριστερές κορόνες), να γίνεται όλο και περισσότερο βίαιη και αντιδραστική.

Ετσι εξηγείται η όξυνση του αντικομμουνισμού και της φασίζουσας τακτικής της, που επιβεβαιώνεται από τα μέτρα και τις συχνές επιθέσεις ηγετικών της στελεχών, ενάντια στο ΚΚΕ και στο δημοσιογραφικό όργανο της ΚΕ του από γνωστά αντιδραστικά έντυπα («Αυριανή» «Καρφί» κλπ.) από συγκεκριμένες κρατικές, παρακρατικές και παραστρατιωτικές υπηρεσίες για τους ίδιους σκοπούς και επιδιώξεις.

Η κυβέρνηση διαθέτει άφθονο χρήμα, διαθέτει ΜΜΕ. Χρησιμοποιεί μια ολόκληρη στρατιά εξαγορασμένων δημοσιογράφων, ερευνητών, «ιστορικών», επιστημόνων, καλλιτεχνών. Δεκάδες επιτελεία, ινστιτούτα και εκδοτικά. Εχει στην υπηρεσία της την εκκλησιαστική ηγεσία, κήρυκα των συμφερόντων των μονοπωλίων και της ΕΕ που θυμίζει την εποχή του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», με επικεφαλής τον ομογάλακτο του Ιερώνυμου, κ. Χριστόδουλο.

Αξιοποιεί την πιο ακριβοπληρωμένη, μεταδικτατορικά, την πλειοψηφία της κυβερνητικής συνδικαλιστικής ηγεσίας που μοναδικό της στόχο έχει την καθυπόταξη της Εργατικής Τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος στην υπηρεσία του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου και την εξαγορά συνειδήσεων.

Εχει σύμμαχο και στυλοβάτη της τον ΣΥΝ και άλλες παλιές και νέες δυνάμεις του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού, που στηρίζουν με πάθος την ΕΕ και το καπιταλιστικό σύστημα, χτυπώντας το ΚΚΕ, υπονομεύοντας την πολιτική και διαστρεβλώνοντας την ιστορία του.

Η όλη ιδεολογική και προπαγανδιστική εκστρατεία της κυβέρνησης έχει πολύ συγκεκριμένους στόχους, που δεν επιτρέπεται καμιά υποτίμηση, κανένας εφησυχασμός.

Κάνει ό,τι μπορεί για να κρύψει τον ταξικό χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, (ΕΕ-ΝΑΤΟ) συγκαλύπτοντας και τη δική της ευθύνη.

Χρησιμοποιεί αντεπιστημονικούς όρους και ιδεολογήματα, του τύπου «παγκοσμιοποίηση» κ.ά. για να μπερδεύει το λαό.

Προσπαθεί να υποβάλει στη συνείδηση της Εργατικής Τάξης και των εργαζόμενων, την άποψη, ότι μετά την προσωρινή αντεπαναστατική νίκη του ιμπεριαλισμού, ένας μόνο δρόμος υπάρχει, ο δρόμος του καπιταλισμού. Θέλει να συγκαλύψει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που υπάρχουν και θα οξύνονται. Να κρύψει την ανισόμετρη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη που οδηγεί και επιβάλλει σχέσεις κυριαρχίας και υποταγής του σε βάρος αδύνατων οικονομικά χωρών και λαών, όπως και η χώρα μας.

Αγωνίζεται να σβήσει από τη συνείδηση της Εργατικής Τάξης την ιστορία αυτού του τόπου, τις επαναστατικές παραδόσεις, τους αγώνες, τις αμέτρητες θυσίες του λαού μας για ό,τι κατάχτησε.

Θέλει να εξαφανίσει από τη μνήμη των εργαζομένων τις μεγάλες αξίες: της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης, του Πατριωτισμού, του Διεθνισμού κ.ά. Θέλει να μετατρέψει την Εργατική Τάξη, το λαό και τη νεολαία σε εγωιστές, ατομιστές, αδιάφορους, άβουλους και φοβισμένους ραγιάδες.

Και για να τα πετύχει όλα αυτά χτυπάει, όχι με πολιτικούς όρους, αλλά με ψεύδη και άλλα ανέντιμα μέσα, την πρωτοπόρα ιδεολογία τής Εργατικής Τάξης και το Κόμμα της, το ΚΚΕ.

α) Προσπαθεί να μειώσει τις δυνάμεις του Κόμματος, να σπείρει συγχύσεις στις γραμμές του, να το «εκτροχιάσει» από την κοσμοθεωρία του Μαρξισμού - Λενινισμού από τις δοκιμασμένες λενινιστικές αρχές και κανόνες λειτουργίας του, να το καταστήσει ανήμπορο να εκπληρώσει τον πρωτοπόρο ρόλο του και την αποστολή του.

β) Να το χτυπήσει στην καρδιά, εξουδετερώνοντας την κύρια δύναμή του, την ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική του ενότητα.

γ) Να βάλει εμπόδια και να ματαιώσει, στο ξεκίνημά της, τη συσπείρωση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και την οικοδόμηση του ΑΑΔΜ Ξέρουν πολύ καλά και μπορούν να υπολογίσουν τη δύναμη και τη δυναμική που περικλείει αυτή η πρόταση του ΚΚΕ.

Μετρούν καλύτερα από εμάς την απήχηση που βρίσκει η πρότασή μας στην Εργατική Τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, της πόλης και του χωριού, στη διανόηση και στη νεολαία και ανησυχούν.

Συνειδητοποιούν, κυβέρνηση και Ευρω-αμερικάνοι, ότι η πρόταση συγκρότησης του ΑΑΔΜ μπορεί να εξελιχτεί (είναι ρεαλιστική), σε μια τεράστια κοινωνικοπολιτική συμμαχία, με βασικό κορμό την Εργατική Τάξη και το Κόμμα της, και να οδηγήσει στον άλλο δρόμο, για μια πραγματική Λαϊκή Εξουσία, να επιβάλλει μια οικονομία υπέρ του λαού και της χώρας, τη Λαϊκή Οικονομία. Κάτι τέτοιο αποτελεί σημαντικό παράδειγμα για τις αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές δυνάμεις στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, πράγμα που δεν επιθυμούν οι αντίπαλοί μας.

Η κυβέρνηση, εντολοδόχος των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, κάνει με ζήλο τη δουλιά του αυστηρού χωροφύλακά τους στη χώρα μας και στην περιοχή, υπονομεύοντας ταυτόχρονα την κυριαρχία μας.

Οι «Θέσεις» αναδεικνύουν με σαφήνεια την πολιτική της κυβέρνησης και τις μεγάλες ευθύνες της.

Το ερώτημα που προκύπτει, όμως, για μας είναι άλλο. Εχει σχέση με το κατά πόσο παρακολουθούμε, εμβαθύνουμε και εκτιμάμε αυτή την ολόπλευρη αδυσώπητη και αντιδραστική επίθεση της άρχουσας τάξης, της κυβέρνησης και των ισχυρών συμβούλων της, ενάντια στο Κόμμα μας και το οργανωμένο αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας.

Κατά πόσο εξοπλιζόμαστε με την ιδεολογία, την πολιτική και θεωρία για να μπορούμε, την κάθε στιγμή, να αντικρούουμε και να ματαιώνουμε τα σχέδιά τους.

Κατά πόσο κατακτάμε τη γνώση, (βασικό εργαλείο), α) για να κατανοήσουμε την εξελικτική δύναμη της πολιτικής πρότασης του Κόμματος και την τεράστια δυναμική που μπορεί να αναπτύξει η οργανωμένη πάλη των δυνάμεων που θα συσπειρωθούν στις γραμμές του Μετώπου, β) για να συμβάλουμε στη γρήγορη και δημιουργική εφαρμογή της.

Γιατί, από την κατανόηση αυτών των ιδεολογικοπολιτικών πλευρών που αναδείχνουν οι Θέσεις της ΚΕ του Κόμματος και η γενική πολιτική και θεωρία μας θα μπορούμε να εξηγούμε και να απαντάμε στα παραπλανητικά επιχειρήματα των αντιπάλων μας και των παλιών και νέων υποστηριχτών τους:

Για τα φαινόμενα κρίσης που ανακαλύπτουν πάντα, και ιδιαίτερα πριν από κάθε συνέδριο, στο ΚΚΕ. Το έλλειμμα δημοκρατίας στο Κόμμα μας. Το τέλος των ιδεολογιών, το θάνατο του σοσιαλισμού και την «παντοδυναμία» του ιμπεριαλισμού κλπ.

Πρώτο: Για τα στοιχεία κρίσης στο Κόμμα, που επικαλούνται οι αντίπαλοί μας ένα πράγμα έχουμε μόνο να τους πούμε: Ολοι οι κομμουνιστές γνωρίζουν, πρέπει να γνωρίζουν, ότι η ιδεολογική, η πολιτική και η οργανωτική ενότητα του Κόμματος είναι απαραίτητος όρος για την εκπλήρωση των σκοπών του, την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Αυτήν την ενότητα που φυλάσσουν τα μέλη του Κόμματος σαν κόρη οφθαλμού προσπαθούν να διαβάλουν οι αντίπαλοί μας. Δεν μπορούν και δε θέλουν να καταλάβουν ότι το ΚΚΕ είναι επαναστατική οργάνωση εθελοντών ομοϊδεατών και η αποχώρηση καθενός από τις γραμμές του αποτελεί ατομική υπόθεση να θέτει τον εαυτό του εκτός Κόμματος, αφού συνειδητά παύει να αποδέχεται, στην πράξη, την Πρωτοπόρα Ιδεολογία και τις Αρχές και Κανόνες Λειτουργίας (σε αντίθεση με την αρχική εθελοντική πολιτική του επιλογή).

Συνεπώς, κάθε παρόμοια διαδικασία δε δημιουργεί κρίση, όπως ισχυρίζονται οι αντίπαλοί μας, αντίθετα, η παραμονή στις γραμμές του Κόμματος, ανθρώπων που απορρίπτουν, την ιδεολογία, τις αρχές και την πολιτική του, θα αποτελούσε, εν δυνάμει, πηγή κρίσης.

Δεύτερο: Οι ταξικοί και οι πολιτικοί μας αντίπαλοι μάς κατηγορούν για έλλειψη δημοκρατίας στο Κόμμα. Είναι γεγονός ότι εμείς οι κομμουνιστές έχουμε άλλη τελείως διαφορετική άποψη για τη δημοκρατία, γενικά στην κοινωνία και ειδικά στο Κόμμα και στο μαζικό λαϊκό κίνημα, από αυτή που επικαλείται η κυβέρνηση.

Δεν μπορούν να κατηγορούν το ΚΚΕ για έλλειψη δημοκρατίας αυτοί που τσακίζουν τα κόκαλα των συνταξιούχων, των οικοδόμων και των ναυτεργατών, που μετατρέπουν την ελληνική ύπαιθρο σε ένα απέραντο αγροτοδικείο, που ψηφίζουν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για τη δίωξη των μαθητών και εκπαιδευτικών. Αυτοί που καθαιρούν υπουργούς από τηλεφώνου (θυμάται ο κ. Σημίτης πώς τον καθαίρεσε ο Α. Π.), που διασύρουν εσωκομματικούς και πολιτικούς τους αντιπάλους, με τα φασιστοειδή έντυπα και τους θρασείς συκοφάντες, πρωτοκλασάτων στελεχών.

Αυτοί που έχουν επίσημη πολιτική τους τον εκβιασμό όσων συνεργάζονται με το ΚΚΕ, τη βιομηχανία ρουσφετιού, την εξαγορά συνειδήσεων, δεν μπορούν να κατηγορούν το Κόμμα που επί 82 χρόνια αγωνίζεται για ιδανικά και αξίες που αυτοί και η τάξη τους καταρράκωσαν.

Είναι πρόκληση και υποκρισία να κάνουν λόγο για δημοκρατία και δημοκρατικά δικαιώματα τα μονοπώλια, και οι σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, τη στιγμή που με δική τους ευθύνη οργιάζει η βία, η τρομοκρατία στους τόπους δουλιάς, η αυθαιρεσία και οι κοινωνικές, φυλετικές, πολιτικές, κ.ά. διακρίσεις, η φτώχεια, η ανεργία, η κοινωνική εξαθλίωση και κάθε λογής παραβιάσεις ενάντια στους αλλοδαπούς, στις γυναίκες και στα παιδιά.

Το ΚΚΕ αντλεί τη δημοκρατικότητά του από την ιστορία του, το πρόγραμμά του και τον κοινωνικό του χαρακτήρα, από την επαναστατική και βαθιά αλτρουιστική προσφορά και δράση των μελών του.

Τρίτο: Προπαγανδίζουν το «τέλος των ιδεολογιών», το «θάνατο του σοσιαλισμού» και την «παντοδυναμία» του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων. Αγνοούν ή σκόπιμα αποσιωπούν το γεγονός ότι καμιά στρατιωτική δύναμη ή αυτοκρατορία στον καιρό της δεν μπόρεσε να επιβάλλει τη διαιώνιση του σάπιου και άδικου συστήματός της, για πάντα σε βάρος των λαών. Η παλαιότερη και πρόσφατη ιστορία της ανθρωπότητας ανατρέπουν τα κούφια επιχειρήματά τους για την παγκόσμια κυριαρχία τους. Μάταια προσπαθούν να καλλιεργήσουν και να υποβάλουν την ηττοπάθεια, το φόβο και το ραγιαδισμό στο λαό και στη νεολαία της χώρας μας.

Τα μέσα τους είναι πολλά και η προπαγάνδα τους ύπουλη και σατανική και για να την αποκαλύπτουμε, απαιτείται σωστή συνεχής γνώση της πολιτικής μας και ολοκληρωμένη ενημέρωση.

Η μέχρι τώρα ιδεολογική - πολιτική ζύμωση, με βάση τις Θέσεις (μελέτη, συζήτηση, και θετικές παρεμβάσεις στις ΚΟΒ), αποτελεί σημαντική δουλιά, στοιχείο εγγύησης για την πορεία του Κόμματος προς το 16ο Συνέδριο.

Ομως δε φτάνει μόνο αυτό, χρειαζόμαστε πολλά και σοβαρά βήματα για να δυναμώσουμε το ιδεολογικό - πολιτικό μας μέτωπο. Χρειαζόμαστε πολλά εφόδια για το ξεσκέπασμα και το αντιπάλεμα του ανοιχτού και συγκαλυμμένου αντικομμουνισμού που παίρνει συνεχώς διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Η ιδεολογική και πολιτική επαγρύπνηση σήμερα αποτελεί πρώτιστο καθήκον και για να είναι αποτελεσματική απαιτούνται ιδεολογικά μέτρα, θεωρητική μελέτη και γνώση, αφομοίωση της πολιτικής μας, αλλά και γνώση της πολιτικής των αντιπάλων μας, ικανότητα αποκωδικοποίησης των ιδεολογημάτων και της αστικής ιδεολογίας.

Ικανότητα να ερευνούμε και να εξηγούμε τις «συμπτώσεις» της συντονισμένης εκστρατείας, για το «καλό του Κόμματος», του ενδιαφέροντος κάποιων να προστατεύσουν το ΚΚΕ από τον αθεράπευτο δογματισμό και την καταστροφική απομόνωση που το οδηγεί η ηγεσία του.

Η πείρα και η πολυτάραχη ιστορία του Κόμματος μας έχει διδάξει ότι η υποτίμηση της αστικής ιδεολογίας, (με «όποια μορφή» κι αν εμφανίζεται) και η ιδεολογική «αυτάρκεια» από εμάς, είναι ο πιο κακός σύμβουλος. Πολύ περισσότερο σήμερα που στο αντικουκουέ μέτωπο επιστρατεύονται και προσχωρούν, οι πιο επικίνδυνες δυνάμεις, ντόπιοι και ξένοι μηχανισμοί, με κύριο και αποκλειστικό τους στόχο το ΚΚΕ και την πολιτική του.

Το Κόμμα μας επεξεργάστηκε στο 15ο Συνέδριο σωστή πολιτική που εξόπλισε τα μέλη του, έδωσε άπειρες μάχες σε όλα τα μέτωπα και με επιτυχία αντέκρουσε, την ιδεολογική επίθεση των αντιπάλων του.

Ομως, το ιδεολογικό μας μέτωπο θα είναι σταθερά αρραγές και απροσπέλαστο στο βαθμό που όλοι μας (κομμουνιστές και κνίτες, οπαδοί και φίλοι του), εξοπλιζόμαστε, κατακτούμε καθημερινά τα αναγκαία ιδεολογικά, πολιτικά και θεωρητικά εφόδια. Επαγρυπνούμε για την ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική ενότητα του Κόμματος και θωρακίζουμε τις γραμμές μας από τις μετωπικές και πλάγιες εμβολές που δέχεται από αντιπάλους και «φίλους» και που θα δυναμώνουν καθημερινά και περισσότερο, όπως δείχνουν τα πράγματα.

Πολλαπλασιάζουμε τις αντιστάσεις μας, με τον ιδεολογικό πολιτικό εξοπλισμό της Εργατικής Τάξης, των εργαζόμενων και της νεολαίας, που θέλουν το ΚΚΕ δυνατό, μαζικό και ενωμένο, γιατί είναι το μόνο Κόμμα που βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, μαζί τους, για τα προβλήματά τους, για την ειρήνη, τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Το Κόμμα μας, (εκτός από τις «Θέσεις» της ΚΕ) έχει στη διάθεση των κομμουνιστών, των κνιτών και των φίλων του, υλικά και ντοκουμέντα που αποτελούν πολύτιμα εφόδια για τον εξοπλισμό τους. Εχει εκατοντάδες άξια και θεωρητικά εξοπλισμένα στελέχη που βοηθούν σε κομματικές σχολές, σεμινάρια, στο ΚΜΕ και αλλά φόρα που μπορούν να συμβάλλουν στο ιδεολογικό δυνάμωμα των κομμουνιστών και των φίλων.

Ο «Ρ», η ΚΟΜΕΠ, τα έντυπα των Τμημάτων της ΚΕ και αλλά υλικά αποτελούν ξεχωριστά εφόδια στην καθημερινή δουλιά και πρέπει να αξιοποιούνται απ' όλους μας ανεξαιρέτως.

Οσο θα δυσκολεύουν οι συνθήκες τόσο πιο επιτακτική θα γίνεται η ανάγκη για έναν σε βάθος ιδεολογικό - θεωρητικό εξοπλισμό από όλους μας, με πρώτους τους εργάτες κομμουνιστές και τους νέους στην ΚΝΕ και στο Κόμμα.

Η προσυνεδριακή ιδεολογική - πολιτική ζύμωση, ένδειξη ότι υπάρχει ανάγκη, δίψα και διάθεση για γνώση. Με ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων πρέπει να προχωρήσουμε οργανωμένα και συστηματικά μέχρι το συνέδριο, αλλά και πιο δυναμικά μετά από αυτό.

Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως βασική προϋπόθεση για μια αποτελεσματική συμμετοχή, στη δράση για τη συσπείρωση και τη συγκρότηση του Μετώπου, για τη ζύμωση των θέσεών μας στο λαό και τη νεολαία αποτελεί η καθημερινή, επίμονη προσπάθεια προσέγγισης και απόκτησης περισσότερης γνώσης και αφομοίωσης της θεωρίας μας, μεγαλύτερης τέχνης να συνδυάζουμε την καθοδηγητική μας δουλιά στους αγώνες και στο μαζικό λαϊκό κίνημα με τη στρατηγική μας. Περισσότερες ικανότητες να μεταδίδουμε πειστικά και να αναπτύσσουμε δημιουργικά την πολιτική μας στις μάχες, σφίγγοντας τους δεσμούς μας μ' αυτές.

Είναι πολύ θετική η συμφωνία με τις «Θέσεις» της ΚΕ, η έγκρισή τους, καθώς και η απόλυτη σύμπτωση με την πολιτική και την καθοδήγηση του Κόμματος.

Είναι όμως αρκετό μόνο αυτό; Υπεύθυνη στάση και βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τον κομμουνιστή, είναι, πρέπει να είναι, η συμφωνία λόγων και έργων, γιατί οι αποφάσεις πρέπει να εκπονούνται και να ψηφίζονται συλλογικά, όμως συλλογικά πρέπει να διαδίδονται, για να γίνουν κτήμα των μαζών και πάνω απ' όλα, συλλογικά πρέπει να υλοποιούνται.

Στην ιδεολογική και οργανωτική ενδυνάμωσή μας καθήκον και προϋπόθεση όλων μας είναι η αγορά, αξιοποίηση και διάδοση του «Ρ» και της ΚΟΜΕΠ, η μελέτη της ιστορίας του Κόμματος και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, το διάβασμα των κλασικών του Μ-Λ, με την επίμονη και συστηματική μέθοδο της αυτομόρφωσης.

Είναι καιρός να διδαχτούμε από τους παλαιότερους συντρόφους μας από την 82χρονη διαδρομή του ΚΚΕ. Γιατί χάρη στην επίμονη φιλομάθειά τους και την τεράστια αφοσίωσή τους στην υπόθεση του κομμουνισμού, θωρακίστηκαν θεωρητικά και (παρά τις σκληρές κι αντίξοες συνθήκες), άντεξαν, κρατώντας σαν κόρη οφθαλμού τον Μ-Λ, τον προλεταριακό διεθνισμό και τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ. Ας φιλοδοξήσουμε, στις δύσκολες ώρες που μας περιμένουν, να είμαστε όλοι μας άξιοι συνεχιστές του δύσκολου αλλά ωραίου αγώνα, για μια σοσιαλιστική Ελλάδα.