Το πρώτο κείμενο των Θέσεων του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος αναδεικνύει την ανάγκη το Κόμμα μας να βρίσκεται σταθερά στην εμπροσθοφυλακή της ταξικής πάλης, αναπτύσσοντας δημιουργικά τη θεωρία του, βελτιώνοντας συνεχώς την καθοδηγητική του δουλειά στις μάζες.

Τις Θέσεις διαπερνά η ανάγκη διαλεκτικής σύνδεσης της θεωρίας με την πράξη, με τη δράση στην ελληνική κοινωνία. Είναι ουσιαστική ανάγκη, που επιβάλλεται τόσο από τον χαρακτήρα του ΚΚΕ όσο και από τις απαιτήσεις της εποχής που ζούμε, κάθε καθήκον, κάθε μάχη που καλούμαστε να δώσουμε, να θεμελιώνεται με ευθύνη των ΚΟΒ στη στρατηγική μας, με στόχο τελικά να βγουν συμπεράσματα με βάση το Πρόγραμμα και τις επεξεργασίες μας. Η θεωρητική αυτή κατάρτιση δεν μπορεί όμως να γίνεται ανά σταθμό δράσης, αλλά απαιτείται συνεχής επαφή με τη στρατηγική, και όχι όταν μας έχουν προλάβει ήδη οι εξελίξεις. Ιδιαίτερα στην ΚΝΕ δεν μπορούμε να αναθέτουμε στους συντρόφους καθήκοντα χωρίς πρώτα να έχουμε εξηγήσει επαρκώς τη στρατηγική τους θεμελίωση. Αυτό και μη αποδοτικό είναι από πλευράς της ποιότητας της δουλειάς και δεν βοηθάει βέβαια τους συντρόφους να βγάζουν συμπεράσματα από την πείρα τους και να βελτιώνονται συνεχώς. Ιδιαίτερα στις Οργανώσεις της Σπουδάζουσας, όπου μεγάλο μέρος του δυναμικού μας καταπιάνεται με συνδικαλιστικά καθήκοντα, πρέπει να γίνεται κατανοητό ότι δουλεύουμε στο φοιτητικό και στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στη βάση της θεωρίας μας, στη βάση της ιδεολογικής - πολιτικής αντιπαράθεσης με την αστική εξουσία. Η θεωρία μας πρέπει να συντροφεύει την πράξη, να δίνει τις απαντήσεις στα καθημερινά ερωτήματα που βάζει η ζωή, αφού τα θεωρητικά και πρακτικά καθήκοντα είναι ενιαία και στοχεύουν τη σοσιαλιστική επανάσταση και την εξουσία.

Η κατάκτηση από όλους μας συμπερασμάτων στα οποία έχει καταλήξει συλλογικά το Κόμμα εξασφαλίζει ενιαία αντίληψη σε όλες τις συνθήκες, τροφοδοτεί με πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά την καθημερινή δουλειά. Ιδιαίτερα όσον αφορά την Ιστορία του Κόμματος, όπου έχει σημειωθεί αξιοσημείωτη πρόοδος στις επεξεργασίες μας (π.χ. Δοκίμια Ιστορίας), πρέπει να μας προβληματίσει η αποσπασματική επαφή που πολλοί σύντροφοι έχουν με αυτές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συζητάμε «συνθηματολογικά» πολλές φορές κάποια ιστορικά γεγονότα, χωρίς να θέτουμε ολοκληρωμένα το περιεχόμενό τους. Το ίδιο συμβαίνει με τα συμπεράσματά μας για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και τις νομοτέλειες του σοσιαλισμού, που πρέπει να γίνουν πιο σταθερά κτήμα κομματικών και ΚΝίτικων μελών. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται να καλύψουμε την απόσταση μεταξύ των συμπερασμάτων στα οποία το Κόμμα έχει καταλήξει συλλογικά αφενός και της ατομικής μας γνώσης για αυτά αφετέρου. Μόνο έτσι θα κατορθώσουμε να συνδέουμε πιο επιτυχημένα τους καθημερινούς αγώνες που δίνουμε με την πάλη για τον σοσιαλισμό. Η δράση μας σήμερα, σε μη επαναστατικές συνθήκες, είναι υποδομή για τη νίκη μας σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης και ως τέτοια πρέπει να κατανοηθεί.

Σχετικά με την «καθοδηγητική δουλειά», όπως επισημαίνεται από τις Θέσεις, πρέπει να αποφύγουμε τόσο τη μονομέρεια όσο και την πολυχρέωση. Να είναι δηλαδή στη σταθερή ευθύνη της καθοδήγησης η καλλιέργεια συνειδήσεων, η διαμόρφωση συντρόφων ικανών να αντεπεξέλθουν σε νέα καθήκοντα, χωρίς να τους εξαντλούμε ή να περιοριζόμαστε σε όσους εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι μπορούν να φέρουν εις πέρας τη χρέωσή τους. Ακόμη, βοηθάει να δείχνουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στους συντρόφους, να αναδεικνύουμε τις θετικές κλίσεις του καθενός, ώστε μέσα από την ανάπτυξη της προσωπικότητας του καθενός να αναπτυχθεί συνολικά το Κόμμα και η ΚΝΕ. Εχει φανεί ότι εκεί που ενθαρρύναμε νέους συντρόφους που είχαν αγάπη για τη συγγραφή κειμένων να ασχοληθούν με προπαγάνδα, ανακοινώσεις κ.ά., όχι μόνο τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά, αλλά η τριβή τους αυτή τους βοήθησε να αντιληφθούν καλύτερα την ανάγκη ύπαρξης οξυμένου ιδεολογικού κριτηρίου και να το καλλιεργήσουν συστηματικά. Η καλή γνώση των δυνατοτήτων των συντρόφων, η καλλιέργεια πνεύματος πρωτοβουλίας και δημιουργίας, με έμπνευση από την ίδια τη λειτουργία των ΚΟΒ, μπορεί όντως να αντιμετωπίσει φαινόμενα ρουτινιάσματος και τυποποίησης της δουλειάς μας.

Στις εξαιρετικά δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες όπου καλείται να δράσει πρωτοπόρα το ΚΚΕ, οι ΚΟΒ οφείλουν να αποτελέσουν πραγματικά επιτελεία μάχης. Νομίζω ότι μπορεί και πρέπει να γίνεται καλύτερη αφομοίωση αρχών, όπως ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, ουσιαστικά και όχι τυπικά, ώστε η συλλογική ευθύνη να προωθεί την ατομική υπευθυνότητα. Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός ως αρχή κομματικής λειτουργίας διασφαλίζει την ταυτόχρονη συνένωση των προσπαθειών χιλιάδων ανθρώπων, τη συνένωση διαφορετικών και μοναδικών ικανοτήτων και ταλέντων κάτω από την ενιαία καθοδήγηση της ΚΕ για τον σοσιαλισμό. Δίνει τη δυνατότητα στον κάθε σύντροφο να νιώσει το Κόμμα ως αντανάκλαση του εαυτού του. Αυτό συμβαίνει βέβαια στον βαθμό που η επιτελικότητα ως προς το σχέδιο συνδυάζεται με τη συλλογικότητα ως προς την αντίληψη του σχεδίου και τη δράση.

Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι οι συνεδριάσεις των ΚΟΒ και των ΟΒ να διαπνέονται από πνεύμα ελέγχου, ειλικρινούς κριτικής, να γενικεύουν σταθερά την πείρα των ταξικών αγώνων. Δεν επρόκειτο για τυπικές διαδικασίες αλλά για τη ζωντανή έκφραση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, για βασικό όρο ύπαρξης του Κόμματος. Ειδικά στην ΚΝΕ, πρέπει πιο συστηματικά να φροντίζουμε ώστε οι εκτιμήσεις μας για το φοιτητικό κίνημα σε κάθε φάση του να γίνονται έγκαιρα κτήμα των μελών μας. Για παράδειγμα, δεν βοηθάει η έλλειψη καλής και σταθερής ενημέρωσης των ΟΒ για τη δράση στους φοιτητικούς συλλόγους όπου είμαστε εκλεγμένοι. Η κατάκτηση ενιαίας αντίληψης πάνω στα ζητήματα που αφορούν τον χώρο ευθύνης μας είναι κρίσιμη για την ενότητα στη δράση χωρίς υποκειμενικές αδυναμίες και ελλείψεις. Επίσης μπορούμε να ενθαρρύνουμε και να βοηθάμε τους συντρόφους μας στην ΚΝΕ να τοποθετούνται όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένα στις συνεδριάσεις, ώστε η Οργάνωση να έχει μια καλή αντίληψη του τι προβλήματα έχουμε και πώς πάμε να τα λύσουμε. Η ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη τοποθέτηση όλων μας στα κομματικά ζητήματα δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση, αφού μπορεί να προλάβει τυχόν λάθη, να εντοπίσει αδυναμίες που έχουν εμφανιστεί.

Το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ ας αποτελέσει πηγή έμπνευσης για να επιτύχουμε τους μεγάλους στόχους που θέτουμε με το μάτι στραμμένο στο μέλλον, πάντα όμως με σεβασμό σε όσους μας έφεραν ως εδώ, με ταπεινότητα και υπερηφάνεια μπροστά στην Ιστορία του τιμημένου ΚΚΕ. Γιατί όπως έλεγε και ο Ι. Β. Στάλιν, «για τους μπολσεβίκους άπαρτα φρούρια δεν υπάρχουν». Πιάνουμε το νήμα από τους αγωνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, από τους αγωνιστές που ακολούθησαν, και συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο για την Ελλάδα του σοσιαλισμού.