Διαβάζοντας το 1ο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος καταλαβαίνω ότι το κεντρικό ζήτημα που μας απασχολεί είναι πώς θα γίνει πιο φανερός ο ρόλος του ΚΚΕ ως σύμμαχου κάθε νέου ανθρώπου, κάθε εργαζόμενου σε μια ουσιαστική αλλαγή για το δίκαιο, το αναγκαίο.

Αυτό δεν είναι απλό να το κατανοήσει ένας εργαζόμενος που δεν έχει καμία σχέση με το Κόμμα, όμως εμείς ξέρουμε ότι του ταιριάζει η ιδεολογία μας. Αλλωστε, όσο δίκαιες και σωστές κι αν είναι οι θέσεις μας, αν δεν γίνουν κτήμα της εργατικής τάξης δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν.

Χρειάζεται οι κομμουνιστές μέσα από την καθημερινή δράση στους χώρους ευθύνης να αποδεικνύουν τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και ταυτόχρονα να φωτίζουν τη διέξοδο. Φυσικά με μια προσοχή, γιατί μέσα από τα σωματεία που είναι χώρος που οι κομμουνιστές δίνουν πρώτοι το παράδειγμα με την ατομική δράση τους, ερχόμαστε σε επαφή με κόσμο που σε πρώτη φάση επιδιώκει μία ελάφρυνση στη σημερινή πραγματικότητα και αυτό αποτελεί και το πρώτο βήμα, δηλαδή να αγωνιστεί, να πάει κόντρα στο σημερινό σύστημα. Δεν είναι δεδομένο βέβαια ότι μέσα από την πάλη θα ριζοσπαστικοποιηθεί η συνείδηση και θα κατανοήσει την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, άρα και την προσωπική ευθύνη που έχει να συστρατευθεί με το ΚΚΕ, να παλέψει με το Πρόγραμμά του.

Εχει σημασία, σε κάθε εργάτη, σε κάθε νέο εργαζόμενο που γνωρίζουμε, να βοηθάμε ώστε να βλέπει πώς θα είναι η ζωή του στο σοσιαλισμό. Ειδικά στους νέους βοηθάει να συζητάμε τι είναι αυτό που σήμερα φρενάρει τα όνειρα και τις επιθυμίες και πως θα υπάρξει πραγματική απελευθέρωση της προσωπικότητας στο σοσιαλισμό.

Από τη δουλειά μας σε μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις στο Ηράκλειο είδαμε πως όταν ασχοληθήκαμε καλύτερα καθοδηγητικά, με έκθεση ανά επιχείρηση, συγκεκριμένα αιτήματα που πατούσαν σε κάθε χώρο, καταγραφή και ιδεολογική επεξεργασία ζητημάτων, τότε ξεκινήσαμε να βλέπουμε αποτελέσματα από τη δουλειά μας. Δεν ήταν δηλαδή θέμα συγκυριών ή ανεβάσματος του αγώνα γενικά αλλά ακριβώς η δική μας επεξεργασία με κλιμάκωση αιτημάτων και παίρνοντας υπόψη το επίπεδο των εργαζομένων βοήθησε ώστε να ανέβουν οι απαιτήσεις των εργαζομένων.

Για να φτάσει όμως το μέλος του Κόμματος και της ΚΝΕ να αναδειχθεί σε λαϊκό ηγέτη στο χώρο του δεν φτάνει απλά να διαβάζει «Ριζοσπάστη» και να τα λέει καλά. Χρειάζεται να φτιάχνει δεσμούς με τους συναδέλφους, να ξέρουν ότι είναι δίπλα τους σε κάθε δυσκολία και όντως κάποια μικρά πράγματα θα κατακτηθούν και στο σήμερα. Για παράδειγμα, στο εμπόριο αξιοποιώντας το σωματείο ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με ιδιαίτερα ζητήματα μητρότητας, ρεπό, άδειες και αλληλεγγύη. Μέσα από εκεί διαπαιδαγωγούμε τους εργαζόμενους και βοηθάμε με την πιο βαθιά συζήτηση να καταλαβαίνουν τι σημαίνει συλλογική δράση. Αλλωστε, αυτό πρέπει να είναι και το πρώτο επίπεδο συμφωνίας με την εγγραφή στο σωματείο.

Στους νέους εργαζόμενους χρειάζεται ακόμα καλύτερη επεξεργασία γιατί ακριβώς επειδή δεν έχουν εμπειρία, είναι πιο εύκολο να ενσωματωθούν ή να οδηγηθούν σε ατομικές λύσεις. Τα τελευταία χρόνια συναντάμε συχνά στους νέους εργαζόμενους το ζήτημα της παραίτησης από τη δουλειά. Πολλοί νέοι σκέφτονται πως θα βρουν κάτι καλύτερο, δουλειά σε μια μικρότερη επιχείρηση με πιο «φιλικό κλίμα» ή ακόμα να κάνουν κάτι δικό τους. Γι' αυτό δεν είναι απλό να πείσουμε το νέο να μείνει να παλέψει στον κλάδο ή ακόμα περισσότερο να πείσουμε τις δυνάμεις μας να μπουν σε μεγάλους χώρους δουλειάς, σε μεγάλες επιχειρήσεις που ιεραρχούμε και να μείνουν να δρουν με το σχέδιο του Κόμματος.

Για να λυθούν αυτά νομίζω το πρώτο που πρέπει να εξασφαλίσουμε είναι η ιδεολογική δουλειά μέσα στην οργάνωση και στον περίγυρο των ΟΒ. Να βάλουμε στο επίκεντρο δηλαδή πώς θα διαπαιδαγωγήσουμε τους νέους να δρουν στο σήμερα με κομμουνιστικά χαρακτηριστικά. Για να απαντήσουμε, για παράδειγμα, στην παραίτηση, τον ατομικό δρόμο, την εύκολη λύση πρέπει πρώτα να αναλύσουμε τις αιτίες που ο νέος τα σκέφτεται αυτά, τη λειτουργία του καπιταλισμού, το χαρακτήρα του ως εκμεταλλευτικής κοινωνίας και ταυτόχρονα τον αρνητικό συσχετισμό. Που είναι από τους πιο συνηθισμένους λόγους που επικαλείται ο νέος που κάνει σήμερα πίσω, ακόμα και μέσα στις γραμμές μας, ότι δηλαδή «γιατί δεν καταλαβαίνουν και άλλοι αφού έχουμε δίκιο», «δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος» κ.τ.λ.

Ταυτόχρονα χρειάζεται καθετί που κάνουμε, το σχέδιο που βάζουμε, να κοιτάει πιο μακριά και ταυτόχρονα να βοηθάμε ώστε οι εργαζόμενοι, οι νέοι να κάνουν βήματα στη συνείδησή τους, ερμηνεύοντας την καθημερινή πραγματικότητα. Σε αυτήν την κατεύθυνση σε μία εμπορική επιχείρηση ξεκινήσαμε με παρέμβαση του σωματείου από το ζήτημα που έκαιγε τους εργαζόμενους που ήταν οι άδειες που προσπάθησε να δώσει η εργοδοσία εν μέσω lockdown και ανοίξαμε τη συζήτηση για το τι είναι σήμερα νόμιμο και παράνομο και ποιο είναι τελικά το δίκαιο για τους εργαζόμενους, από ποια πλευρά πρέπει να το βλέπουμε σήμερα, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες κ.τ.λ.

Ετσι βοηθήσαμε ώστε να βγάλουν συμπεράσματα οι εργαζόμενοι και προσανατολίσαμε τη συζήτηση για το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται π.χ. Οτι ουσιαστικά θα είναι πλέον νόμιμο να δουλεύεις 10 ώρες, αλλά το θέμα είναι αν είναι αυτό λογικό ή αντίστοιχα είναι νόμιμο σήμερα να αμείβεσαι με βασικό μισθό, αλλά το ζήτημα είναι αν καλύπτει τις ανάγκες μας; Δώσαμε συνέχεια με κομματική διαδικτυακή σύσκεψη για το αν είναι πολυτέλεια ή ανάγκη σήμερα ο ελεύθερος χρόνος και η αξιοποίησή του και εκεί βάλαμε πλευρές για το ότι ακόμα και σήμερα που δουλεύουμε 8ωρο, αυτός που κερδίζει είναι ο εργοδότης ο οποίος στις πλάτες των εργαζομένων βγάζει τα κέρδη του. Ταυτόχρονα βάλαμε και σκέψεις για το πώς θα έπρεπε σήμερα να αξιοποιούνται η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης για την εργατική τάξη.

Κλείνοντας θεωρώ πως για να οικοδομήσουμε τελικά σε ένα χώρο χρειάζεται δέσιμο και αλληλεπίδραση μέλους με καθοδηγητή, κοινή δράση ΟΒ, ΚΟΒ, πρωτοβουλία και καλή γνώση των εξελίξεων γενικά.

Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία η συζήτηση του πρώτου κειμένου των Θέσεων για το Κόμμα μας γιατί, όπως έλεγε και ο Γ. Ρίτσος, «να κάνουμε ταχτικά την αυτοκριτική μας... όχι για να ξενοιάσουμε και να επαναλάβουμε τα ίδια σφάλματα μα για να καλυτερέψουμε τη δουλειά μας. Γιατί το να καλυτερέψουμε τη δουλειά μας σημαίνει να καλυτερέψουμε τον κόσμο σύντροφοι.