«Βλέπουμε στο ΚΚΕ ένα δραστήριο και μαχητικό τμήμα του ευρωπαϊκού κομμουνιστικού κινήματος, το οποίο βρίσκεται στην πρωτοπορία της εργατικής τάξης της Ελλάδας και των εργαζόμενων συμμάχων της - της αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων και της λαϊκής διανόησης - που τάσσεται αποφασιστικά υπέρ του σοσιαλισμού, ενάντια στο καθεστώς της αστικής τάξης, ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ενάντια στις νεοφασιστικές εκδηλώσεις στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων.

Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2020, η Δημοκρατία της Λευκορωσίας δέχτηκε νεοφασιστική επίθεση από τα κράτη του ΝΑΤΟ, τα οποία ξεκίνησαν έναν υβριδικό πόλεμο ίδιου τύπου με εκείνον που τους έδωσε τη νίκη στην Ουκρανία. Ωστόσο, στη Δημοκρατία της Λευκορωσίας αποκρούστηκε η πρώτη επίθεση του εισβολέα, που βασίστηκε κυρίως στους από πριν προετοιμασμένους ακτιβιστές της "πέμπτης φάλαγγας", ενός μικροαστικού φαινομένου που προέκυψε ως αποτέλεσμα της εμπορικής κούρσας του κρατικού καπιταλισμού της Λευκορωσίας, την οποία αντιπολιτευόμαστε και η οποία διαχύθηκε στους δρόμους της πρωτεύουσας Μινσκ, καθώς και σε μερικές άλλες πόλεις κάτω από τις ερυθρόλευκες σημαίες των τοπικών συνεργών των ναζί.

(...) Οι εργαζόμενοι της Λευκορωσίας, έχοντας συμβάλει αποφασιστικά στην απόκρουση της επιθετικότητας, αρνούμενοι να ανταποκριθούν στις εκκλήσεις για απεργία, η οποία πρέπει να γίνεται για τα δικά τους συμφέροντα και όχι για τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου νεοφασισμού, χρειάζονται πολύ την επιτυχία του ευρωπαϊκού κομμουνιστικού κινήματος, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, στον αγώνα ενάντια στον ΝΑΤΟικό συνασπισμό, στην πάλη για την ειρήνη και τον σοσιαλισμό».