Εδώ και 20 χρόνια, 30 στρέμματα στον Κολωνό των 100.000 κατοίκων και των πολύ περισσότερων τόνων μπετόν, έχουν τυπικά δεσμευτεί να γίνουν κοινόχρηστο πράσινο και αθλητικοί χώροι. Με ευθύνη όλων των δημοτικών Αρχών της Αθήνας δεν έγινε τίποτα, καθώς δεν ολοκληρώνουν τις διαδικασίες απαλλοτρίωσης. Οι χώροι κινδυνεύουν να τσιμεντοποιηθούν, ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν ανάσες ζωής για την πολύπαθη πρωτεύουσα. Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» αποκαλύπτει πως χάνουμε πολύτιμα κομμάτια γης. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το Δήμο Αθηναίων, αλλά επεκτείνεται σε όλη τη χώρα.

Πέρυσι, οι βουλευτές του ΚΚΕ Λ. Κανέλλη και Αντ. Σκυλλάκος με Ερώτηση στη Βουλή στον υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ, έθεσαν το ζήτημα των οικοδομικών τετραγώνων που περικλείονται από τις οδούς Λένορμαν, Κάδμου, Κρέοντος, Ηρώς και Σβώλου. Το 1982, με απόφαση του τότε υπουργείου Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος, δεσμεύτηκαν και χαρακτηρίστηκαν χώρος πρασίνου και παιδικής χαράς.

Ομως οι δημοτικές Αρχές δεν κατέβαλαν στους ιδιοκτήτες τα χρήματα που χρειάζονται για να ολοκληρωθεί η δέσμευση. Οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν στο ΣτΕ για την ακύρωση της απόφασης. Οι βουλευτές επισήμαιναν και το γεγονός ότι ιδιοκτήτες παράνομα νοίκιασαν χώρους σε εταιρίες. Στην ερώτηση στον τότε υπουργό Κ. Λαλιώτη, πότε θα απαλλοτριώσει το χώρο για να δοθεί στους Αθηναίους, απάντηση δε δόθηκε.

Η Αλέκα Μπενάτου, διαμερισματική σύμβουλος της «Συμπαράταξης» καταγγέλλει την αργοπορία του Δήμου να δώσει τα χρήματα στους ιδιοκτήτες και κατόπιν να διαμορφώσει το χώρο κατά πώς τον χρειάζονται οι δημότες (κοινόχρηστο πράσινο, χώροι αναψυχής ή αθλοπαιδιών), για τα οποία επί χρόνια παλεύει ο συνδυασμός. Επισημαίνει ότι οι κάτοικοι χρόνια αγωνίζονται να τους αποδοθούν οι χώροι και ότι αυτοί οι αγώνες πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν. Χαρακτηρίζει ιδιαίτερα ανησυχητική, γνωμοδότηση του ΣτΕ ότι αν τα χρήματα της όποιας απαλλοτρίωσης δεν προβλέπονται στον προϋπολογισμό του Δήμου, ο χώρος αποδεσμεύεται.

Η ίδια αναφέρεται και σε άλλα οικοδομικά τετράγωνα της περιοχής που περικλείονται από τις οδούς Λένορμαν, Ιφιγένειας και Σβώλου. Κι αυτά, εδώ και 20 χρόνια, έχουν δεσμευτεί ως αθλητικοί χώροι, κι ακόμα τίποτα. Εκεί πριν δυο χρόνια οικοδομήθηκε και το 162ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, αλλά ακόμα δε λειτουργεί, επειδή ο μη αποζημιωμένος ιδιοκτήτης αρνείται να παραχωρήσει χώρο για να χαραχτεί δρόμος και είσοδος στο σχολείο.

Η Αλ. Μπενάτου τονίζει ότι οι δημοτικές Αρχές της Αθήνας σε τόσο κρίσιμα ζητήματα παραμένουν «τσιγκούνες» και άπραγες. Κατόπιν δικαιολογούνται ότι ευθύνεται το ΣτΕ που αποφάσισε την αποδέσμευση και όχι αυτές που δεν επένδυσαν στους χώρους. «Ετσι έχουν χαθεί πολλά κομμάτια γης. Π.χ. πάλι στον Κολωνό παλαιότερα χάθηκε, μετά από προσφυγή στο ΣτΕ, ένας πολύτιμος χώρος στη συμβολή των οδών Ιωαννίνων και Πέτρας», υπογραμμίζει.

Επίσης, επισημαίνει και το οξύμωρο από τη μία οι δημοτικές αρχές της τελευταίας 20ετίας να μη δίνουν χρήματα για να απαλλοτριώσουν χώρους και από την άλλη να δίνουν για να νοικιάσουν άλλα κομμάτια για να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες ανάγκες των δημοτών. «Πχ., ο Δήμος μισθώνει σήμερα χώρο από ιδιώτες στο λεγόμενο Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος για να επεκτείνει ένα υπάρχον περιορισμένων δυνατοτήτων ποδοσφαιρικό γήπεδο. Και πέρα από το γεγονός ότι για εκεί δαπανά χρήματα, το Συμβούλιο του 4ου Δημοτικού Διαμερίσματος προτείνει να οικοδομηθεί στον ίδιο χώρο αρχαιολογικό μουσείο», καταλήγει η Αλ. Μπενάτου.