«Μπορεί να μη χωνεύουν ο ένας τον άλλον, αλλά ό,τι τρώνε μαζί, το χωνεύουν...». Ετσι σχολιάζει ο Στάθης, στο χτεσινό «Ναυτίλο» του το πρόσφατο δείπνο του Σημίτη και συνεχίζει: «Και μ' ένα δείπνο έλυσε τα μάγια της εσωστρέφειας ο αρχηγός... Τι απλό που ήταν! Και χρειάστηκε ένα χρόνο, ένα Συνέδριο, έναν Ανασχηματισμό και πολλή ακυβερνησία, για να καταλάβει ότι μ' ένα δείπνο θα έλυνε τα μάγια της εσωστρέφειας; Και μετά το δείπνο έμεινε πάλι μόνος...

... Αλλά, για να 'ρθουμε στα συγκαλά μας: οι άνθρωποι έχουν κάνει το αυτονόητο, ζητούμενο! Πενήντα χιλιάδες φορές έχουν ως τώρα συνεδριάσει, δειπνήσει, παίξει. Το μαγικό κοκαλάκι της νυχτερίδας είχε στο μενού του αυτό το δείπνο, για να μη σφάζονται από αύριο κιόλας; -τι έλυσαν στο δείπνο απ' τα προβλήματα που μας τρώνε (και τους κάνουν να τρώγονται)- ποιο πρόβλημα; Πέστε μου ένα! Θεέ μου! τι αφόρητη κωμωδία αυτή η όπερα μπούφα! πόσο υποτιμά τη νοημοσύνη μας! πόσον πολύν καιρόν τώρα!..».