Αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από τους Χρήστο Τσιντζιλώνη, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της ΕΣΗΕΑ, τον Λύσανδρο Ταμουρίδη από την ΠΕΑΕΑ και τον Γρηγόρη Φώτου, πρόεδρο της ΠΕΕΠΠ, στις 20-9-02, επισκέφθηκε τις κατασκηνώσεις του υπουργείου Αμυνας στον Αγιο Ανδρέα, προκειμένου να συναντήσει τους 60 πολιτικούς πρόσφυγες - που ακόμα για τους γνωστούς λόγους (συνταξιοδοτικά, ιθαγένεια κλπ.)παραμένουν στην Ουγγαρία - προσκαλεσμένους για ειδικούς λόγους από το υπουργείο Αμύνης.

Βέβαια, για να πάρουμε έγκριση εισόδου, χρειάστηκαν ...τρεις ολόκληρες ώρες. Κι αυτό έγινε, τελικά, έπειτα από την παρέμβαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στην κυβέρνηση...

Το ιστορικό του ερχομού των 60 πολιτικών προσφύγων έχει ήδη κλείσει τα πέντε χρόνια. Πρόκειται για ανάπηρους του ΔΣΕ, που τους αρνούνται την αναγνώρισή τους ως τέτοιων. Από πέρσι τον Οκτώβριο φάνηκε, ωστόσο, ότι το ζήτημά τους θα πάρει κάποιο τέλος, με τον ερχομό τους εδώ, στον Αγιο Ανδρέα. Ο λόγος της εδώ παραμονής τους είναι να τους περάσουν από ειδική Στρατιωτική Επιτροπή Κρίσεως, για να αποδειχθεί η αναπηρία τους. Ολα τα καθέκαστα δικαιολογητικά τους απορρίφθηκαν, ως μη έγκυρα και έπρεπε ν' αρχίσουν πάλι από την αρχή.

Ετσι, οι 60 ανάπηροι πέρασαν από την εν λόγω επιτροπή πέρσι τον Οκτώβριο, αλλά ακόμη καμία απάντηση δεν τους έχει δοθεί. Η όλη εξέλιξη δείχνει, τελικά, εμπαιγμό και φαίνεται πως κάτι «μαγειρεύεται» στην όλη υπόθεση, άγνωστο τι, πάντως.

Η μέχρι τώρα πείρα μας, σχετικά με την αναγνώριση των αναπήρων του ΔΣΕ - παρά το Ν. 1863/89 για την «Αρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου» - μας επιτρέπει να πούμε ότι πραγματικά πρόκειται για κοροϊδία, γιατί: Γίνεται προσπάθεια από τις Επιτροπές Κρίσεως να μειώσουν τα ποσοστά αναπηρίας, έτσι αρκετοί να μείνουν εκτός. Να ζητούν μάρτυρες, που έχουν πεθάνει προ πολλού και νοσοκομεία που δεν υπάρχουν πια. Δεν τους αρκούν τα βλήματα που υπάρχουν στο σώμα των αναπήρων, δεν τους ικανοποιούν τα κομμένα χέρια και πόδια, τα βγαλμένα μάτια που μπορούν να τα επιβεβαιώσουν άνθρωποι, που ίσως να μην ήταν μαζί την ώρα του τραυματισμού ή της θεραπείας του σε νοσοκομείο, αλλά τον ήξεραν από πριν ή τον συνάντησαν αμέσως μετά την ανάρρωσή του.

Εκτός από τα παραπάνω, οι αναγνωρισμένοι ως τώρα ανάπηροι του ΔΣΕ, δεν έχουν εξομοιωθεί με τους αναπήρους της άλλης πλευράς. Ορισμένους δε, τους ταλανίζουν 5-6 χρόνια για να τους απορρίψουν τελικά.

Εμείς τους ενημερώσαμε πού βρίσκεται το θέμα των αναπήρων γενικά και τους εξηγήσαμε με ποιο τρόπο η κυβέρνηση χειρίζεται τα προβλήματα των πολιτικών προσφύγων, για τις μεγάλες αδικίες που γίνονται σε βάρος μας. Τέλος, δε, καταλήξαμε ότι μόνο με την κοινή πάλη όλων μας θα μπορέσουμε να αποσπάσουμε τα δικαιώματά μας.