Τρομοκρατία, ρουσφέτι, εξαγορά συνειδήσεων: αυτό είναι το τρίπτυχο που διέπει τις σχέσεις της δημοτικής αρχής του Κορυδαλλού με τους εργαζόμενους του δήμου. Αν στα παραπάνω προστεθεί και η εφαρμογή, από τη δημοτική αρχή στους εργαζόμενους του δήμου, όλης της «γκάμας» των συμβάσεων εργασίας που προέκυψαν από την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, τότε προκύπτει, ότι ο νυν - και εκ νέου υποψήφιος - «πράσινος» δήμαρχος του Κορυδαλλού Σ. Χρήστου, αναδεικνύεται μεταξύ των «πρωτοπόρων» ομοϊδεατών του δημάρχων στη διοχέτευση αυτής της πολιτικής στους εργαζόμενους.

Η παραπάνω εικόνα προέκυψε από την προχτεσινή, μαζική και μαχητική συνάντηση του υποψηφίου δημάρχου της «Δημοκρατικής Ενότητας» Κορυδαλλού Απόστολου Συρίγου, με τους εργαζόμενους στο δήμο. Οι τελευταίοι, μετέφεραν την εμπειρία τους από τον εργασιακό «Μεσαίωνα» που έχει επιβάλει η δημοτική αρχή, μέσω των πολλών και «πολύπλοκων» συμβάσεων εργασίας, της ανασφάλιστης, ακόμη και της απλήρωτης δουλιάς. Το τελευταίο «φρούτο» σε αυτόν τον τομέα, είναι οι πρόσφατες προσλήψεις - ενόψει εκλογών - με δίμηνες συμβάσεις! Κάτι που σημαίνει, ότι αφού εξασφαλιστεί η ψήφος, οι προσληφθέντες θα πεταχτούν στο δρόμο την επομένη των εκλογών.

Ο Απ. Συρίγος υπενθύμισε στους εργαζόμενους, ότι αυτή η τακτική είναι μεσοπρόθεσμη σε ό,τι αφορά τους ψηφοθηρικούς της στόχους, αλλά μακροπρόθεσμη σε ό,τι αφορά στο πέρασμα υπηρεσιών του δήμου στους ιδιώτες, άρα στη μείωση του μόνιμου προσωπικού του δήμου. Ο υποψήφιος της ΔΕ κατήγγειλε ότι η απουσία Οργανισμού του δήμου (ο τελευταίος είναι από το 1995) και η επιμονή της δημοτικής αρχής να μην προχωρά στη σύνταξη καινούριου, βοηθά τις ρουσφετολογικές προσλήψεις, αφού κανείς δεν ξέρει ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του δήμου σε προσωπικό, ούτε τον αριθμό του υπάρχοντος προσωπικού. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν ότι καθημερινά βλέπουν να περιφέρονται στις υπηρεσίες νέα πρόσωπα τα οποία κανείς δε γνωρίζει πώς προσλήφθηκαν, από ποιον και τι δουλιά κάνουν.

Από μέλη του σωματείου καταγγέλθηκε και η απαράδεκτη συμπεριφορά του δημάρχου, ο οποίος, τρομοκρατημένος προφανώς από το ότι η διοίκηση του σωματείου πέρασε στις ταξικές δυνάμεις, επενέβη με ωμό τρόπο στις διαδικασίες του και απειλούσε τους πάντες μέσα στη Γενική Συνέλευση. Παράλληλα, «φρόντισε» να μη βγάλει ούτε μια ανακοίνωση συμπαράστασης στους αγώνες των εργαζομένων του δήμου, ενώ «τραβήχτηκε» πίσω και από τους «λεονταρισμούς» του στις μεγάλες κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό. Επιπλέον, κατήργησε και τη διαπαραταξιακή επιτροπή με τη συμμετοχή του προέδρου του σωματείου για τις προσλήψεις, που ήταν κατάκτηση της δημοτικής αρχής όταν διοικούσε η «Δημοκρατική Ενότητα».