Για αυταρχισμό κατηγόρησε χτες την κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δημήτρης Τσοβόλας, υπενθυμίζοντας, «γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε», την καταστολή των αγροτικών κινητοποιήσεων, την ποινικοποίηση των αγώνων, τους προπηλακισμούς διαδηλωτών από τα ΜΑΤ, καθώς και τον κρατικό εναγκαλισμό στα δημόσια ΜΜΕ.

Οπως ανέφερε στην ομιλία του ο Δημήτρης Τσοβόλας «η ηγεσία του σημερινού ΠΑΣΟΚ, στο όνομα του εκσυγχρονισμού, ποδοπατεί κοινωνικές κατακτήσεις, ενώ παράλληλα με θεωρητικοποιήσεις περί δήθεν συντεχνιών και υπερβολικών συλλογικών δικαιωμάτων προωθεί διάφορα νομοθετικά εκτρώματα, που κατατείνουν στην επίταση του αισθήματος ανασφάλειας του πολίτη, ώστε να είναι ευχερέστερος ο έλεγχος και η υποταγή».

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ αναφέρθηκε τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση, λέγοντας ότι «η δημοκρατία υπονομεύεται από τις απατηλές υποσχέσεις των κυβερνώντων προς τα χειμαζόμενα λαϊκά στρώματα, που αμέσως μετά τις εκλογές τις απαρνούνται με την ίδια άνεση που τις δίνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι προεκλογικές υποσχέσεις Σημίτη -Καραμανλή για πράγματα αντίθετα προς τις δεσμεύσεις του αναθεωρημένου προγράμματος σύγκλισης».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Δημήτρης Τσοβόλας στο θέμα της έλλειψης δημοκρατίας στην ιδεολογία, τονίζοντας πως «υπονομεύεται η δημοκρατία από τις δήθεν πνευματικές ελίτ που προπαγανδίζουν ασύστολα το νεοφιλελευθερισμό και τη μονόδρομο σκέψη και που ασκούν ψυχολογικό εκβιασμό σε κάθε κριτική σκέψη με το πρόσχημα του «ρεαλισμού» του «εκσυγχρονισμού» και της υπευθυνότητας, θα πρέπει να συνυπάρχει με την επιστημοσύνη και τις εξειδικευμένες γνώσεις τους. Καταλυτικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία αφυδάτωσης και συρρίκνωσης της δημοκρατίας, διαδραματίζουν τα μεγάλα ΜΜΕ, που συντηρούνται και γιγαντώνονται μέσα στο βόρβορο της συναλλαγής και της διαπλοκής του πολιτικού κατεστημένου με την οικονομική εξουσία».

Επίσης, ο Δημήτρης Τσοβόλας σημείωσε ότι σήμερα η εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί σε θανάσιμο τραυματισμό της δημοκρατίας. «Αυτό συνοψίζεται», τόνισε «σε μια απλοποίηση του πολιτικού συστήματος, με τον ακρωτηριασμό όλων των λειτουργιών προνοιακού χαρακτήρα, οι οποίες ικανοποιούν αιτήματα και κοινωνικές ανάγκες όπως η απασχόληση, η στέγαση, η ιατρική περίθαλψη, η παιδεία, τα επιδόματα σε άνεργους και σε άτομα με ειδικές ανάγκες, όπου οι μηχανισμοί της αγοράς δε θα μπορούσαν ποτέ να παράσχει».