Είναι άγνωστο ποιο ακριβώς υπήρξε το αποτέλεσμα των «παζαριών» του Αμερικανού πτεράρχου Μάγιερς, με την τουρκική στρατιωτικοπολιτική ηγεσία σχετικά με το πόσοι Αμερικανοί στρατιώτες θα επιτραπεί να σταθμεύσουν σε τουρκικό έδαφος, ενόψει του επερχόμενου πολέμου κατά του Ιράκ - για τα οποία παζάρια τα πρωτοσέλιδα του τουρκικού Τύπου «βοούν». Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, το αν οι λεγεωνάριοι του Μπους θα είναι 25.000, όπως φέρονταν να θέλει η κυβέρνηση του Λευκού κόμματος ή 125.000 όπως ήθελε ο Μάγιερς, μικρή σημασία έχει. Εκείνο, που έχει σημασία είναι η οριστική απομυθοποίηση της «εναλλακτικής» πολιτικής, την οποία είχαν κάνει προεκλογική σημαία τους και δήλωναν ότι θα εφαρμόσουν οι «ισλαμοδημοκράτες» του Ερντογάν και του Γκιούλ.

Α, και κάτι άλλο: Κατά μια σατανική «σύμπτωση», τις ίδιες μέρες, ο ηγέτης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης απηλλάγη των κατηγοριών για «διαφθορά», με τις οποίες βαρυνόταν...