Οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στα τέλη του 20ού αιώνα σηματοδότησαν μια νέα περίοδο, μεγαλύτερης εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους.

• Ο αμερικάνικος (ΗΠΑ) ηγεμονισμός σε παγκόσμια κλίμακα είναι γεγονός και η επιχείρηση επιβολής της «Νέας Τάξης» εμφανής σ' όλα τα επίπεδα.
• Οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτική υπεροχή, οικονομική υπεροχή, υπεροχή στην έρευνα, στις τεχνολογίες, αλλά και μακρόπνοο σχέδιο παρέμβασης στις γλώσσες - με επικράτηση της αγγλοαμερικανικής και συνολικά στον πολιτισμό.
• Επεξεργάστηκαν και εφάρμοσαν σχέδιο ελέγχου της ενημέρωσης με διπλό στόχο: α) να δείχνουν με κάθε ευκαιρία ποιος είναι ο κυρίαρχος και β) να προβαίνουν σε επιλεκτική (σκοπούμενη) ενημέρωση.
• Στη «φαρέτρα» τους έχουν και τον έλεγχο άμεσο ή έμμεσο των πολιτικών και της πολιτικής μικρότερων χωρών.
• Για την καλύτερη εφαρμογή του συνόλου των πολιτικών στους εργαζόμενους, επιχειρήθηκε κατασυκοφάντηση των ταξικών αγώνων και αγωνιστών ως αναχρονιστικών, οπισθοδρομικών και μη συμβατών με την τάξη πραγμάτων.
• Διαβρώθηκαν και εξαγοράστηκαν συνειδήσεις.
• Εχουμε, έτσι, χωρίς ισχυρές αντιδράσεις από τις επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες, υπερδεκαπενταετή λιτότητα για τα εργατοϋπαλληλικά εισοδήματα.
• Επιθέσεις στις εργασιακές σχέσεις.
• Συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών (με αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων μισθωτών και συνταξιούχων).
• Τα κοινωνικοασφαλιστικά συστήματα δοκιμάστηκαν σκληρά από αντιασφαλιστικές νομοθετικές παρεμβάσεις.
• Η Παιδεία γίνεται ολοένα πιο πολύ υπόθεση αυτών που έχουν χρήματα.
• Η Υγεία για τους λίγους, τους έχοντες και κατέχοντες.
• Με τις ιδιωτικοποιήσεις ξεπουλήθηκε η περιουσία των λαών και χωρών και πριμοδοτήθηκε το ιδιωτικό κεφάλαιο για μεγάλα κέρδη χωρίς επιχειρηματικό ρίσκο.
• Η ανεργία έφτασε στα ύψη και δεν μπορεί βέβαια να καλυφτεί με τη μερική απασχόληση (μια θέση εργασίας για δύο ή περισσότερους εργαζόμενους...).
• Οπου το σύστημα επιβολής της νέας τάξης, της αμερικάνικης δηλαδή ηγεμονίας, συναντά δυνατά προβλήματα, χωρίς κανένα δισταγμό, χρησιμοποιείται το «Μεγάλο όπλο», ο πόλεμος.
• Ισοπεδώνονται χώρες ολόκληρες με χιλιάδες νεκρούς, επειδή «αντιμίλησαν» ή «στραβοκοίταξαν» το σερίφη Μπους!!!
• Η ΕΕ επιχειρεί να ανταγωνιστεί οικονομικά τις ΗΠΑ. Η απόφαση να γίνει η Ενωμένη Ευρώπη το 2010 πρώτη σε ανταγωνιστικότητα είναι χαρακτηριστική.
• Το σχέδιο φέρει γαλλογερμανική σφραγίδα, όμως η οικονομική υστέρηση χωρών και περιοχών της ΕΕ αναγκάζει σε ακόμα σκληρότερες πολιτικές, με θύματα τους λαούς.
• Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία σήμερα είναι συνώνυμο του «φιλελευθερισμού», της δεξιάς συντηρητικής πολιτικής.
• Στα πλαίσια αυτά και η Ελληνική Προεδρία εφαρμόζει και προετοιμάζει προαποφασισμένες πολιτικές.
• Καμιά «σοσιαλιστική» ρητορεία δεν πρέπει να ξεγελά τον εργαζόμενο λαό.
• Οι επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ λειτουργούν στα πλαίσια της ΣΕΣ (Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων) ως «συνέταιροι» στα διάφορα όργανα των κυβερνήσεων και των εργοδοτών.
• Εχουν αποδεχτεί και «φετιχοποιήσει» την ταξική συνεργασία.
• Αποτελούν και με την πολιτική τους το αποδεικνύουν, βραχίονες εφαρμογής των κυβερνητικών και ευρωπαϊκών αντεργατικών τελικά πολιτικών.
• Χρησιμοποιούν την οικονομική και πολιτική δύναμη που η κυβέρνηση τούς παραχώρησε για αλλοτρίωση και εξαγορά ηγεσιών, για την παγίωση της εργασιακής ειρήνης που αποτελεί μόνιμο στόχο των κυβερνήσεων και των εργοδοτών.
• Εχουν δημιουργήσει μια «κάστα» στελεχών με «ειδικά προνόμια», ενώ οι εργαζόμενοι και ο λαός βυθίζονται στη φτώχεια, στην ανεργία και τον αποκλεισμό.
• Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση οι ταξικές δυνάμεις μέσα από το ΠΑΜΕ προσπαθούν να δώσουν τη δική τους αγωνιστική απάντηση, τη δική τους προοπτική.
• Η μέχρι τώρα πορεία, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, έχει να επιδείξει σημαντικές επιτυχίες.
• Μένει, όμως, δρόμος μακρύς και αγώνες σκληροί.
• Απαιτείται ενίσχυση της προσπάθειας να αποκτήσουμε ιδεολογική και πολιτική υπεροπλία.
• Να κάνουμε σαφή τη γραμμή που χωρίζει την ταξική συνεργασία, το συμβιβασμό, την ενσωμάτωση, την αλλοτρίωση και την εξαγορά που ακολουθούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού (ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ κ.ο.κ.), με την πολιτική της ταξικής πάλης, του αγώνα για καλύτερες συνθήκες δουλιάς, για καλύτερους μισθούς, για καλύτερη ασφάλεια, για σταθερή δουλιά για όλους.
• Απαιτείται οργανωτική ενίσχυση του ΠΑΜΕ με μαζικοποίηση των ταξικών συνδικάτων και με ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ σε ταξική - αγωνιστική κατεύθυνση.
• Σαφώς ιεράρχηση των στόχων και της αγωνιστικής τακτικής.
• Οριοθέτηση των τακτικών συμμαχιών.
• Συνέχιση και ένταση της ενημέρωσης του λαού για τις εφαρμοζόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις συνέπειές τους με πειστικό και όχι ξύλινο κομματικό λόγο.
• Η απόκρουση των επιθέσεων και των συνεπειών τους πρέπει να είναι ο συνεχής αγωνιστικός προσανατολισμός.
• Ο ευρωπαϊκός και παγκόσμιος συντονισμός σήμερα είναι αναγκαίος περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο. Σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν πολλά. Η σημερινή κατάσταση δεν είναι καλή. Η συνολικότητα και η ένταση της επίθεσης από τα καπιταλιστικά κέντρα απαιτεί μεγαλύτερο, καλύτερο και αποτελεσματικότερο συντονισμό από την πλευρά μας.
• Στην προσπάθεια αυτή πρέπει να ξεκαθαριστεί το πολιτικοϊδεολογικό από το τεχνικό μέρος.
• Ο «τεχνικός» συντονισμός κινήσεων, ομάδων, ειρηνιστών, γενικά κοινωνικών κινημάτων, μπορεί να γίνεται στα πλαίσια αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
• Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος έχουν μπροστά τους δρόμο μακρύ και δύσκολο, αλλά και δρόμο ωραίο με την ικανοποίηση της συνεχούς προσπάθειας για μια καλύτερη ζωή.