Και νέα... επιτυχία σημείωσε η ελληνική εξωτερική πολιτική ή, για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, η βαλκανική μεσιτεία- εργολαβία, που έχει αναλάβει η κυβέρνηση Σημίτη, από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σύμφωνα με όσα μετέδωσαν όλα τα πρακτορεία ειδήσεων, ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, κατάφερε να πείσει τη ρωσική κυβέρνηση, να αποστασιοποιηθεί από τη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση και τον Μιλόσεβιτς και να αποδεχτεί την επιχείρηση ανατροπής της, με την προϋπόθεση να υπάρξουν επίσημες δεσμεύσεις της Δύσης για τη μη ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου. Μετά τη Μόσχα, ο Γ. Παπανδρέου, γεμάτος καμάρι και περηφάνια για την επιτυχία του, πήγε κατευθείαν στις Βρυξέλλες, προκειμένου να την ανακοινώσει στα «αφεντικά»...

Ποιος, αλήθεια, έχει δώσει το δικαίωμα στον κάθε ΝΑΤΟικό και στον κάθε πλασιέ της «νέας τάξης», είτε λέγεται Γ. Παπανδρέου είτε αλλιώς, να επεμβαίνει κατάφωρα στα εσωτερικά μιας χώρας - μέλους του ΟΗΕ, να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις και να κανονίζει, με το έτσι θέλω, το σήμερα και το αύριο του λαού της; Και μέχρι πού θα πάει αυτή η ιστορία; Ποια χώρα θα έχει σειρά μετά τη Γιουγκοσλαβία;

Εύλογα ερωτήματα, που πρέπει να τα σκεφτείτε πριν ψηφίσετε...