Στη μονάδα παραγωγής χαρτονομισμάτων μία από τις μηχανές είναι σκεπασμένη. Εκτός λειτουργίας. Ο Θ. Παπαμάργαρης, που συμμετείχε στην περιοδεία του κλιμακίου του ΚΚΕ, συναντά σ' εκείνο το σημείο έναν παλιό συνάδελφο. Χαιρετά ο ένας τον άλλο και θυμούνται ένα τραγικό περιστατικό: «Δευτέρα 9 Οκτώβρη 1978. Αυτή η μηχανή μού έκοψε τα δάχτυλα», λέει ο εργάτης. «Από τότε μέχρι και το Μάη του 1979 στο νομισματοκοπείο δε δούλεψε κανείς. 7,5 μήνες απεργία. Δεν τυπωνόταν τίποτα», λέει ο Θ. Παπαμάργαρης, που τότε ήταν πρόεδρος του σωματείου. «Η διοίκηση, συνεχίζει, αναγκάστηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματά μας. Εβαλε εξαερισμό και προχώρησε σε έργα που βελτίωσαν τις συνθήκες δουλιάς. Είναι και αυτό μία από τις κατακτήσεις των εργαζομένων που διατηρείται μέχρι σήμερα».