ΒΓΗΚΕ ο πρωθυπουργός κι έταξε στους αγρότες διάφορα. Από αύξηση στις συντάξεις και μείωση της τιμής του πετρελαίου και των μηχανημάτων, μέχρι και την ...εκτροπή του Αχελώου. Κατ' αρχήν, επειδή «το τάμα δε χαλάει σπίτι» - και το προεκλογικό τάμα, ούτε καν καλύβι - ας έχουμε επιφυλάξεις για το αν όλες οι υποσχέσεις θα τηρηθούν, πολύ περισσότερο που μερικές δεν είναι και τόσο ξεκάθαρες. (Π.χ. η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι η μείωση του ΦΠΑ για τα αγροτικά μηχανήματα από 18 σε 8% τελεί υπό την έγκριση της ΕΕ).

ΤΟ κύριο, όμως, είναι ότι κι αν δοθούν όλα όσα ο Κ. Σημίτης υποσχέθηκε - τα οποία δεν αποτελούν παρά ελάχιστη επιστροφή από τα πολλά που η κυβέρνηση αφαίρεσε, με την πολιτική της, από την τσέπη του αγρότη - δεν πρόκειται να βελτιωθεί η ζωή στο χωριό, ούτε και ν' αλλάξει προς το καλύτερο η μοίρα του χωρικού. Η φτώχεια ταλαιπωρεί την αγροτική ύπαιθρο και τα χρήματα που θα εξοικονομήσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες από το σύνολο των εξαγγελλόμενων παροχών, δε φτάνουν να τους δώσουν ούτε μια μικρή οικονομική ανάσα.

ΒΕΒΑΙΩΣ, αυτό δε σημαίνει ότι θα πουν «δεν τα θέλουμε, επειδή είναι λίγα». Αντιθέτως, θ' απαιτήσουν να τα πάρουν «όλα, εδώ και τώρα». Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να δηλώσουν, σαφώς, προς τους κυβερνώντες ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για ό,τι δικαιούνται κι ονειρεύονται και δεν πρόκειται να μπουν στη λογική ...της Παναγιώταινας, αποδεχόμενοι πως «απ' το καθόλου, καλό είναι και το λίγο», ούτε θα σταθούν στη θέση του Λαζάρου, αρκούμενοι στα ψίχουλα για να κερδίσουν την «αιώνιον βασιλείαν».

ΚΑΙ, φυσικά, οι ξωμάχοι της ελληνικής υπαίθρου πρέπει να διαμηνύσουν προς την κυβέρνηση και σε κάθε κατεύθυνση πως η ψήφος τους δεν πουλιέται έναντι οιουδήποτε ανταλλάγματος. Οχι μόνο γιατί δεν είναι εμπόρευμα, παρά «μέτρο» ατομικής και πολιτικής αξιοπρέπειας του πολίτη, αλλά και γιατί αποτελεί «όπλο» των φτωχών και των αδικημένων, με το οποίο μπορούν να τιμωρήσουν τους εχθρούς τους και να βοηθήσουν τους φίλους τους...