Αποθεώσεις... «Τόσο μαζική και παθιασμένη συγκέντρωση θα τη ζήλευαν και τα μεγάλα κόμματα. Δεκατρείς χιλιάδες άνθρωποι συνέρρευσαν προχθές στη Λεωφόρο για να υποδεχτούν (με τα πανό και τα συνθήματά τους και, προπαντός, με την πείνα τους για ένα πρωτάθλημα) τον νέο μεσσία. Ούτε η κακοκαιρία τούς εμπόδισε ούτε το γεγονός ότι για τον Αργεντινό Εζεκίελ Γκονζάλες γνώριζαν ελάχιστα... Κάτι μας θυμίζει όλη αυτή η επικοινωνιακή καταιγίδα. Πάνω - κάτω με τον ίδιο τρόπο της υπερβολής υψώθηκε σαν μεσσίας ο Γ. Παπανδρέου. Χωρίς να κριθεί επί της ουσίας, χωρίς να ελεγχθεί η προϊστορία του (αλήθεια, τόσο επιτυχημένος ήταν ως υπουργός;), αποθεώθηκε από παλαιούς και νέους κόλακες και δοξολογήθηκε σαν ο νέος κλειδοκράτορας της Ιστορίας· οι μονότονες "ωραιολογίες" και "νεολογίες" του θεωρήθηκαν νέο ευαγγέλιο, κι ας μένουν στην επιδερμίδα των πραγμάτων, σαν ένα θεαματικό ψαλιδάκι, που χειροκροτείται ενώ στέλνει την μπάλα άουτ» (Παντ. Μπουκάλας - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Κόμματα «αλά καρτ»: «H καινοτομία να ψηφίζεται ο πρόεδρος ενός κόμματος από ανοικτή ψηφοφορία πολιτών διαφοροποιεί ουσιαστικά και τυπικά την έννοια του κόμματος ως "εθελοντικής ένωσης ατόμων που τους ενώνει μια κοινή ιδεολογία" και ενδεχομένως να ανοίγει το δρόμο για τη διαμόρφωση κομμάτων αλά καρτ...» (Χρ. Βερναρδάκης - πρόεδρος της VPRC - «ΝΕΑ»).

Κομματική διαδικασία... «Προκλητική παρέμβαση στα πολιτικά μας πράγματα αποτελεί η χθεσινή απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων με την οποία κρίνεται αντισυνταγματική μια απόλυτα διάφανη και ανοικτή πολιτική διαδικασία... Αν είναι συνταγματικό για έναν πολίτη να μετέχει σε ένα κόμμα όπου προφανώς τηρούνται αρχεία με προσωπικά του στοιχεία, γιατί δεν είναι συνταγματικό για έναν άλλο πολίτη να μετέχει σε μία μόνο κομματική διαδικασία - την εκλογή του προέδρου - δίνοντας εθελοντικά τα προσωπικά του στοιχεία και εν γνώσει του ότι θα τηρηθούν σε κάποιο κομματικό αρχείο;» (Στ. Τζαννάκης - «ΝΕΑ»).