Ενα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πώς η ανεργία αξιοποιείται, προκειμένου να συμπιεστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να εγκλωβιστούν οι νέοι στα μαθήματα της εργασιακής υποταγής, με «προφέσορες» την κυβέρνηση και τις πολυεθνικές, αποτέλεσε και το δουλοπάζαρο που στήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο ΟΑΚΑ, με τον τίτλο «Μέρες Καριέρας»! Το περιεχόμενο της αντεργατικής πασαρέλας αποτελεί κομμάτι μόνο της συνολικότερης επίθεσης, που το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές έχουν εξαπολύσει σε βάρος της συνείδησης της εργατικής τάξης. Και κυρίως της νέας βάρδιας της, η οποία καλείται να μπει στην παραγωγή με όρους δυσβάσταχτους και προσαρμοσμένους στα νέα δεδομένα, που δημιούργησε η επέλαση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων την τελευταία τουλάχιστον 15ετία στη χώρα μας.

Στον καπιταλισμό, οι πολυεθνικές κρατάνε και το μαχαίρι και το πεπόνι. Από τη μια, απολύουν σωρηδόν για να απαλλαγούν από το «κοστοβόρο» για τα κέρδη τους προσωπικό με δικαιώματα και, από την άλλη, αξιοποιώντας την ανεργία που οι ίδιες δημιούργησαν, παραδίδουν μαθήματα επαγγελματικής αποκατάστασης στη νεολαία. Με τον μπαμπούλα της ανεργίας - η οποία στη χώρα μας, ακόμα και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ξεπερνάει το μισό εκατομμύριο εγγεγραμμένους στα μητρώα του ΟΑΕΔ, με έναν στους πέντε νέους να είναι άνεργοι - φοβερίζουν τη νεολαία, πιέζοντάς τη να χαμηλώσει τον πήχη των απαιτήσεών της, προκειμένου να βρει δουλιά. Για το πόσο χαμηλά θα πέσει ο πήχης, έχουν ήδη φροντίσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, εφοδιάζοντας το κεφάλαιο με όλο το απαραίτητο αντεργατικό οπλοστάσιο, προκειμένου να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και άρα την κερδοφορία του.

Η χειραγώγηση της νεανικής συνείδησης, με στόχο την πλήρη υποταγή της στην κερδοσκοπία των πολυεθνικών, ξεκινάει από τις ιδιαίτερα νεαρές ηλικίες και κορυφώνεται όσο ο νέος ή η νέα πλησιάζει στην παραγωγή. Σκόπιμα, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του προπαγανδίζουν ότι «οι ευκαιρίες υπάρχουν, αρκεί να τις αρπάξεις» ή ότι «οι καλοί ανταμείβονται και πετυχαίνουν». Θέλουν να καλλιεργήσουν τη χυδαία αυταπάτη ότι η ανεργία είναι επιλογή του καθενός και όχι νομοτελειακό σύμπτωμα της πολιτικής τους. Οτι η διέξοδος βρίσκεται στη λογική του «πατείς με, πατώ σε» και της πλήρους υποταγής στις εργοδοτικές απαιτήσεις, προκειμένου να βγει το μεροκάματο. Πλαισιωμένη από την εργοδοτική τρομοκρατία, αυτή η προσπάθεια χειραγώγησης εντείνεται μέσα στις επιχειρήσεις, με στόχο κυρίως τις νεανικές συνειδήσεις.

Ανεργία θα υπάρχει, όσο τα μέσα παραγωγής θα παραμένουν ιδιωτική ιδιοκτησία. Και η κυβερνητική - εργοδοτική επιχείρηση χειραγώγησης θα φουντώνει, όσο η εργατική τάξη και ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι δεν ορθώνουν το ανάστημά τους, δεν αντιπαλεύουν με όρους ταξικούς και συλλογικούς κάθε έκφανση αυτής της απροκάλυπτης επίθεσης στη συνείδηση και στα εργασιακά δικαιώματα. Στις 12 του Νοέμβρη, στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης έχει τη δική της θέση. Για να δώσει και μέσα από αυτό το μαζικό βήμα την απάντησή της στην πολιτική που την καλεί να κάνει καριέρα στο ρόλο του αιώνια εκμεταλλευόμενου.