Στο πρώτο κείμενο, τιτλοφορούμενο ως «Συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Europol», στο άρθρο 1, σημειώνεται ότι «σκοπός της Συμφωνίας είναι να διευκολύνει τη συνεργασία των κρατών - μελών της ΕΕ, διά μέσω της Europol, με τις ΗΠΑ στην πρόληψη, τον εντοπισμό, την καταστολή και την έρευνα σοβαρών μορφών του διεθνούς εγκλήματος στους τομείς που αναφέρονται στο άρθρο 3 αυτής της Συμφωνίας, ιδίως μέσω της ανταλλαγής στρατηγικών και τεχνικών πληροφοριών, όπως καθορίζονται στο άρθρο 2. Αυτή η Συμφωνία δεν εξουσιοδοτεί για την αναμετάδοση πληροφοριών σχετιζόμενων με ένα αναγνωρισμένο πρόσωπο ή αναγνωρίσιμα άτομα (σ.σ: αυτό ήρθε λίγο αργότερα, όπως θα δούμε παρακάτω)».

Το άρθρο 2 διευκρινίζει ότι ο όρος «στρατηγική πληροφορία», «περιλαμβάνει αλλά δεν περιορίζεται σε: Πράξεις επιβολής που μπορεί να είναι χρήσιμες στην αντιμετώπιση παραβάσεων και, ιδιαιτέρως, ειδικά μέσα για την καταπολέμηση προσβολών. Νέες μεθόδους που χρησιμοποιούνται στη διενέργεια παραβάσεων. Τάσεις και εξελίξεις στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη διενέργεια παραβάσεων. Παρακολουθήσεις και ευρήματα προερχόμενα από την επιτυχή εφαρμογή νέων βοηθημάτων επιβολής και τεχνικών. Αξιολογήσεις του κινδύνου και εκθέσεις κατάστασης εγκλήματος» κλπ. Αυτό το περί «ευρημάτων εκ νέων βοηθημάτων» παραπέμπει ευθέως στο ηλεκτρονικό, βιομετρικό - γενετικό φακέλωμα, το οποίο προωθείται παντοιοτρόπως στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Στο κείμενο συμπληρώνεται ότι ο όρος «τεχνική πληροφορία», «περιλαμβάνει αλλά δεν περιορίζεται σε: Μέσα ενδυνάμωσης των δομών διοίκησης και επιβολής στα πεδία που καλύπτονται από αυτή τη συμφωνία. Αστυνομικές μεθόδους εγκληματολογίας και διαδικασίες έρευνας. Μεθόδους εκπαίδευσης των εμπλεκόμενων αξιωματούχων» κλπ.

Στο άρθρο 3, παρ. 1, ξεκαθαρίζεται ότι η Συμφωνία αφορά και «τα εγκλήματα που διαπράττονται ή που είναι πιθανό να διαπράττονται («likely to be commited» στο πρωτότυπο) στην εξέλιξη τρομοκρατικών πράξεων ενάντια στη ζωή, όργανα του νόμου, ατομική ελευθερία ή περιουσία». Εισάγεται εδώ το στοιχείο της ...πιθανολογίας, ιδιαίτερα χρήσιμο στις αρχές καταστολής για την ανακάλυψη υπόπτων.

Η παρ. 2 καλύπτει τις «σχετιζόμενες παραβάσεις», οι οποίες προσδιορίζονται ως τα «εγκλήματα που γίνονται προκειμένου να παρέχουν τα μέσα για τη διενέργεια των εγκληματικών πράξεων που αναφέρονται στην παρ. 1, εγκλήματα που γίνονται για να διευκολύνουν ή να διεξάγουν τέτοιες ενέργειες, και εγκλήματα με σκοπό να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία τέτοιων ενεργειών». Υπάρχει δηλαδή έτοιμο το πλαίσιο να φακελωθεί και να κατηγορηθεί όποιος τολμήσει να συγκεντρώσει ρούχα, τρόφιμα και χρήματα για τον παλαιστινιακό λαό, όπως αυτός που αγωνίζεται ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.

Το άρθρο 5, παρ. 3, καθορίζει ότι «οι πληροφορίες που ανταλλάσσονται με βάση αυτή τη συμφωνία, θα χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς αυτής της συμφωνίας και στην έρευνα, τη δίωξη και την πρόληψη εγκληματικών προσβολών και σε αγωγές σχετιζόμενες με εγκληματικές υποθέσεις. Οποτε ένα από τα μέλη της συμφωνίας ζητήσει τη χρήση τέτοιων πληροφοριών για άλλους σκοπούς, θα ζητήσει την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του μέλους που χορήγησε την πληροφορία». Ο δρόμος πάντως είναι ανοιχτός για να χρησιμοποιηθεί η πληροφορία κατά το δοκούν από τις αμερικανικές μυστικές πληροφορίες.

Στην παρ. 5 σημειώνεται ότι «το μέλος που χορηγεί την πληροφορία μπορεί να ζητήσει ώστε (σ.σ: αυτή) να χρησιμοποιηθεί υπό όρους. Αν το μέλος που έλαβε την πληροφορία, δεν μπορεί να συμμορφωθεί με το αίτημα, θα ενημερώσει το παρέχον την πληροφορία μέλος, το οποίο θα αποφασίσει αν παρ' όλα αυτά θα χορηγήσει την πληροφορία (...)». Δηλαδή ο δρόμος είναι διάπλατος ώστε να χορηγηθεί η πληροφορία, ακόμα και αν δεν ικανοποιούνται ούτε καν τυπικοί όροι που θέτει η Europol.

Στο άρθρο 10 υπογραμμίζεται ότι ΗΠΑ και Europol «θα ξεκινήσουν διαβουλεύσεις για ενδεχόμενες τροποποιήσεις ή προσθήκες σε αυτή τη Συμφωνία κατόπιν αιτήματος οποιουδήποτε από τους δύο. Ειδικότερα, θα εξεταστούν πρόσθετες προβλέψεις σχετικά με την ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων».