Ομως, η σημερινή μέρα είναι διαφορετική από τις άλλες. Δε θα πάει στο χωράφι ή στη στάνη. Θα έρθει στην Αθήνα. Τι γυρεύει αυτός, ένας άνθρωπος του χωριού, στην πρωτεύουσα; Πώς θα κινηθεί, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους, στους πολύβουους δρόμους της μεγαλούπολης, αυτός, που χρόνια τώρα περπατάει στους δρόμους του χωριού του και καλημερίζει έναν έναν όλους τους συγχωριανούς του; Κι αν, κατά τύχη, βρεθεί μπροστά στο γνωστό χυδαίο σύνθημα "έξω οι βλάχοι από την Αθήνα" - το είδε στην τηλεόραση γραμμένο πάνω σε κάποιο τοίχο - πώς θα νιώσει;
Κι αν οι κυβερνώντες δε χρησιμοποιούν τ' αυτιά τους για ν' ακούσουν τις κραυγές αγωνίας των απελπισμένων και οργισμένων ξωμάχων της ελληνικής υπαίθρου - αυτοί ακούν μόνο τις προσταγές των αφεντικών της ΕΕ και των ισχυρών του χρήματος - οι απλοί πολίτες της Αθήνας έχουν κάθε λόγο, συναισθανόμενοι την οξύτητα του αγροτικού προβλήματος, να συμπαρασταθούν στη μαχόμενη αγροτιά. Διότι από την αγροτική παραγωγή τρέφονται οι εργαζόμενοι των πόλεων, από το αγροτικό εισόδημα εξαρτάται η δουλιά των μαγαζιών και των μικροεπιχειρήσεων, με το "χαρτζιλίκι" των αγροτών γονιών τους μπορούν και σπουδάζουν οι νέοι.
Η πάλη της αγροτιάς δεν αφορά μόνο το 30% περίπου του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας μας, που απασχολείται στη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά την εθνική οικονομία γενικότερα, ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Γι' αυτό και είναι ανάγκη σ' αυτόν τον αγώνα να συμπαραταχτούν όλες οι λαϊκές τάξεις, να δημιουργήσουν κοινό μέτωπο αντίστασης και πάλης και να παλέψουν για τη σωτηρία της παραγωγικής βάσης στη χώρας μας, για την ανάπτυξη της αγροτικής και γενικότερα της εθνικής οικονομίας, που θα εξασφαλίσει και την εθνική ανεξαρτησία μας, έναντι των επιβουλών της ΕΕ και των πολυεθνικών. Να γιατί όλοι - εκτός των κυβερνώντων και των άλλων υπευθύνων για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην αγροτιά - καλωσορίζουμε σήμερα τους αγρότες στην Αθήνα.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ