Ενας "προνομιούχος" | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Ενας "προνομιούχος"

Ο Θανάσης εργάζεται στη ΔΕΗ και το παραδέχεται ότι είναι "ρετιρέ". Πώς μπορεί να το αρνηθεί, άλλωστε, όταν κάθε μέρα βρίσκεται σε ύψος τουλάχιστον είκοσι μέτρων, για να αλλάξει καλώδια ή ασφάλειες επάνω σε ξύλινους στύλους και σιδερένιους "πύργους";

Ο Θανάσης είναι "ρετιρέ" και αισθάνεται επιπλέον και "προνομιούχος", όπως τον αποκαλεί τελευταία η κυβέρνηση.

Γιατί, στ' αλήθεια, με τίποτε δε θα αντάλλασσε την ευτυχία που αισθάνεται, όταν σκαρφαλώνει με τα οδοντωτά ατσαλένια πέδιλα στους πυλώνες και αιωρείται εκεί στην κορυφή τους σαν ακροβάτης, που παίζει τη ζωή του "κορόνα, γράμματα". Α, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ψυχική ευφορία, τι ηδονή νιώθει, όταν βλέπει το χάος που χάσκει κάτω του έτοιμο να τον καταπιεί. Ούτε μπορείτε να διανοηθείτε πόσο τυχερός αισθάνεται, όταν λυσσομανούν οι βοριάδες κι αυτός προσπαθεί να αντικαταστήσει τα κομμένα σύρματα και να κρατηθεί επάνω στο στύλο που τρέμει από τη δύναμη του ανέμου. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι ακριβώς που σκέφτεται πόσο "προνομιούχος" είναι έναντι, ας πούμε, εκείνων των διορισμένων συμβούλων της επιχείρησης, που είναι οι καημένοι κλεισμένοι στα γραφεία τους και ξύνουν άπραγοι το κεφάλι τους, προσδοκώντας πώς και πώς τη μέρα της μισθοδοσίας, για να τσεπώσουν κανένα εκατομμύριο. Ε, ναι, το παραδέχεται ο Θανάσης πως η κυβέρνηση έχει δίκιο, όταν λέει πως υπάρχουν "προνομιούχοι" μεταξύ των εργαζομένων. Κι αν θέλει να είναι εντάξει ελόγου του θα πρέπει τώρα αμέσως να αποποιηθεί όλα του τα "προνόμια" και να γίνει κι αυτός ένας ταπεινός σύμβουλος, μάνατζερ ή μεσάζων της επιχείρησης ίσιος κι όμοιος, δηλαδή με τους μη προνομιούχους!

Ετσι σκεφτόταν τις τελευταίες μέρες ο Θανάσης. Οι υλακές της κυβέρνησης για τα "ρετιρέ" και τα "προνόμια" τον είχαν κάνει να φωτιστεί ξαφνικά, όπως ακριβώς φωτίστηκε ο Σαούλ προ των πυλών της Δαμασκού! Και ενώ στην αρχή σκεφτόταν να αντιδράσει δυναμικά σε ό,τι ήθελαν να του αρπάξουν οι άρχοντες, άλλαξε απότομα γνώμη. "Δεν πρόκειται - είπε - να κάνω τίποτε. Αντίθετα θα πάω μεθαύριο στο Σημίτη και θα του παραδώσω μόνος μου τα "προνόμιά" μου. Ορίστε, κύριε, πρωθυπουργέ, θα του πω. Πάρε τα ατσαλένια πέδιλα με τις δαγκάνες, με τα οποία σκαρφάλωνα στις κολόνες, τρέμοντας μην παραπατήσω. Πάρτε και το κράνος που φόραγα στο κεφάλι και συγχωρήστε με που έχει δυο βαθουλώματα. Εγιναν από ισάριθμες πτώσεις μου εκ μικρού ύψους, ευτυχώς, διότι αν το ύψος ήταν μεγάλο δε θα υπήρχε τώρα κομματάκι από το κράνος ή το κεφάλι μου. Πάρτε, επίσης, τα γάντια αμιάντου που με προστάτευαν από τυχόν ηλεκτροπληξίες και τέλος πάρτε και τη "ζώνη ασφαλείας" με την οποία κρεμιόμουν στους στύλους με την ψυχή στο στόμα επί είκοσι χρόνια. Αυτά, κύριε πρωθυπουργέ, είναι όλα τα "προνόμια" και σας τα παραδίδω για να σας διευκολύνω. Ναι, για να σας διευκολύνω, αφού είναι γνωστόν ότι αν αφαιρέσετε όλα τα κεκτημένα από τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ θα μπορέσουν εύκολα πλέον να τις "σκοτώσετε" σε ιδιώτες!

Αυτά σκεφτόταν να πράξει μεθαύριο ο Θανάσης, αλλά δεν πρόλαβε. Χτες, καθώς δούλευε για την αποκατάσταση ζημιών, έπεσε από το στύλο, όπου ήταν ανεβασμένος και τραυματίστηκε βαριά. Τα κανάλια πληροφορήθηκαν το ατύχημα, αλλά σιώπησαν αιδημόνως. Τι να μετέδιδαν άλλωστε; Δεν τους πήγαινε να πουν ότι ένας "προνομιούχος" εργαζόμενος στις ΔΕΚΟ έπεσε από το... "ρετιρέ" του και τσακίστηκε!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ