Με μια διακήρυξη που απαντά κρυστάλλινα στο ερώτημα "ποιος, με ποιον, γιατί" και θέτει τον καθένα μπροστά στις ευθύνες που αναλογούν σε ενεργούς πολίτες, απευθύνθηκε χτες το βράδυ στους Αθηναίους η "Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα".Αυτό το ευρύτερης πολιτικής σημασίας κείμενο παρουσιάζει αυτούσιο σήμερα ο "Ρ" σε δύο από τις σελίδες του. Το κείμενο αρχίζει με μια αναφορά στη γενική κατάσταση, όπως παρατίθεται παρακάτω:

***

"Το 1998 δεν είναι μόνον έτος δημοτικών εκλογών. Είναι η χρονιά, μέσα στην οποία πέφτουν οι μάσκες ή μάλλον τα φύλλα συκής. Είναι η χρονιά του καλπασμού της άρχουσας τάξης της χώρας μας προς την προσαρμογή στη Νέα Τάξη Πραγμάτων και στην κυριαρχία της αγοράς, δηλαδή στην κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου, της ανεξέλεγκτης ιδιωτικής κερδοσκοπίας και της εμπορευματοποίησης όλων εκείνων των αγαθών που αποτελούν προϋποθέσεις και αναγκαίους όρους για τη φυσική επιβίωση του ανθρώπου και για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Είναι περίοδος αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ των οικονομικά ισχυρών.

***

Αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είναι η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας και η εξαγορά από το ξένο ή πολυεθνικό κεφάλαιο, η στροφή στην παροχή υπηρεσιών και στην ανάπτυξη δραστηριοτήτων προς την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Το ιδιωτικό και το ατομικό κυριαρχεί απέναντι στο συλλογικό. Οι πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν την κυρίαρχη αντίληψη(δηλαδή οι δυνάμεις του δικομματισμούκαι οι συνεταίροι τους) διαχειρίζονται την εξουσία- ή προσφέρονται να τη διαχειριστούν- για λογαριασμό της ολιγαρχίας που ιδιοποιείται χωρίς περιορισμούς τον ανθρώπινο μόχθο, τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Στην άκρη του τούνελ βρίσκεται η οικονομική, πολιτιστική και ηθική πολτοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ) αποξενώνεται από όσα χαρακτηριστικά αμεσότητας, λαϊκότητας και δημοκρατικότητας έχει διασώσει. Μετατρέπεται σε διαχειριστή και φοροεισπράκτορα για την επιβολή πρόσθετων βαρών στους πολίτες που ήδη φορολογούνται άγρια από την Κεντρική Εξουσία. Στις ποικιλώνυμες φορολογικές επιβαρύνσεις που υπήρχαν, ο νόμος για τον "Καποδίστρια" πρόσθεσε το γενικό δημοτικό τέλος του 2% σε όλα τα καταστήματα τροφίμων και προέβλεψε την επιβολή δυνητικής φορολογίας (δηλαδή με αποφάσεις των Δήμων) σε μια σειρά επιχειρήσεων. Η ανταποδοτικότητα, δηλαδή η είσπραξη αντιτίμου από όσους χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες των δήμων και η ιδιωτικοποίηση, δηλαδή η παραχώρηση δημοτικών αρμοδιοτήτων στην ιδιωτική κερδοσκοπία, είναι οι βασικοί άξονες της κυρίαρχης πολιτικής για την ΤΑ.Τα θετικά στοιχεία που έχει διατηρήσει η ΤΑ στη συνείδηση του λαού αξιοποιούνται, για να χρησιμοποιηθεί η ΤΑ ως πολιορκητικός κριός για την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών με τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών της και για την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με τα "Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης". Το ανθρώπινο δυναμικό των ΟΤΑ μένει υποβαθμισμένο και αναξιοποίητο και διαφθείρεται με τις πελατειακές σχέσεις που καλλιεργεί η αχρειότητα των διαχειριστών.

***

Αυτή η κυρίαρχη πολιτική αντίληψηγια την ΤΑ ενισχύεται από τα πολλαπλά αντιδημοκρατικά πλαίσια λειτουργίας της. Ο μονόλογος της κυρίαρχης πολιτικής αντίληψης από όλο το φάσμα των πολιτικών εκπροσώπων της και από τα ΜΜΕ δεν αφήνει να γίνει αντιληπτή η έκταση και η σημασία των αντιδημοκρατικών στοιχείων του θεσμικού πλαισίου της ΤΑ. Τώρα τα "δημοκρατικά ελλείμματα" έχουν γίνει διακηρυγμένη πολιτική κατεύθυνση. Στην εισηγητική έκθεση του νόμου για τον Καποδίστρια (που ψηφίστηκε όχι μόνον από το κυβερνητικό κόμμα αλλά και από το Συνασπισμό) διακηρύσσεται αυτάρεσκα ότι η αντιπροσωπευτικότητα υποτάσσεται στην αποτελεσματικότητα. Και η ΤΑ γίνεται εξάρτημα της Κεντρικής Διοίκησης, ξεκομμένη από τους κατοίκους της πόλης και του χωριού.

***

Το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής με τους δύο γύρους νοθεύει την αντιπροσωπευτικότητα, γιατί οδηγεί τους ψηφοφόρους σε διλήμματα χωρίς πραγματικό αντίκρισμα και σε φαινομενικές "διπολικές" αντιπαραθέσεις μεταξύ εκφραστών της ίδιας βασικής αντίληψης, όπως συμβαίνει και τώρα με την αντιπαράθεση μεταξύ του κ. Αβραμόπουλου και της κ. Δαμανάκη. Ακόμα και στα διαμερισματικά συμβούλια που δεν έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες και που επομένως δεν μπορεί να γίνει επίκληση της αποτελεσματικότητας, δεν ισχύει η απλή αναλογική.

***

Πέρα, όμως, από τη νόθευση της δημοκρατίας, αυτό που ιδιαίτερα στο Δήμο Αθηναίων ανατρέπει την ίδια την έννοια της Αυτοδιοίκησης είναι η διαφοροποίηση μεταξύ των κατοίκων της πόλης και των ψηφοφόρων. Στην Αθήνα άλλοι κατοικούν και άλλοι ψηφίζουν. Χωρίς να αναφέρουμε τους αλλοδαπούς που δεν έχουν ούτε καν κάποιο δικαίωμα εκπροσώπησης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι άγνωστος ο αριθμός των δημοτών Αθηναίων που κατοικούν σε γειτονικούς δήμους και των κατοίκων της Αθήνας που ψηφίζουν στον τόπο της καταγωγής τους. Ασφαλώς δε πολύ λίγοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει νομικά τρόπος μετεγγραφής από τους εκλογικούς καταλόγους ενός δημοτικού διαμερίσματος σε άλλο και έτσι οι δημότες μένουν γραμμένοι στους καταλόγους της ενορίας που γεννήθηκαν, ενώ μπορεί να μένουν πολλά χρόνια σε άλλο διαμέρισμα. Ετσι η εκλογή διαμερισματικών συμβουλίων είναι για πολλούς δημότες εντελώς αδιάφορη".