ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Η Κομισιόν, παρεμβαίνοντας ενεργά ακόμη και στην εσωτερική αγροτική πολιτική της κυβέρνησης, θεωρεί "παράνομη" τη διά του νόμου 2538/97, ρύθμιση οφειλών και χρεών γεωργικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα ύψους 162,8 δισ. δραχμών και προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, απειλώντας με αναστολή εκ Βρυξελλών των κυβερνητικών μέτρων. Αντίθετα, κατά τη χτεσινή τακτική εβδομαδιαία συνεδρίαση, η Ολομέλεια της Κομισιόν "αρχειοθέτησε", θεωρώντας λήξασα την υπόθεση ανάθεσης του έργου του "Μετρό" Θεσσαλονίκης στη γαλλική εταιρία "Μπουίγκ" και σωστή την τελική "επιλογή" της κυβέρνησης, παρά τις ενστάσεις της ανταγωνίστριας εταιρίας "Μηχανική" και της κοινοπραξίας "Μακεδονικό Μετρό". Οι δύο χτεσινές αποφάσεις της Κομισιόν είναι χαρακτηριστικές της εξάρτησης κυβέρνησης και ελληνικού κεφαλαίου από τις Βρυξέλλες, οι οποίες έχουν πλέον τον "τελευταίο λόγο" στην κατανομή έργων και κερδών σε ολόκληρους παραγωγικούς τομείς της "ελληνικής" οικονομίας. Οι σχετικές αποφάσεις της Κομισιόν υπερτερούν των αποφάσεων των Αθηνών και δεν είναι ποτέ "ουδέτερες". Κάποιοι, πάντα κερδίζουν, όπως, π.χ., στην περίπτωση των αγροτικών χρεών, οι ανταγωνίστριες επιχειρήσεις της γαλακτοβιομηχανίας ΑΓΝΟ και όλων των "ευνοηθέντων" από την αρχική κυβερνητική ρύθμιση. Και κάποιοι, βέβαια, χάνουν, όπως, π.χ., η κοινοπραξία "Μακεδονικό Μετρό", η οποία, ας σημειωθεί, είχε πλειοδοτήσει στον αρχικό διαγωνισμό. Δεν είναι ζήτημα απονομής "δικαιοσύνης", αλλά κατανομής λείας και συμφερόντων, στη βάση του ευέλικτου μηχανισμού, που ακούει στο όνομα "κοινοτική νομοθεσία", παρόλο που δεν έχει ψηφιστεί από κανέναν. Ετσι, παρόλο που τα "μεγάλα έργα" αφορούσαν το "ελληνικό" "πακέτο Ντελόρ" και συγχρηματοδοτούνται από τους Ελληνες φορολογούμενους, παραδόθηκαν στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, και μάλιστα ως λεία προς διαμελισμό, π.χ., τα Σπάτα στους Γερμανούς, το "Μετρό" στους Γάλλους και πάει λέγοντας.

Η Κομισιόν αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας, θεωρώντας "παράνομη" τη ρύθμιση των χρεών γεωργικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών εταιριών, όπως προβλέπεται από το νόμο 2538/97 που ψήφισε η Βουλή και δημοσιεύτηκε την 1/12/1997 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Η Κομισιόν θεωρεί "ανεπίτρεπτη" τη διαδικασία απόσβεσης του συνολικού χρέους 200 περίπου δικαιούχων που ανέρχεται σε 158,6 δισ. δραχμές και τη ρύθμιση των οφειλών ύψους 4,2 δισ. δραχμών.

Στις Βρυξέλλες, εκτός από τη ρύθμιση χρεών και οφειλών, αμφισβητούν και άλλα μέτρα ενίσχυσης, που περιλαμβάνονται στο νόμο 2538/97, όπως "μειώσεις των πληρωμών των ασφαλιστικών εισφορών από τους συνεταιρισμούς, πώληση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, επενδυτικές ενισχύσεις, μέτρα για τη στήριξη της ζωικής παραγωγής και χορήγηση ενίσχυσης σ' ένα συνεταιρισμό για την πληρωμή των εργαζομένων".Η Κομισιόν εκτιμά ότι "ορισμένα από τα χρέη προκύπτουν από μια παρεμβατική πολιτική του ελληνικού κράτους" και εκφράζει "σοβαρές αμφιβολίες για τη συμβατότητα αυτής της παρεμβατικής πολιτικής με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ)". Εκτός από τις διαφορές επί της ουσίας (παράνομες κρατικές ενισχύσεις και ασυμβίβαστο με τις διατάξεις της ΚΑΠ / ΓΚΑΤΤ), η Κομισιόν αποφάσισε ότι η ρύθμιση και παγιοποίηση οφειλών είναι "παράνομη", δεδομένου ότι "η κυβέρνηση δεν κοινοποίησε τα μέτρα πριν από την έγκρισή τους". Ας σημειωθεί ότι με γραπτή ενημερωτική επιστολή, που απεστάλη την 2 Απρίλη 1998, ο υπουργός Γεωργίας Στ. Τζουμάκας κατηγορεί για "άγνοια" όσους ανακινούν "θέμα ρύθμισης των αγροτικών χρεών" και ισχυρίζεται ότι έστειλε ήδη "επιστολή προς τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την οποία ενημερώθηκαν για τις σχετικές ρυθμίσεις και την προβλεπόμενη από το νόμο διαδικασία". Αλλά φαίνεται ότι η επιστολή του Στ. Τζουμάκα δεν έφθασε ποτέ στις Βρυξέλλες, γιατί με τη χτεσινή γραπτή ανακοίνωση, η Κομισιόν κινεί τη διαδικασία παραπομπής και για την ουσία και γιατί δεν ενημερώθηκε, "πληροφορεί τις ελληνικές αρχές ότι διατηρεί το δικαίωμα, να απαιτήσει να αναστείλει η Ελλάδα την εφαρμογή αυτών των μέτρων" και ορίζει "προθεσμία στην κυβέρνηση για να της υποβάλει τις παρατηρήσεις εντός ενός μήνα".

Η Κομισιόν αρχειοθέτησε, θεωρώντας "λήξαν" το θέμα ανάθεσης του έργου στη γαλλική "Μπουίγκ", την ΑΛΤΕ και την ΑΒΑΞ, παρά τις διαμαρτυρίες της εταιρίας "Μηχανική", η οποία είχε πλειοδοτήσει στον αρχικό διαγωνισμό. Το όλο θέμα έκλεισε με "πολιτική" απόφαση της Κομισιόν, ανάλογη μ' αυτήν που είχε αναθέσει το αεροδρόμιο των Σπάτων στη γερμανική "Χόχτιφ". Στις Βρυξέλλες επικαλούνται το γεγονός ότι "το έργο δεν έπρεπε να καθυστερήσει άλλο", αλλά είναι ηλίου φαεινότερον ότι τα ελληνικά "μεγάλα έργα" διαμοιράζονται στο γερμανο-γαλλικό ηγεμονικό άξονα. Ετσι, μετά τη γαλλική τρικλοποδιά στη "γερμανοποίηση" των Σπάτων, χτες, η Γερμανίδα επίτροπος Βουλφ Ματίες ήταν η μόνη που αντέδρασε στη "γαλλοποίηση" του "Μετρό" Θεσσαλονίκης. Ο αρμόδιος επίτροπος, Ιταλός Μ. Μόντι, που ήταν και ο εισηγητής, παραδέχτηκε ότι υπήρχαν "κενά" στη διαδικασία ανάθεσης του έργου, αλλά το έργο δεν έπρεπε να καθυστερήσει περαιτέρω. Μετά την κατανομή των έργων και των κερδών, η Κομισιόν αποφάσισε να ζητήσει από την κυβέρνηση δέσμευση ότι "στο μέλλον" δεν πρόκειται να υπάρξουν άλλες ατασθαλίες. Με την ανάθεση του "Μετρό" στο γαλλικό κεφάλαιο ολοκληρώνεται, βασικά, και η κατανομή της λείας του περιβόητου "δεύτερου πακέτου Ντελόρ" που λήγει το 1999.