Τρίτη 8 Σεπτέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΟΥ κ. ΣΗΜΙΤΗ

Σε ποιον απευθυνόταν, άραγε, ο κύριος Σημίτης προχτές, όταν, για να απαντήσει σε ερώτηση δημοσιογράφου του "Ριζοσπάστη", έχασε κάθε μέτρο και, μέσα σ' ένα αντικομμουνιστικό παραλήρημα, είπε: "Πλήρωσε και ο ελληνικός λαός (σ.σ. το σοσιαλισμό) μετά τον παγκόσμιο πόλεμο, με τον Εμφύλιο και πληρώνει και τώρα"; Πάντως, όχι στον ελληνικό λαό. Σ' ένα λαό, που την κρίσιμη ώρα ήταν παρών στο προσκλητήριο της Εθνικής Αντίστασης, βάζοντας στην άκρη τους προσκυνημένους πολιτικούς προπάτορες του σημερινού πρωθυπουργού. Η, μήπως, δεν ήταν αυτοί που έσκυψαν το κεφάλι στη δικτατορία του Μεταξά, που είτε αναζήτησαν τη συνεργασία με τους κατακτητές, είτε διάλεξαν τη φυγή, που σύρθηκαν στη συνέχεια στα πόδια των Βρετανών και των Αμερικάνων, για να έχουν το ρόλο των φυσικών και ηθικών αυτουργών στο μεγαλύτερο έγκλημα της νεότερης ιστορίας κατά της χώρας και του λαού; Αυτούς πλήρωσε ο ελληνικός λαός και δυστυχώς, συνεχίζει, να τους πληρώνει.

Ούτε, βεβαίως, μπορούμε να πιστέψουμε ότι παραλήπτες αυτής της δήλωσης ήταν ο Πλεύρης, ο Γεωργαλάς, τα χουντικά υπολείμματα, η, ούτως ή άλλως, περιθωριοποιημένη ακροδεξιά. Αυτοί όλοι μπορεί να ένιωσαν ευχάριστη έκπληξη για την υιοθέτηση των θέσεων και των απόψεών τους από τον πρωθυπουργό, αλλά τουλάχιστον μπορούν να υπερηφανεύονται ότι τα έλεγαν εδώ και πενήντα χρόνια και ότι είναι αυθεντικότεροι του κυρίου Σημίτη.

****

Ας το δούμε, όμως, από την άλλη πλευρά. Ποιος απαιτεί τέτοιου είδους δηλώσεις; Σε ποιους χρειάζεται σήμερα μια τέτοια αντικομμουνιστική και αντισοβιετική έκρηξη, όταν ισχυρίζονται, μάλιστα, ότι "η ιστορία τέλειωσε";

Είναι αυτοί, που ματοκύλισαν, σε συνεργασία με τους ντόπιους συνεργάτες τους, τον ελληνικό λαό το Δεκέμβρη του '44, είναι αυτοί που επέβαλαν τον εμφύλιο πόλεμο το '47, που παρείχαν την πλήρη υποστήριξή τους στη χούντα, που σχεδίασαν το έγκλημα κατά της Κύπρου, που προκάλεσαν τις μεγαλύτερες συμφορές στον τόπο. Είναι οι ίδιοι, που σήμερα ρίχνουν χώρες, λαούς, ολόκληρες περιοχές του πλανήτη στην εξαθλίωση και την απόγνωση, οι ίδιοι, που προκαλούν τις οικονομικές κρίσεις για να βγαίνουν απ' αυτές ακόμη ισχυρότεροι οικονομικά και κυρίαρχοι πολιτικά στο παιχνίδι της "νέας τάξης". Αυτοί, που, αφού λεηλάτησαν τη Σοβιετική Ενωση από το '90 μέχρι σήμερα, πέφτουν σαν τα όρνια πάνω στο κλινικά νεκρό σώμα της Ρωσίας για να αποτελειώσουν το έργο τους. Αυτοί, που τώρα απαιτούν από το ρωσικό λαό (και όχι μόνον απ' αυτόν), όχι να απαρνηθεί μόνο το σοσιαλιστικό παρελθόν του, αλλά και τον απειλούν με λιμοκτονία, αν επιχειρήσει να επιστρέψει σ' αυτό. Ενα παρελθόν, που για τον κάθε Ρώσο εργαζόμενο σημαίνει μια πατρίδα σεβαστή απ' όλους και μια ζωή αξιοπρεπή για τον ίδιο και τα παιδιά του. Ενα παρελθόν, που, παρά τις όποιες αδυναμίες του, δεν έχει καμιά σχέση με το καπιταλιστικό παρόν της ταπείνωσης και της κοινωνικής εξαθλίωσης.

Σ' αυτούς δίνει τα διαπιστευτήριά του ο κύριος Σημίτης, δίνει τις εξετάσεις του και παίρνει "άριστα", έστω κι αν χρειάζεται σ' αυτό το παζάρι της αθλιότητας να θυσιάσει ακόμα και τη μνήμη του πατέρα του, στελέχους του ΕΑΜικού κινήματος, μέλους της Κυβέρνησης του Βουνού. Ας τον κρίνει και η συνείδησή του.

****

Μάλιστα, από υπερβάλλοντα ζήλο, ο πρωθυπουργός απέδωσε στο σοσιαλισμό, όχι μόνο "τα δεινά" του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος, αφού είπε ότι και η"αναταραχή τις τελευταίες ημέρες προήλθε πάλι από τη Ρωσία", μόνο που, μέσα στην παραζάλη, ξέχασε ότι σήμερα και η Ρωσία και ο υπόλοιπος κόσμος πληρώνουν τον πιο σκληρό καπιταλισμό. Δε βαριέστε, μικρή λεπτομέρεια, αφού ο κύριος Σημίτης δείχνει έτοιμος να αποδώσει στο σοσιαλισμό εκ των προτέρων και τα δεινά ...του μέλλοντος. "Τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε καμιά δεκαριά", που λέει και η παροιμία.

Αν ο πρωθυπουργός θέλει τα "μπράβο" και τα "ζήτω" των Αμερικάνων, των Ευρωπαίων "εταίρων", της ντόπιας ολιγαρχίας, είναι δικαίωμά του. Δεν είναι, όμως, δικαίωμά του να εξαργυρώνει στο χρηματιστήριο των δικών του αξιών την ιστορία αυτού του τόπου, να προκαλεί και να βιάζει τη μνήμη του ελληνικού λαού. Αυτή η ιστορία έχει, δυστυχώς, πολύ αίμα, πολύ πόνο, έχει και πολλούς αγώνες, για τους οποίους ο κύριος Σημίτης μπορεί να αισθάνεται άσχημα, αλλά δεν παύουν να είναι πολύτιμο κομμάτι της περιουσίας αυτού του τόπου, αυτού του λαού, μιας περιουσίας που δεν μπορεί να μετατραπεί σε "μετοχές" υποτέλειας στα αφεντικά του.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Αν ο πρωθυπουργός θέλει τα "μπράβο" και τα "ζήτω" των Αμερικάνων, των Ευρωπαίων "εταίρων", της ντόπιας ολιγαρχίας, είναι δικαίωμά του. Δεν είναι, όμως, δικαίωμά του να εξαργυρώνει στο χρηματιστήριο των δικών του αξιών την ιστορία αυτού του τόπου, να προκαλεί και να βιάζει τη μνήμη του ελληνικού λαού


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ