H μεταβολή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς μιας επιχείρησης (πώληση, μεταβίβαση, συγχώνευση κλπ.) δεν επιφέρει μεταβολές στο εργασιακό καθεστώς, πράγμα που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος δε χάνει τα δικαιώματά του, αλλά αντίθετα οι εργασιακές συμβάσεις και τα δικαιώματα, αυτοδικαίως, μεταβιβάζονται με τους ίδιους όρους στους νέους ιδιοκτήτες.

Συνεπώς, είναι παράνομη η απόλυση που έγινε λόγω εργοδοτικής μεταβολής και ο εργαζόμενος μπορεί να αξιώσει και να πάρει τους μισθούς υπερημερίας, σύμφωνα με δύο αποφάσεις του Αρείου Πάγου.

Ο εργαζόμενος μπορεί να πάρει τους μισθούς υπερημερίας από το νέο εργοδότη, ακόμη και στην περίπτωση που η απόλυση έγινε πριν από τη μεταβίβαση μιας επιχείρησης, αν και ο νέος εργοδότης δεν είναι αυτός που είχε απολύσει τον εργαζόμενο. Η απόφαση του Αρείου Πάγου υποχρεώνει τον νέο εργοδότη να αναλάβει όλες τις υποχρεώσεις του προηγούμενου.

Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο σε δύο περιπτώσεις δικαίωσε εργαζόμενους που απολύθηκαν λόγω της μεταβολής του προσώπου του εργοδότη (πώληση ή εκμίσθωση της επιχείρησης). Μάλιστα, στη μία περίπτωση η απόλυση είχε γίνει ενόψει της αλλαγής του εργοδότη της επιχείρησης, οπότε την αποζημίωση και τους μισθούς υπερημερίας τα χρεώθηκε ο νέος εργοδότης.

Ειδικότερα, η μία περίπτωση αφορούσε εργαζόμενο που απολύθηκε όταν την επιχείρηση ανέλαβε η κόρη, καθώς ο πατέρας αποχώρησε λόγω ηλικίας. Ο Αρειος Πάγος επιδίκασε μισθούς υπερημερίας για ένα χρόνο και διαφορές αποδοχών που αξίωσε ο εργαζόμενος για μια τριετία. Στη δεύτερη περίπτωση το δικαστήριο υποχρέωσε εργοδότη να καταβάλει μισθούς υπερημερίας για παράνομη απόλυση που είχε γίνει ενόψει της μεταβολής του εργοδότη (ενοικίαση τουριστικής επιχείρησης).