Η επαγρύπνηση επιβάλλεται και γιατί η κυβέρνηση επιδιώκει να κερδίζει χρόνο, ώστε να καλύπτει την προώθηση αντιλαϊκών μέτρων, ενώ ο "διάλογος" θα διαρκεί. Η τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση για τα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων αποτελεί περίτρανη απόδειξη για το πώς εννοεί το διάλογο και το περιεχόμενό του. Οι προθέσεις της γίνονται φανερές και με τη διατήρηση των τριών αντιλαϊκών νόμων που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ, τους οποίους το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, είχε δημαγωγικά καταψηφίσει, καθώς και του νόμου που το ίδιο ψήφισε ως κυβέρνηση.

Το ασφαλιστικό σύστημα που ισχύει, μπορεί να μην καλύπτει τις συνολικές ανάγκες των εργαζομένων, ωστόσο αποτυπώνει, σε ένα βαθμό, ορισμένες κατακτήσεις 80 χρόνων σκληρών αγώνων των εργαζομένων.

Το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα έχει διαμορφώσει προτάσεις που αντιμετωπίζουν και βελτιώνουν την υπάρχουσα κατάσταση. Η κυβέρνηση, αν ήθελε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των ασφαλισμένων και των ασφαλιστικών τους Ταμείων, θα έπαιρνε υπόψη αυτές τις προτάσεις.

Στους κυβερνητικούς στόχους για την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος περιλαμβάνονται σχεδιασμοί, όπως αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες, μείωση των συντάξεων με τον υπολογισμό του μέσου μισθού της τελευταίας δεκαετίας αντί της πενταετίας, αύξηση της εισφοράς των εργαζομένων και μείωση της κρατικής και εργοδοτικής εισφοράς. Πλαφόν στις επικουρικές συντάξεις, προσδιορίζοντας την ανώτερη στο 20% των συντάξεων μετά από 35 χρόνια δουλιάς.

Η πάλη των εργαζομένων μπορεί να αναπτύσσεται στη βάση κοινών στόχων, όπως:

• Δημόσια και σύγχρονη κοινωνική ασφάλιση, υποχρεωτική, με απόρριψη και αντίθεση στις διάφορες ανοιχτές ή συγκαλυμμένες μορφές ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος.
• Απόρριψη της μερικής απασχόλησης, της ανεργίας και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Ειδικά μέτρα για τη νεολαία, τις γυναίκες, την τρίτη ηλικία, τους ανασφάλιστους.
• Κατάργηση των φοροαπαλλαγών και των προνομίων του μεγάλου κεφαλαίου.
• Αντιμετώπιση των νεοφιλελεύθερων απόψεων και επιλογών που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις υπέρ της εξατομίκευσης και της σύνδεσης μισθού - παραγωγικότητας - αποδοτικότητας, που οδηγεί στην υπερεκμετάλλευση, στην ατομική χειραγώγηση, στην τρομοκρατία και την εξαγορά.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ
• Επανασύνδεση των κατώτατων ορίων συντάξεων (γήρατος, αναπηρίας) του ΙΚΑ με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και θανάτου με τα 18 ημερομίσθια. Σταδιακή εξομοίωση των κατώτερων ορίων των συντάξεων του ΤΕΒΕ, του ΤΣΑ και άλλων Ταμείων των επαγγελματιών με τα κατώτερα όρια του ΙΚΑ. Διπλασιασμός των συντάξεων του ΟΓΑ και εξομοίωσή τους στην πορεία με την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ. Κλιμακωτή αύξηση των συντάξεων ανάλογα με τα ένσημα και τις εισφορές. Στα 35 χρόνια ή 10.500 ημέρες ασφάλισης να αναλογεί κύρια σύνταξη στο 80% των αποδοχών.
• Εφαρμογή της αρχής της τριμερούς χρηματοδότησης, όπου το κύριο βάρος θα αναλογεί στο κράτος και στην εργοδοσία.
• Στα Διοικητικά Συμβούλια των Ταμείων οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι να αποτελούν την πλειοψηφία. Τα αποθεματικά των Ταμείων να αξιοποιούνται από τους ίδιους.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΕΝΑ ΡΩΜΑΛΕΟ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΤΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ "ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ" ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΩΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΩΝ".