Η αλήθεια είναι πως την απόφαση απελευθέρωσης του αρχαιολογικού πλέον χώρου από κάθε άλλη χρήση, ο ίδιος ο υπουργός δε φρόντισε διόλου να προβάλει από τα κανάλια, τόσο που το πρώτο βράδυ αναρωτιόμαστε αν ακούμε καλά...

Κι όμως με την απόφαση αυτή, μόλις πρόλαβε να διασώσει την υστεροφημία του (μα και τη χώρα από διασυρμό), καταργώντας προηγούμενη θέση του περί "συνύπαρξης", την οποία είχε δημόσια εκφράσει, πριν, από τη γνωμοδότηση του ΚΑΣ.

Βέβαια είχαν προηγηθεί, τόσο το διεθνές ενδιαφέρον των απανταχού αρχαιολόγων "για το πρώτο Πανεπιστήμιο της Ευρώπης", όσο και ο έντονος προβληματισμός του κοσμοπολίτη αρχιτέκτονα Μινγκ Πέι για τη δυνατότητα εγκλωβισμού των τόσο σημαντικών ευρημάτων στα υπόγεια του Μουσείου. Και δε μας νοιάζει διόλου ποιος έπεισε ποιον, κατά τη συνάντηση του υπουργού με την κ. Γουλανδρή...

Με τη σημερινή εξέλιξη ένα νέο αρχαιολογικό πάρκο παγκόσμιου ενδιαφέροντος γεννιέται στην καρδιά της Αθήνας. Οι αρχαιολόγοι θα συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους. Ενας ελεύθερος χώρος σώζεται από την ιδιωτικοποίηση.

Στο διάστημα που μεσολάβησε από τον εντοπισμό του Λυκείου μέχρι την απόφαση απομάκρυνσης του ΜΜΤ, πολλά γράφτηκαν περί της δυνατότητας συνύπαρξης ή μη και θα άξιζε να σημειώσουμε μερικά αποκαλυπτικά:

- Α. Δεληβοργιάς (διευθυντής Μουσείου Μπενάκη): Με γνώμονα τη σαθρότητα του υλικού του ευρήματος και την περιορισμένη μνημειακότητα, καταλήγω στο ότι η λύση της συνύπαρξης αρχαίου - μουσείου είναι η καλύτερη. (Ο ίδιος ξέρει από "συνύπαρξη" από τότε που καπάκωσε το διπλά κηρυγμένο Μουσείο Μπενάκη με την προσθήκη πάνω του και στον ακάλυπτο του!).

- Γ. Θωμάς (γγ ΥΠΠΟ): Εγώ θεωρώ ότι θα χάσει και θα χάσουμε όλοι με το να εντάξουμε το εύρημα εν υπογείω ή εν ισογείω. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν... (Σωστά. Ομως βαριά αναστενάζει η Αρτεμις η Αγροτέρα. Ακόμα. Κι αυτή αρχαία είναι...).

- Χ. Μπούρας (καθηγητής ΕΜΠ): Την κρίσιμη ώρα το ΚΑΣ αντί να ενισχύσει τον προβληματισμό των αρχαιολόγων για τις δυνατότητες συνύπαρξης, εξέφρασε αμφιβολίες για την αξία του ευρήματος!

- Ν. Κεσανλής (καθηγητής ΑΣΚΤ). Στο "ημερολόγιο" των ΝΕΩΝ (20.1.97) με ένα του άρθρο ειρωνικό και αποπροσανατολιστικό κάπου λέει: "Το έρμο το Μουσείο που γενιές καλλιτεχνών προσδοκούσαν... Αναρωτιέμαι αν θα σηκώσει τους τοίχους επάνω πια, λόγω των τειχών που βρέθηκαν από κάτω". Την ανεύρεση του Λυκείου που γενιές αρχαιολόγων προσδοκούσαν, δεν τη θεωρεί σοβαρό λόγο για να μη σηκώσει εκεί τους τοίχους του το μουσείο, ο κύριος καθηγητής των Καλών Τεχνών, που ζητά κιόλας "λίγη εξυπνάδα χρειάζεται, καλοί και ευφάνταστοι αρχιτέκτονες".

Και πριν ξεχαστούμε στην ειλικρινή χαρά που μας προκάλεσε η ιστορική απόφαση, ας έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στην όποια απέμεινε ακεραιότητα του Εθνικού Κήπου, του Πεδίου του Αρεως και σε όποια άλλη τούφα πρασίνου αυτής της πόλης.

Γιατί δε θα φανταστούμε ότι η παραίτηση από τη Ρηγίλλης σημαίνει πως η καλή κυρία θα αγοράσει κάπου ένα οικόπεδο όπου θα χτίσει, χωρίς κανείς να την ενοχλήσει, το Μουσείο της. Είναι βέβαιο ότι αναζητούν εναγωνίως άλλο κοινόχρηστο ή πράσινο χώρο ίσης αξίας και έκτασης...

Μακάρι να διαψευστώ. Μα μέχρι τότε, ας αγρυπνούμε.

Ρένα ΛΕΥΚΑΔΙΤΟΥ