Θα προσέξατε, ότι όλοι αυτοί οι καπιταλιστικοί νεωτερισμοί αναφέρονται στην ελευθερία. Αλλά σε ποια ελευθερία; Σ' αυτήν, που την ξέρουμε, σαν μια από τις μεγάλες αξίες; Απαγε της βλασφημίας, όπως έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Ο καπιταλισμός παρέλαβε την ελευθερία, τη διαστρέβλωσε, την έστρεψε κατά των άλλων αξιών, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας, για να εξυπηρετήσει τα αδηφάγα συμφέροντά του, κι έτσι την έκανε "ελευθερία", εντός εισαγωγικών.
Η μαφία υπάρχει από χρόνια πολλά σε ορισμένες δυτικές χώρες. Ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στη χώρα του άκρατου καπιταλισμού. Εκεί είχε και έχει τον επίζηλο τίτλο του γκαγκστερισμού. Τον αποκαλώ επίζηλο, γιατί οι γκάγκστερς της Αμερικής είναι φυσιογνωμίες, τόσο ενδιαφέρουσες, ώστε έχουν εξυμνηθεί από την αμερικανική τέχνη, κυρίως την κινηματογραφική.Θυμηθείτε τον Ντίλιγκερ, τον Αλ Καπόνε και τόσους άλλους.
Με την παγκοσμιότητα, που έχει πάρει ο μαφιόζικος θεσμός, δεν αποκλείεται, να δούμε σε λίγο καιρό, να διοργανώνονται αγώνες μαφιών, κατά το σύστημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Θα είναι κάτι το λίαν ενδιαφέρον. Κάτι το συναρπαστικό. Φανταστείτε το...
- Αυτή, που πάει μπροστά, είναι η ιταλική. Προηγείται, λόγω αρχαιότητος, όπως στους Ολυμπιακούς Αγώνες προηγείται η δική μας αθλητική ομάδα. Ακολουθεί, όπως βλέπεις, η αμερικάνικη μαφιόζικη ομάδα, υπό την αστερόεσσα. Αυτή είναι η πολυπληθέστερη, και η ισχυρότερη.
- Θα νικήσει, παππού;
- Σίγουρα. Είναι στα πάνω της. Και το καμαρώνει. Τρίτη είναι η ρώσικη.
- Τι σημαία κρατάει, παππού;
- Τη ρώσικη, παιδί μου.
- Μα, καλά. Η ρώσικη δεν είναι η κόκκινη, με το σφυροδρέπανο;
- Α, όχι, παιδί μου! Τώρα όχι! Η σημαία αυτή δεν ήταν δυνατόν, να μολυνθεί απ' αυτή τη λέρα!
- Την κατάργησαν, παππού;
- Ποιοι να την καταργήσουν παιδί μου; Οι σήμερα κρατούντες στη Ρωσία; Η σημαία, που λες, η κόκκινη με το σφυροδρέπανο, διαπλάστηκε από πράξεις και κρατήθηκε από χέρια γιγάντων. Ποιοι να την καταργούσαν; Οι σημερινοί νάνοι του Κρεμλίνου; Αυτή η σημαία αποσύρθηκε και φυλάσσεται... Δε με ρωτάς, πού αποσύρθηκε και πού φυλάσσεται;
- Πού, παππού;
- Στη σκέψη και στην καρδιά εκατομμυρίων ανθρώπων, παιδί μου. Τι λέω; Δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Για να ξεδιπλωθεί και πάλι και ν' ανεμίσει στον ουρανό. Και από τις πτυχές της θα ξεχυθεί ένας άνεμος, που θα σαρώσει όλη αυτή τη βρώμα και τη σαπίλα...
Και η βασανισμένη μορφή του παππού πήρε μια έκφραση, που δεν την είχε ξαναδεί ο νεαρός εγγονός...
Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ