Προχτές το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης δημοσιοποίησε νεότερα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία συνεχίζεται ο συστηματικός αποκλεισμός του ΚΚΕ από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών, αλλά και της κρατικής τηλεόρασης. Ειδικά μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, η κατάσταση που έχουν διαμορφώσει οι σταθμοί αυτοί σε βάρος του Κόμματος και του εργατικού λαϊκού κινήματος είναι κραυγαλέα και προκλητική. Ο πραγματικός χρόνος που διαθέτουν για την προβολή της δράσης των κομμουνιστών και των αγωνιζόμενων μαζί τους είναι ελάχιστος (βία 3% του χρόνου τους).

Οι θέσεις του Κόμματος δε χωρούν σε δελτία ειδήσεων τα οποία κατακλύζονται από σκανδαλολογία, περιθωριακούς τύπους που χυδαιολογούν φωνασκώντας και ανούσιους, εντυπωσιοθηρικούς δικομματικούς καυγάδες για το ποιος ο «έντιμος» και ποιος ο «αμαρτωλός». Δε χωρούν σε μια «ειδησεογραφία» που σε διατεταγμένη υπηρεσία αγνοεί τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα (Ασφαλιστικό, ακρίβεια, ανεργία, υπονόμευση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, κλπ.) ή που τα παρουσιάζει με τέτοιον τρόπο (λαϊκίστικο, δημαγωγικό, ύπουλα επιφανειακό) ώστε να καλύπτει την ουσία τους. Μια «ειδησεογραφία» η οποία ποτέ δε θίγει τη μήτρα που γεννά τη σήψη, που συντηρεί κι αναπαράγει την εκμετάλλευση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων από μια χούφτα ολίγων, το ισχύον σήμερα σύστημα. Ακόμα ακόμα, μια «ειδησεογραφία» που προωθεί την υποκουλτούρα στοχεύοντας σε μια πιο «ανεκτική», «χαλαρή», «κοιμισμένη» λαϊκή συνείδηση απέναντι σε όποιον της κλέβει το αύριο.

Βέβαια, δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ανήκουν εκεί όπου ανήκουν. Ως όπλα στα χέρια των ιδιοκτητών τους προκειμένου να διατηρούν τα προνόμιά τους απέναντι στους «κολίγους». Ως μέσα αποπροσανατολισμού της σκέψης του λαού απ' ό,τι θα μπορούσε να θεωρηθεί επικίνδυνο για την άρχουσα σήμερα τάξη. Γι' αυτό και δε χωρά η δράση του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος στα κανάλια τους, εφόσον τους χαλά τη «σούπα». Ωστόσο, η αποσιώπηση των θέσεών του αποδεικνύει τα ασφυκτικά στενά όρια της δημοκρατίας τους απέναντι σε όποιον την αμφισβητεί με γνώμονα το συμφέρον του σκληρά εργαζόμενου ανθρώπου. Και ούτε αποστερείται το δικαίωμά του το ΚΚΕ να καταγγέλλει το συστηματικό αποκλεισμό του, καταδεικνύοντας το λειψό «μπόι» του κάθε «ευαίσθητου», «υπερπολιτισμένου» μιντιάρχη και του καλοταϊσμένου υπηρέτη του που λέγεται «δημοσιογράφος».

Στην περιγραφόμενη κατάσταση, λύση δεν είναι να κλείσει κανείς τη συσκευή. Αλλωστε, θα μείνει αναμμένη σε χιλιάδες άλλα νοικοκυριά. Χρειάζεται παρέμβαση πολύπλευρη και ποικιλότροπη. Εκφρασμένη πάνδημη απαίτηση παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς. Λαϊκή απαίτηση για ειδησεογραφία αντίστοιχη με τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα, τα γεγονότα και τις ρίζες τους. Ενίσχυση και διάδοση των μέσων που προβάλλουν την αλήθεια. Του «Ριζοσπάστη» και του «902». Και πάνω απ' όλα συσπείρωση στις γραμμές του ΚΚΕ, συμπαράταξη με όσους παλεύουν, πύκνωση των γραμμών του κινήματος, ένταση της πάλης κατά του κεφαλαίου και της εξουσίας του.