Μια ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική μαρτυρία για το ρόλο του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού τη μέρα της απεργίας στις 13 Φλεβάρη, αλλά και γενικότερα, καταθέτει σε ανακοίνωσή του το Συντονιστικό Σωματείων και Συνδικαλιστών στο Ν. Κυκλάδων. «Το Εργατικό Κέντρο του Νομού Κυκλάδων - σημειώνει το Συντονιστικό - είναι το μοναδικό σε μεγάλο αστικό κέντρο της χώρας το οποίο δεν πραγματοποίησε απεργιακή συγκέντρωση και ουσιαστικά δε συμμετείχε στην απεργιακή κινητοποίηση της περασμένης Τετάρτης. Εάν υπήρχε βραβείο "πολιτικού ρεαλισμού" από το ΣΕΒ και την κυβέρνηση, σίγουρα θα έθετε σοβαρή υποψηφιότητα (...) Η επίσημη δικαιολογία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Θ. Μήτσκα (...) είναι η ύπαρξη "αντικειμενικών λόγων" τους οποίους γνωρίζει μόνο ο ίδιος (...) Φαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα ότι το Εργατικό Κέντρο Κυκλάδων, για την απεργία στις 13 Φλεβάρη, λειτούργησε ως πρωτοβάθμιο σωματείο της κυβέρνησης και της εργοδοσίας».

Στη Σύρο, βέβαια, έγινε απεργιακή κινητοποίηση, με πρωτοβουλία σωματείων όπως η Α΄ ΕΛΜΕ Κυκλάδων, ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σύρου - Τήνου - Μυκόνου, οι Μηχανικοί του Δημοσίου, το Σωματείο των Εργαζομένων στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ο Σύλλογος των Υπαλλήλων ΟΤΑ Σύρου, το Σωματείο Οικοδόμων. Εμείς απλά να συμπληρώσουμε αυτή την οικτρή εικόνα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, υπενθυμίζοντας ότι απεργιακές συγκεντρώσεις δεν έγιναν και σε άλλα μέρη όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις της συναίνεσης. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Θήβα, η καρδιά της μεγαλύτερης βιομηχανικής περιοχής και η Χαλκίδα. Οι εργατοπατέρες προτίμησαν εκείνη τη μέρα να ταξιδέψουν στην Αθήνα για να συνδράμουν τη συγκέντρωση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ...