Ασφαλώς και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το «κίνημα ...παντός καιρού», όπως εύστοχα - μέσα στο κλίμα των ημερών - χαρακτηριζόταν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με ανακοίνωση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, θα δώσει σήμερα ένα βροντερό «παρών» στο κέντρο της Αθήνας «βρέξει - χιονίσει». Το νέο στη σημερινή διαδήλωση είναι πως οι εργάτες και οι υπάλληλοι δε θα είναι μόνοι τους. Μια βόλτα στην πλατεία Αμερικής, στην πλατεία Καραϊσκάκη, στην πλατεία Κάνιγγος και, βέβαια, στο ίδιο το πεδίο του ...Αγώνα, όπως πλέον χαρακτηρίστηκε το «Αρεως», θα πείσει πολλούς πως τα αιτήματα, που διαμορφώνονται και με εκρηκτικό τρόπο ζητούν ικανοποίηση, δεν αφορούν μόνο εργάτες και υπάλληλους και, ασφαλώς, όχι μόνο Αθηναίους. Ηδη, την ώρα που δημοσιεύονται αυτές οι λέξεις, ένα πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά της χώρας έχει πάρει το δρόμο για την Αθήνα. Εργάτες, αγρότες, διανοούμενοι και φοιτητές, μικρομεσαίοι, βιοτέχνες και έμποροι, μαθητές και νοικοκυρές παίρνουν τη θέση που τους ανήκει. Εκεί, στο δρόμο.

Κι ακόμα παραπέρα, μια ματιά στην κινητοποίηση έχει να δείξει πως αυτό το - με παλλαϊκά χαρακτηριστικά - μέτωπο, που διαμορφώνεται, έχει προ πολλού ξεφύγει από την αναζήτηση κοινών χαρακτηριστικών και, εμπράκτως, στον ένα και δοκιμασμένο δρόμο της αγωνιστικής δράσης δίνει, ήδη, ξανά και ξανά «παρών», διαμορφώνει, εκεί, στο πεδίο της μάχης, έξω από κούφιες φράσεις, τους όρους μιας πραγματικής ενότητας δράσης, τόσο της ίδιας της εργατικής τάξης, όσο και των εν δυνάμει συμμάχων της.

Και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Αυτό το «δεν πάει άλλο», που ακούγεται πια σε κάθε γωνιά, αυτό το «δεν πάει άλλο», που από αγανάκτηση αποκτά όλο και περισσότερο συγκεκριμένο περιεχόμενο, γίνεται πλαίσιο αιτημάτων, αργά ή γρήγορα, θα έβρισκε την έκφρασή του. Η ιστορία δεν προβλέπει χώρο για το κενό. Οσο κι αν πάσχισαν και πασχίζουν διάφοροι «φίλοι του λαού» να εξαφανίσουν στην αρχή, να συκοφαντήσουν στη συνέχεια, να απαξιώσουν μετά, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.

Οι κομμουνιστές δεν έχουν κανένα λόγο να κρύψουν πως βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της κινητοποίησης. Είναι πέρα από αυτονόητη η συμμετοχή όλων μας στο σημερινό συλλαλητήριο. Αλίμονο σ' αυτούς, που ακόμα και τώρα, από τη γυάλα του μικρόκοσμού τους, δεν μπόρεσαν να πιάσουν τα σημάδια των καιρών. Αλίμονο σ' όσους, ακόμα και τώρα, που το λαϊκό κίνημα απλώνει τη δράση του στο δρόμο, αυτοί σπεύδουν να αξιώσουν σωσίβιο για ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για κάθε συμβιβασμένο.