Με σκεπτικισμό και επιφυλάξεις, όμως, αντιμετωπίζουν και οι Ευρωπαίοι «εταίροι» των ΗΠΑ, τα σχέδια των τελευταίων, για την Κολομβία. Οχι, βέβαια, γιατί τους πήρε ο πόνος για το χειμαζόμενο λαό της Κολομβίας, ούτε πολύ περισσότερο για το εκεί αντάρτικο κίνημα. Αλλη αφετηρία έχουν οι επιφυλάξεις των «μεγάλων» χωρών της ΕΕ. Βλέπουν, πως οι ΗΠΑ, με μοχλό το «σχέδιο για την Κολομβία», αλλά και άλλα επιμέρους σχέδια και προγράμματα - όπως η «δολαριοποίηση» της οικονομίας της Αργεντινής και του Εκουαδόρ - προωθούν και εντείνουν με γρήγορους ρυθμούς τις πολιτικο-οικονομικές και στρατιωτικές παρεμβάσεις τους στη Λατινική Αμερική, με τελικό στόχο τη μετατροπή της Βόρειας και Νότιας Αμερικής σε μια παναμερικανική ζώνη κοινής αγοράς, όπου, βέβαια, οι βορειοαμερικανικές πολυεθνικές θα έχουν τη δεσπόζουσα θέση. Και, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι η ενδεχόμενη υλοποίηση της Αμερικανικής Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου, θα σημάνει τη δημιουργία της μεγαλύτερης αγοράς του κόσμου, ξεπερνώντας σε όγκο κεφαλαίων και εμπορευμάτων, τόσο την ΕΕ όσο και την υπό διαμόρφωση αντίστοιχη ζώνη στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, ανησυχούν για τις προοπτικές και το μέλλον των δυτικοευρωπαϊκών πολυεθνικών.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, που, συχνά - πυκνά, οι ηγεσίες, τόσο των ΗΠΑ όσο και της ΕΕ, την καμουφλάρουν με διακηρύξεις, για τη δήθεν υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον αγώνα κατά των ναρκωτικών κλπ., κλπ..