Στην ημερίδα του ΚΜΕ απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σημειώνοντας τα παρακάτω:

«Επιτρέψατέ μου να εκφράσω ικανοποίηση και χαρά για το γεγονός ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών αποφάσισε να οργανώσει ημερίδα με το συγκεκριμένο θέμα, που δεν έχει μόνο ιστορικό ενδιαφέρον, βρίσκεται και στην επικαιρότητα, με τη μια ή την άλλη μορφή, με τη μια ή την άλλη διάσταση. Πιστεύω επίσης, ότι η σημερινή εκδήλωση σηματοδοτεί μια προσπάθεια του Κέντρου να προκαλέσει ερεθίσματα για παραπέρα ανάπτυξη της έρευνας και της συζήτησης γύρω από φιλοσοφικά, θεωρητικά και πολιτικά θέματα καθολικής σημασίας, μέσα από την επιλογή συγκεκριμένων ζητημάτων. Χωρίς να χάνει τη σημασία της η γενικευμένη συζήτηση, είναι εξίσου πρόσφορο να αναπτύσσεται έρευνα και διάλογος με αφετηρία ένα θέμα ή ένα πρόβλημα. Είναι και αυτός ένας καλός τρόπος να δοκιμαστεί η επικαιρότητα και αντοχή της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας, να διερευνηθούν σε μεγαλύτερο βάθος τα σύγχρονα προβλήματα του κοινωνικού, πολιτικού αγώνα, ώστε η γενίκευση να κατακτά μεγαλύτερη πληρότητα και βάθος.

Είναι γεγονός ότι πληθαίνουν σήμερα οι εργασίες, οι έρευνες για σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας, των διεθνών σχέσεων, για θέματα κοινωνικής συνείδησης, κοινωνικής ψυχολογίας, για το πνευματικό, πολιτιστικό εποικοδόμημα, για ζητήματα θρησκείας και θρησκευτικών αντιλήψεων.

Δεν έχω λόγο να μην παραδεχτώ ότι αρκετές αναλύσεις ή σκέψεις εκφράζουν σημαντική, ωφέλιμη οξύτητα, πολιτικό, πνευματικό βάθος κριτικής και ανάλυσης, χωρίς κατ' ανάγκη να στηρίζονται στη μαρξιστική μεθοδολογία ανάλυσης των κοινωνικών φαινομένων.

Η περίοδος όμως που ζούμε απαιτεί κάτι παραπάνω από την κριτική στάση και ανάλυση των φαινομένων, κάτι παραπάνω από την πάντα ζωογόνο δύναμη του διαλόγου και της αντιπαράθεσης των διάφορων φιλοσοφικών και πολιτικών αντιλήψεων, ρευμάτων. Το θέμα είναι η επιστήμη, ο πολιτισμός να λειτουργήσουν σαν κινητήρια επαναστατική δύναμη για τη χειραφέτηση των εργαζομένων, την υλική και πνευματική τους ευημερία. Δεν μπορεί να υπάρξει μια τέτοια λειτουργία και ρόλος της επιστήμης, του πολιτισμού όταν δεν εδράζονται, δε στηρίζονται στην επιστημονική διερεύνηση και κριτική στάση στο σύστημα των παραγωγικών σχέσεων, στους υλικούς όρους της ζωής, στην παραγωγική εργασία.

Η ημερίδα μπορεί να συμβάλει κατά τη γνώμη μου να φωτιστεί το θέμα ΑΝΑΤΟΛΗ-ΔΥΣΗ στη σχέση του με την ιστορική διαδοχή και εξέλιξη των κοινωνικοοικονομικών σχηματισμών, με δεδομένο το ιστορικό βάθος προέλευσής του.

Εχω συνείδηση ότι αυτά που λέω είναι εξαιρετικά κοινότοπα, αλλά δεν είναι και δεδομένα για το σύνολο της ιστορικής έρευνας, της πολιτικής σκέψης, της πολιτικής ανάλυσης. Επομένως αξίζει να θυμηθούμε τα χαρακτηριστικά λόγια που είπε ο Ενγκελς στην ομιλία του πάνω στο τάφο του Καρλ Μαρξ:

"Οπως ο Δαρβίνος ανακάλυψε το νόμο της εξέλιξης της οργανικής φύσης, έτσι και ο Μαρξ ανακάλυψε το νόμο της ανθρώπινης ιστορίας: το σκεπασμένο ίσαμε τώρα με ιδεολογικά επιστρώματα απλό γεγονός, ότι οι άνθρωποι, πριν απ' όλα, πρέπει να τρώνε, να πίνουν, να έχουν κατοικία και να ντύνονται προτού αρχίσουν να ασχολούνται με την πολιτική, την επιστήμη, την τέχνη, τη θρησκεία κ.λ.π. Οτι, επομένως, η παραγωγή των άμεσων υλικών μέσων συντήρησης και κατά συνέπεια η κάθε φορά βαθμίδα της οικονομικής ανάπτυξης ενός λαού, ή μιας χρονικής περιόδου, αποτελεί τη βάση, απ' όπου εξελίχθηκαν οι κρατικοί θεσμοί, οι αντιλήψεις για το δίκαιο, την τέχνη ακόμα και οι θρησκευτικές παραστάσεις των ανθρώπων αυτής της εποχής, τη βάση απ' όπου επομένως πρέπει να εξηγηθούν και όχι αντίθετα - όπως συνέβαινε ίσαμε τώρα".

Είναι βεβαιωμένο ότι το επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης, των πολιτιστικών και θρησκευτικών αντιλήψεων, συμπεριφορών στη χώρα μας έχει επηρεαστεί τόσο από τη «ΔΥΣΗ» όσο και από την «ΑΝΑΤΟΛΗ», με τη γεωγραφική και συνάμα κοινωνικοοικονομική διάσταση των όρων. Οπως και αν προσεγγίζει κανείς το ζήτημα αυτό, μπορεί να δει καθαρά την ισχυρή επιβίωση απόψεων και συμπεριφορών που δεν αντιστοιχούν πλήρως ή και έρχονται σε αντίθεση με τις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες που τις ανέδειξαν, τις καλλιέργησαν, ακόμα και σε σημεία ή πεδία που η σημερινή πραγματικότητα αντιφάσκει πλήρως.

Πεποίθησή μου είναι ότι το σημερινό θέμα προσφέρεται, για να συνειδητοποιηθεί πόσο πολύπλοκο, σύνθετο, υπεύθυνο είναι το έργο της διαμόρφωσης και ανάδειξης του υποκειμενικού παράγοντα στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας».