ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ: «Εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι ότι και οι τεμπέληδες και οι εργατικοί δημόσιοι υπάλληλοι είναι εδώ και δεκαετίες προνομιούχοι έναντι των ιδιωτικών υπαλλήλων» (ο Γ. Πολίτης στα ΝΕΑ).

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: «Το πολιτικό σύστημα έκανε "κοινωνική πολιτική" με υπερδανεισμό και υπερχρέωση. Το πολιτικό σύστημα μοίραζε απλόχερα παροχές αναντίστοιχες με τον παραγόμενο πλούτο. Οχι οι πολίτες αλλά το πολιτικό σύστημα υπερδιόγκωσε τον δημόσιο τομέα προς άγραν κομματικής πελατείας. Οχι οι πολίτες αλλά το πολιτικό σύστημα εκτόξευσε στα ύψη τις δαπάνες του Δημοσίου. Αυτό ανέχθηκε την φοροδιαφυγή, αυτό την καλλιέργησε» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ: «Ολος αυτός ο πλούτος που τόσα χρόνια παρήχθη απ' τους φιλόπονους Ελληνες, επιχειρηματίες, επιστήμονες και εργάτες λεηλατήθηκε! Από τον δικομματισμό. Εως δεκάρας! Χάριν των οικογενειών που απομυζούν το κράτος, χάριν της συντήρησης του κομματισμού παντού, εκμαυλίζοντας, δωροδοκώντας, εξαγοράζοντας» ( ο Στάθης Σ. στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΟΙ ΡΟΠΑΛΟΦΟΡΟΙ: «Μυθοποιήσαμε το πλαστικό και το ηδονιστικό μπουζουκοξεφάντωμα με ατέλειωτες μπουκάλες ουίσκι (...) μάθαμε να παριστάνουμε τους αγρότες στα καφενεία και να παίρνουμε τις επιδοτήσεις (...) δαιμονοποιήσαμε την επιχειρηματικότητα και θεωρούσαμε φυσικό είκοσι παλιόπαιδα με λοστούς να καταστρέφουν τον τουρισμό με την ελπίδα πως θα γίνουν τριάντα την επόμενη φορά οι ροπαλοφόροι (...) δεν μας χρωστάει κανείς τίποτα. Εμείς χρωστάμε και πρέπει χλωρά και ξερά να πληρώσουμε για τις συσσωρευμένες αμαρτίες δεκαετιών» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΟ ΚΚΕ: «Η Αλέκα Παπαρήγα συστηματικά παραβλέπει την πραγματικότητα. Μεγάλες ευθύνες για την εκτροπή της οικονομίας επιμερίζονται και σε τμήματα του ακροατηρίου της. Τα αναχρονιστικά προνόμια των συντεχνιών, η γραφειοκρατία, η αναποτελεσματικότητα και η διαφθορά του Δημοσίου, όσοι επωφελήθηκαν από τις ευνοϊκές συνθήκες συνταξιοδότησης» (ο Η. Κανέλλης στα ΝΕΑ).