Την απαίτηση να επιστρέψουν τώρα όλοι οι Ελληνες στρατιώτες από τη Γιουγκοσλαβία εξέφρασε με οργή η Καλυψώ Καντζιλιέρη που χαιρέτισε στη συγκέντρωση εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Γονέων Στρατευμένων. Προκαλώντας τα χειροκροτήματα των συγκεντρωμένων, υπογράμμισε ότι «αναθρέψαμε τα παιδιά μας με θυσίες και όνειρα, τα εμποτίσαμε με δημοκρατικές και φιλειρηνικές ιδέες. Δεν ανεχόμαστε να γίνονται ακούσια πειραματόζωα κάποιων νοσηρών εγκεφάλων, μισθοφόροι φονιάδες και βορά στα κανόνια αυτών που θεμελιώνουν τα συμφέροντά τους στο αίμα, τον πόνο και τη δυστυχία».

Η ομιλήτρια με τη σειρά της επισήμανε τις ευθύνες της κυβέρνησης και κατέληξε: «Φτάνει πια η κοροϊδία σε βάρος των παιδιών μας. Δεν ανεχόμαστε άλλο να υποθηκεύεται η ζωή, η υγεία, το μέλλον τους. Απαιτούμε να γυρίσουν όλοι οι ένστολοι Ελληνες από τη Γιουγκοσλαβία, να δοθεί λύση στο πρόβλημα των φοιτητών, να διατεθούν τα κονδύλια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, να επωμιστούν οι υπεύθυνοι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ το οικονομικό βάρος της αποκατάστασης του περιβάλλοντος, να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια».

Εκ μέρους της «Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη» η Δέσποινα Μαχαιροπούλου απηύθυνε στη συγκέντρωση σύντομο χαιρετισμό, υπογραμμίζοντας πως η κινητοποίηση, αλλά και το αίσθημα αγανάκτησης που εκδηλώθηκε το προηγούμενο διάστημα, γεννούν αισιοδοξία.

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ - σημείωσε - πρώτα απ' όλα γιατί αγαπάμε τη ζωή. Σημαίνει πως θέλουμε να υπάρχουμε σαν άνθρωποι και όχι σαν άβουλα όντα που αρκεί μόνο να παράγουν. Προσπαθούν να μας πείσουν πως δε χρειάζεται να σκεφτόμαστε, σκέφτονται άλλοι για μας, οι ειδικοί, γι' αυτό δε χρειαζόμαστε μόρφωση, τι να την κάνουμε; Αρκεί να παράγουμε, να είμαστε ό,τι άλλο εκτός από άνθρωποι. Σχεδιάζουν τη ζωή μας, την ψυχαγωγία μας, τη διατροφή μας. Ομως αν διαφέρουμε σε κάτι από τα ζώα, είναι στο ότι εμείς είμαστε οι δημιουργοί της ιστορίας μας. Οι λαοί έγραψαν και γράφουν ιστορία, παίρνουν τη ζωή και την τύχη τους στα δικά τους χέρια».

Και κατέληξε: «Οταν ο θάνατος παραμονεύει, όταν η ζωή που μας αφήνουν να ζήσουμε είναι χωρίς δικαιώματα, όταν προσπαθούν να ξεριζώσουν από τη συνείδησή μας κάθε ιδανικό, τότε η αγανάκτησή μας δε φτάνει. Πρέπει να γίνει συνειδητή δράση για το δικαίωμά μας στη ζωή, για μια ζωή με δικαιώματα».