Τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες θα εξυπηρετήσει η λειτουργία του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα, επισήμανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, που περιόδευσε χτες στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Από την 4ωρη περιοδεία του κλιμακίου του Κόμματος στο νέο αεροδρόμιο και τις συναντήσεις με τη διοίκηση, τους εργαζόμενους στους χώρους δουλιάς, τους συνδικαλιστές και τους υπαλλήλους του τελωνείου, προέκυψαν σημαντικά συμπεράσματα, που αφορούν τόσο τη λειτουργία του αεροδρομίου και τις εργασιακές σχέσεις, όσο και τη μεθοδευμένη απαξίωση της ΟΑ.

Η Αλ. Παπαρήγα επικέντρωσε το ενδιαφέρον της σε θέματα που αφορούν το προσωπικό και τις εργασιακές σχέσεις, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής από τη λειτουργία του αεροδρομίου, το θεσμικό καθεστώς που διέπει τη λειτουργία του, την ακριβή παροχή υπηρεσιών, που επιβαρύνει τον επιβάτη μέσω των αυξήσεων στις τιμές των εισιτηρίων, καθώς επίσης και θέματα που σχετίζονται με τους νευραλγικούς τομείς φύλαξης του αεροδρομίου, ελέγχου επιβατών και αποσκευών κλπ. που έχουν εκχωρηθεί με νόμο σε ιδιωτικές εταιρίες.

Αναφερόμενη σε αυτήν καθεαυτήν τη λειτουργία του νέου αεροδρομίου, μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά το τέλος της περιοδείας, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε:

«Χωρίς να αμφισβητεί κανείς το σύγχρονο χαρακτήρα των εγκαταστάσεων του αεροδρομίου, αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία για μας είναι αν τελικά η λειτουργία του στην Ελλάδα, σαν αεροδρομίου που φιλοξενεί γραμμές εσωτερικού και διεθνείς, θα οδηγήσει και θα έχει ένα τελικό αποτέλεσμα που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Που σημαίνει φτηνές και σίγουρες υπηρεσίες για το λάό. Πιστεύω ότι, επειδή η λειτουργία αυτού του αεροδρομίου υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες του δυτικοευρωπαϊκού κεφαλαίου, αλλά και ορισμένων Ελλήνων επιχειρηματιών, δε θα μπορέσει να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο, γιατί δεν έγινε γι' αυτό το σκοπό. Το πρόβλημα που επίσης μας απασχολεί είναι με την εσωτερική διακίνηση των επιβατών, μια και η ιδιωτικοποίηση της "Ολυμπιακής Αεροπορίας", η ύπαρξη πολλών ιδιωτικών αεροπορικών εταιριών που δρουν μέσα στην Ελλάδα, θα λειτουργήσουν οπωσδήποτε σε βάρος της εξυπηρέτησης, ιδιαίτερα περιοχών που τις χαρακτηρίζουν ως άγονες γραμμές. Επίσης, είναι βέβαιο ότι τόσο το κόστος των εισιτηρίων όσο και τα τέλη θα αυξηθούν αισθητά. Τουλάχιστον αυτή είναι η τάση».

Αναφερόμενη δε στους εργαζόμενους και τις εργασιακές σχέσεις που επικρατούν σε αυτόν το χώρο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε στις ίδιες δηλώσεις της:

«Αυτό που ιδιαιτέρως μας απασχολεί είναι οι εργασιακές σχέσεις που υπάρχουν σε αυτόν το χώρο και σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους της εταιρίας, αλλά κυρίως το σύνολο των 12.000 εργαζομένων που συνδέουν την τύχη τους με την τύχη του αεροδρομίου. Οσο κι αν ο χώρος της εργασίας είναι όντως εντυπωσιακός, με την έννοια ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σύγχρονο αεροδρόμιο, σίγουρα δεν παύουν να εκφράζονται και εδώ τα συνολικά προβλήματα των εργαζομένων. Σε μια περίοδο, μάλιστα, που επιχειρήσεις όπως η ΟΑ είναι "μοσχαράκια προς πώληση", που ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι ιδιωτικοποιήσεις συνδέονται και με τη μείωση της απασχόλησης ή και όταν γίνονται προσλήψεις, οι όροι είναι αρκετά αυστηροί και δυσβάσταχτοι. Και μάλιστα υπάρχει μια τάση προτίμησης εκείνου του προσωπικού το οποίο θα έχει τη λιγότερη συνδικαλιστική πείρα και θα είναι πιο χειραγωγημένο. Ομως είμαστε βέβαιοι ότι σ' αυτόν τον τεράστιο χώρο των 12.000 εργαζομένων δημιουργούνται προϋποθέσεις συσπείρωσης και αφύπνισης πολύ σημαντικές και προς αυτή την κατεύθυνση θα βοηθήσουμε».

Στη συνάντηση που είχε η Αλ. Παπαρήγα με τον πρόεδρο της «Αερολιμήν Αθηνών ΑΕ» Ν. Βαΐτσο και ανώτατα διευθυντικά στελέχη της εταιρίας, αναφέρθηκε μεταξύ των άλλων ότι: Συνολικά στο νέο αεροδρόμιο απασχολούνται 12.000 εργαζόμενοι σε 200 εταιρίες, φορείς, υπηρεσίες κλπ. Απ' αυτούς στην εταιρία του αεροδρομίου απασχολούνται 712 εργαζόμενοι. Στο αεροδρόμιο επενδύθηκαν περισσότερα από 2,1 δισ. Ευρώ, τα οποία πρέπει να καλυφθούν από τη λειτουργία του. Βέβαια, τα στελέχη έσπευσαν να σημειώσουν ότι σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, αυτός που θα κληθεί να καλύψει τυχόν ελλείμματα στη λειτουργία του είναι και πάλι ο ελληνικός λαός, παραβλέποντας το γεγονός ότι σχεδόν όλο το κόστος κατασκευής βάρυνε το ελληνικό κράτος, προς όφελος των Γερμανών που διοικούν και εκμεταλλεύονται το αεροδρόμιο. (Το κόστος καλύφτηκε κατά 47% από δημόσιο χρήμα, κατά 10% από τη «Χόχτιφ» και κατά 43% με δάνεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου). Η περίοδος αποπληρωμής των δανείων είναι 20ετής και τα πρώτα επτά χρόνια θεωρούνται περίοδος «υψηλού βαθμού επιβάρυνσης» της εταιρίας. Ακόμα είναι άγνωστο πότε θα καλυφθούν οι ανάγκες των δανειακών υποχρεώσεων, ώστε να αρχίσει η κερδοφορία. Σε αυτή τη φάση και για τα αμέσως προσεχή χρόνια λειτουργίας του αεροδρομίου, τιμολογούνται οι προσφερόμενες υπηρεσίες, έτσι ώστε να μειωθούν οι επιβαρύνσεις του δανεισμού. Σήμερα το 40% των εσόδων του αεροδρομίου προέρχεται από εμπορικές δραστηριότητες. Η διοίκηση του αεροδρομίου εμφανίστηκε αισιόδοξη για το μέλλον του αεροδρομίου, αναφέροντας, μάλιστα, ότι οι αρχικές προβλέψεις για την επιβατική κίνηση ξεπεράστηκαν κατά 10%, παρά τη διεθνή τουριστική κάμψη.

Στη συνάντηση με την ηγεσία της ΟΣΠΑ, οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας κινήθηκαν στη γνωστή λογική της διασφάλισης των θέσεων εργασίας και των εργασιακών σχέσεων στις συνθήκες ιδιωτικοποίησης, ενώ απέφυγαν να συζητήσουν την επί της ουσίας αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική και το ξεπούλημα του εθνικού αερομεταφορέα. Και αυτό στηλιτεύτηκε από παρευρισκόμενους εργαζόμενους, οι οποίοι εξέφρασαν την απογοήτευσή τους, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι αν υπήρχε ισχυρό συνδικάτο, θα μπορούσαν να αντιδράσουν δυναμικά. Μεταξύ των στοιχείων για την «προγραμματισμένη απαξίωση» της ΟΑ τα τελευταία χρόνια, οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν: Την ετήσια επιβάρυνση της εταιρίας με 26 δισ. δρχ., λόγω της μετεγκατάστασής της στα Σπάτα (στο Ελληνικό κατέβαλε περίπου 2 δισ. το χρόνο και στα Σπάτα καταβάλλει 28 δισ. δρχ.). Την απόρριψη από τη διοίκηση της εταιρίας, με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχει τεχνικό προσωπικό, πρότασης να αναλάβει η τεχνική βάση της ΟΑ για δέκα χρόνια τη μετασκευή αεροπλάνων «Τζάμπο» ξένων εταιριών σε εμπορικά, εξασφαλίζοντας στην εταιρία «ζεστό» χρήμα και μάλιστα σε συνάλλαγμα. Την αδυναμία συντήρησης του σύγχρονου εξοπλισμού επίγειων μέσων (επένδυση άνω των 7 δισ. δρχ.), λόγω έλλειψης προσωπικού. Σήμερα έχουν μείνει μόνο 40 εργαζόμενοι, από 160 που ήταν στο παρελθόν. Την απόρριψη των αιτημάτων που υποβάλλουν σταθμοί του εξωτερικού για αύξηση των πτήσεων (Αυστραλία, Γιοχάνεσμπουργκ, Λονδίνο, Φραγκφούρτη, κλπ.).