Ωστόσο η επίκληση του «κράτους δικαίου της ΕΕ» εξακολουθεί να έχει την τιμητική της στην κάλπικη αντιπαράθεση των αστικών κομμάτων.

Απ' τη μια ο Μητσοτάκης δηλώνει περήφανος γιατί η κυβέρνησή του αποκατέστησε την ευρωπαϊκή κανονικότητα στη χώρα.

Απ' την άλλη το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος τον εγκαλούν ότι παραβιάζει το «κράτος δικαίου της ΕΕ». Και το κάνουν σχεδόν σε κάθε ζήτημα, απ' την υπόθεση των υποκλοπών μέχρι τη διερεύνηση του εγκλήματος στα Τέμπη.

Είναι αναγκαίο λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε πολύ συνοπτικά τι είναι δίκαιο και ποιον υπηρετεί το κράτος.

Για να απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα, πρέπει να ξεκινήσουμε απ' το βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε Δικαίου, που δεν είναι άλλο απ' το συμφέρον της εκάστοτε κυρίαρχης τάξης, το οποίο υπηρετεί. Γι' αυτό εξάλλου το εκάστοτε Δίκαιο προστατεύεται, διαμορφώνεται και επιβάλλεται απ' την οργανωμένη κρατική δύναμη της τάξης που έχει την εξουσία τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο.

Η ιστορική πείρα αποκάλυψε πόσο απατηλός είναι ο ισχυρισμός ότι μπορεί τάχα να υπάρξει κρατική διακυβέρνηση που να υπηρετεί τόσο τα συμφέροντα του κεφαλαίου όσο και της εργατικής τάξης, του λαού. Επιβεβαίωσε πως δεν μπορεί να υπάρξει κοινό συμφέρον για τους θύτες και τα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. (...)

Ολες οι λειτουργίες κάθε αστικού κράτους υπηρετούν αυτόν τον στόχο.

Ολόκληρο το νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ, το σύνολο των κοινοτικών Οδηγιών και δεσμεύσεων, που αφορά την οικονομική λειτουργία των κρατών - μελών της ΕΕ, υπηρετεί με κάθε τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των λαών.

Θωρακίζει την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων με την Οδηγία οργάνωσης του χρόνου εργασίας 2003/88. Την Οδηγία που επεκτείνει τον χρόνο εργασίας, για να αυξηθεί το ξεζούμισμα των εργαζομένων, να αποσπά από κάθε ώρα εργασίας το μέγιστο κέρδος το κεφάλαιο.

Την Οδηγία που επιτρέπει ως «αποδεκτή παρέκκλιση» ακόμα και την υπέρβαση των 13 ωρών εργασίας σε μια εργάσιμη μέρα! Την Οδηγία που προβλέπει μέχρι και 12 μέρες συνεχόμενης δουλειάς και καθιστά παρελθόν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

Αξιοποιώντας αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέσπισε τις 32 εργάσιμες Κυριακές στο Εμπόριο και η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε τον νόμο - έκτρωμα του Γεωργιάδη, που επιτρέπει τη δουλειά 13 ωρών τη μέρα, σε πάνω από έναν εργοδότη.

Στην ίδια αντιδραστική κατεύθυνση κινείται το πλαίσιο της δημοσιονομικής πολιτικής της ΕΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, που οδηγεί στις δεσμεύσεις κάθε κυβέρνησης για τα ετήσια «ματωμένα πλεονάσματα», τα οποία διασφαλίζονται με τη φοροληστεία του λαϊκού εισοδήματος.

Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα, με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων του συστήματος διασφαλίζεται η φοροασυλία των εφοπλιστών και των μεγαλομετόχων των τραπεζικών ομίλων. (...)

Η στήριξη της συγκέντρωσης του κεφαλαίου δεν περιορίζεται βέβαια μόνο στο από ποιον παίρνει και από ποιον δεν παίρνει το αστικό κράτος, αφορά εξίσου το σε ποιον δίνει.

Η θωράκιση της κερδοφορίας με τη γενικόλογη επίκληση της ανάγκης επιτάχυνσης της Δικαιοσύνης αποτελεί βασική κατεύθυνση του Ενιαίου Χώρου Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ.

Το αποτύπωσε χωρίς περιστροφές η Εκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη το 2020, θέτοντας ως κεντρικό στόχο «να μετατραπεί η δικαιοσύνη από εστία αβεβαιότητας σε πηγή εμπιστοσύνης για τους επιχειρηματίες».

Σ' αυτή την κατεύθυνση, στον τομέα απονομής της Δικαιοσύνης προωθήθηκε ο νέος δικαστικός χάρτης για μια Δικαιοσύνη ακόμα πιο φιλική, γρήγορη και αποτελεσματική για τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως τονίζεται στην αιτιολογική του έκθεση. Με άλλα λόγια, ό,τι θέλει, όταν θέλει και όπου θέλει ο επενδυτής.

Για να υπηρετηθεί αυτός ο στόχος υποβαθμίστηκαν, διαλύθηκαν, ιδιωτικοποιήθηκαν αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και παραμένουν υποστελεχωμένες, χωρίς την αναγκαία υποδομή, όσες λειτουργούν. (...)

Αντίστοιχα, τόσο στο νομοθετικό επίπεδο όσο και στην εφαρμογή του στην πράξη, ενισχύεται η κατεύθυνση της καταστολής και του περιορισμού των λαϊκών δικαιωμάτων.

Η «ατζέντα» της ΕΕ ενάντια στην τρομοκρατία και τον «εξτρεμισμό», περιλαμβάνοντας χωρίς προσχήματα σε αυτόν την κομμουνιστική ιδεολογία και δράση, έχει ανοίξει εδώ και πάνω από 20 χρόνια αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο. Πρόκειται για πολύπλευρη επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες, ενάντια στο οργανωμένο εργατικό κίνημα: Από τους τρομονόμους και τις βαθιά αντιδραστικές αλλαγές στους Ποινικούς Κώδικες μέχρι τις μαζικές άρσεις απορρήτου και την προληπτική διατήρηση των μεταδεδομένων όλων των επικοινωνιών, όλων των λαών της Ευρώπης, με σχετική Οδηγία του 2006.

Η αντιδραστικοποίηση του «κράτους δικαίου» της ΕΕ προχωρά όλα αυτά τα χρόνια κάτω από τον μανδύα της «δημοκρατίας» και της «υπεράσπισης των δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών». Κάτω από αυτόν τον μανδύα εισάγονται, με μεγάλη ένταση τα τελευταία χρόνια, όλες εκείνες οι ρυθμίσεις, τα «παράθυρα», τα μέτρα προετοιμασίας και επίθεσης στον λαϊκό παράγοντα.

Βασικός κορμός των αντιδραστικών αλλαγών υπήρξε το 2016 η νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα, ο GDPR, με όλα τα κλαδιά του, όπως π.χ. τον Κανονισμό της Europol, την Οδηγία για τα δεδομένα των επιβατών αερομεταφορών. Ετσι, έχουν πλέον στα χέρια τους δεκάδες «νόμιμους» λόγους προληπτικού φακελώματος των εργαζομένων και των νέων στην Ευρώπη, όπως η «εθνική άμυνα», η «δημόσια ασφάλεια», το «γενικό δημόσιο συμφέρον της Ενωσης».

Σε αυτό το έδαφος αξιοποιήθηκε η πανδημία και ενισχύθηκαν μηχανισμοί όπως η Europol, η Ευρωεισαγγελία, το Ευρωπαϊκό Ενταλμα Σύλληψης. Γιγαντώνονται βάσεις δεδομένων μεγάλης κλίμακας, με νέες τεχνολογίες ιχνηλάτησης, αλληλοσυνδεόμενες υπηρεσίες φακελώματος και χαφιεδισμού, στο πλαίσιο του «Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ».

Κι αυτός ο κατάλογος δεν σταματά να μεγαλώνει. Σ' αυτόν προστίθεται τώρα μεταξύ άλλων ο νέος Κανονισμός «Prum II», που δυναμώνει το ευρωενωσιακό φακέλωμα, αφού στην ήδη υπάρχουσα αυτοματοποιημένη ανταλλαγή DNA, δακτυλικών αποτυπωμάτων, αδειών κυκλοφορίας, προστίθενται εικόνες προσώπου, όπως η φωτογραφία ενός διαδηλωτή, ενός απεργού, τα κάθε είδους στοιχεία των φακέλων της Αστυνομίας, διευκολύνοντας και επιταχύνοντας την ανταλλαγή τους ανάμεσα στα κράτη - μέλη και τα όργανα της ΕΕ.

Αυτή η πορεία αντίδρασης σε όλη τη γραμμή αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δημοκρατίας ως δικτατορίας του κεφαλαίου, με τις σύγχρονες μορφές προκλητικής λογοκρισίας και στο διαδίκτυο, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Δίπλα στην αντιμετώπιση του «ριζοσπαστικού» και «βίαιου» περιεχομένου, προστίθενται τα μέτρα ενάντια στη «ρητορική μίσους», στην «παραπληροφόρηση» κ.ά., που νομιμοποιούν το «κατέβασμα» περιεχομένου, το κλείσιμο λογαριασμών, στοχοποιούν όποιον αμφισβητεί την κυρίαρχη ευρωατλαντική προπαγάνδα, ειδικά γύρω από τους πολεμικούς σχεδιασμούς. Δείγμα αυτής της πολιτικής και νομοθεσίας της ΕΕ είναι η πρόκληση να χαρακτηρίζεται η εναντίωση στην εγκληματική δράση του κράτους του Ισραήλ «αντισημιτισμός», φτάνοντας στο σημείο ανοιχτών απαγορεύσεων εκδηλώσεων και συγκεντρώσεων, όπως στη Γερμανία. (...)

Η κατεύθυνση της καταστολής και του περιορισμού βασικών λαϊκών δικαιωμάτων ενισχύεται σήμερα, καθώς αυξάνεται ο κίνδυνος μιας μεγάλης πολεμικής αναμέτρησης ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Είναι γνωστά τα επικίνδυνα σχέδια που ξεδιπλώνει η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, στην οποία προστέθηκαν πρόσφατα η Σουηδία και η Φινλανδία. (...)

Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι η ταχύτητα με την οποία προχωρά η πολεμική προετοιμασία της ΕΕ.

Η πολεμική οικονομία αποτελεί πλέον την πρώτη προτεραιότητα των επιτελείων των Βρυξελλών για τη διασφάλιση της περιβόητης «στρατηγικής αυτονομίας» της ΕΕ. Για την ανάγκη προετοιμασίας της ΕΕ για μεγάλο πόλεμο μιλούν κορυφαίοι παράγοντές της, απ' τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ μέχρι τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και τον πρωθυπουργό της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ.

Και δεν μένουν μόνο στα λόγια και στις δηλώσεις. Οι αμυντικές δαπάνες της ΕΕ σχεδόν διπλασιάστηκαν την πενταετία 2019-2023 και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας (EDF) προβλέπει χρηματοδοτήσεις που ξεπερνούν τα 5,5 δισ. ευρώ ετησίως.

Η γερμανική κυβέρνηση δρομολόγησε ήδη εξοπλιστικό πρόγραμμα - μαμούθ 100 δισ. ευρώ και διαμορφώνει σχέδια για την υποδοχή τραυματιών πολέμου στα γερμανικά νοσοκομεία και για την εξοικείωση των παιδιών με τον πόλεμο στα γερμανικά σχολεία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ήδη την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική (EDIS) και προχωρούν οι συζητήσεις για την έκδοση σχετικού ευρωομολόγου, καθώς και την αύξηση της σχετικής χρηματοδότησης απ' την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Σε παγκόσμιο επίπεδο οι προϋπολογισμοί στρατιωτικών δαπανών των κρατών έφτασαν τα 2,4 τρισ. δολ. το 2023.

Γιατί όμως έχουμε αυτή την κλιμάκωση; Πώς είναι δυνατόν να υποτιμούν οι αστικές κυβερνήσεις τον τεράστιο κίνδυνο για την ανθρωπότητα από μια παγκόσμια πολεμική αναμέτρηση; Αυτό μας ρωτούν πολλοί φίλοι μας που παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις.

Πρώτα απ' όλα γιατί οξύνεται ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Οξύνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στον ευρωατλαντικό άξονα του ΝΑΤΟ και την ΕΕ και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό άξονα της Κίνας και της Ρωσίας. Αυτός ο ανταγωνισμός εκτείνεται απ' τον εμπορικό και τον τεχνολογικό τομέα μέχρι τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Εκτίνεται απ' την Αρκτική μέχρι την Αφρική και τον Ινδο-Ειρηνικό. Περιλαμβάνει και το Διάστημα.

Ομως υπάρχει και μια βαθύτερη αιτία. Η ωρολογιακή βόμβα πάνω στην οποία κάθεται η διεθνής καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν βρίσκει διέξοδο για να επενδυθεί με ικανοποιητικό κέρδος. Ηδη η οικονομία της ΕΕ βρίσκεται στην ουσία σε φάση ύφεσης. (...)

Γι' αυτό και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα στρέφονται σε μεγαλύτερο βαθμό στην πολεμική οικονομία ως την πιο αποτελεσματική απάντηση για το μεγάλο πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αφενός γιατί προσφέρει μια άμεση κερδοφόρα διέξοδο με τις νέες παραγγελίες στην πολεμική βιομηχανία.

Αφετέρου γιατί ο πόλεμος δημιουργεί στη συνέχεια ένα Ελντοράντο νέων κερδοφόρων επενδύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται απ' τους πολέμους. Ηδη η ΕΕ έχει δημιουργήσει τον μηχανισμό Rebuild Ukraine για τη δανειοδότηση και τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης Ουκρανίας.

Οταν, λοιπόν, εμείς βλέπουμε τα παιδιά των Παλαιστινίων της Γάζας να θάβονται ζωντανά στα ερείπια των ισραηλινών βομβαρδισμών, αυτοί, οι όμιλοι, βλέπουν τις τιμές των μετοχών τους να αυξάνονται στα ταμπλό των διεθνών χρηματιστηρίων. Επιβεβαιώνεται με τραγικό τρόπο για άλλη μια φορά ο Μαρξ, που εξήγησε ότι για 300% κέρδος το κεφάλαιο δεν έχει φραγμό για να διαπράξει οποιοδήποτε έγκλημα. (...)

Η εμπλοκή της ΕΕ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο πάει χέρι - χέρι με την ενίσχυση του «νόμου και της τάξης» μέσα στην Ευρώπη. (...)

Σε νομικό επίπεδο, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έννοια - λάστιχο της «τρομοκρατίας», η νομοθεσία για την αντιμετώπισή της. Η αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» αποτελεί διαχρονικό πρόσχημα τόσο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όπως σήμερα για τη σφαγή των Παλαιστινίων, όσο και για μέτρα παρακολούθησης και καταστολής στο εσωτερικό των κρατών - μελών της ΕΕ.

Στο όνομα της καταπολέμησης της «τρομοκρατικής δράσης» και του ριζοσπαστισμού νομιμοποιούνται καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης», μέτρα μαζικής και προληπτικής επιτήρησης όλου του πληθυσμού, όπως σήμερα που κάμερες τεχνητής νοημοσύνης εγκαθίστανται παντού στο Παρίσι ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων. Η αξιοποίηση της «τρομοκρατίας» και για την εξατομικευμένη στόχευση των κομμουνιστών, των συνδικαλιστών, των αγωνιστών του εργατικού - λαϊκού κινήματος δεν μπορεί πια να κρυφτεί, αφού ήδη μέσα στην ΕΕ «μετράμε» διώξεις για «υποστήριξη της τρομοκρατίας» σε βάρος προσώπων που π.χ. υπερασπίστηκαν τον Παλαιστινιακό λαό ενάντια στη γενοκτονία του.

Φυσικά δεν πρόκειται για μέτρα που θα παρθούν μελλοντικά. Ηδη ενισχύεται ο έλεγχος του κράτους και της ΕΕ στη λειτουργία και τη δράση των κομμάτων με διάφορα προσχήματα, όπως η εξακρίβωση της πραγματικής ηγεσίας τους για να αντιμετωπιστούν, υποτίθεται, κρυφοφασιστικά κόμματα.

Αντίστοιχα επιχειρείται να επιβληθούν το πλήρες ηλεκτρονικό φακέλωμα και η αποδυνάμωση της ζωντανής, πραγματικής λειτουργίας των συνδικάτων μέσα απ' τις Γενικές Συνελεύσεις, με τον κατάπτυστο νόμο Χατζηδάκη.

Στο έδαφος και των τελευταίων εξελίξεων, έχει ενισχυθεί η συζήτηση σε επίπεδο ΕΕ και όχι μόνο κρατών - μελών, για την ανάγκη θεσμοθέτησης «Ευρωπαϊκής Κατάστασης Εκτακτης Ανάγκης», με άμεση και καθολική εφαρμογή σε όλα τα κράτη - μέλη, με το επιχείρημα ότι οι προβλέψεις της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των «όλο και πιο πολύπλοκων» απειλών.

Τα προηγούμενα χρόνια, με αφορμή την πανδημία αλλά και τον πόλεμο στην Ουκρανία έγινε επίκληση του δικαίου της ανάγκης σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ προκειμένου να εφαρμοστούν με γρήγορο τρόπο εκτός από οικονομικά μέτρα, και μέτρα καταστολής, όπως απαγορεύσεις συναθροίσεων, μαζική καταγραφή και επιτήρηση κ.ο.κ.

Ομως, φίλες και φίλοι, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συνεχίσουμε έτσι. Είναι φανερό ότι χρειαζόμαστε μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας. Ενα ριζικά διαφορετικό κράτος, που θα έχει για σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών μας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Ενα κράτος που οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν καθημερινά στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων.

Ενα κράτος που θα σχεδιάζει επιστημονικά, κεντρικά την παραγωγή, την οικονομία, με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία που μπορούν να διασφαλίσουν οι σύγχρονες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες.

Αυτή η ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας μπορεί να υπάρξει αν ο λαός αποφασίσει να βαδίσει τον δρόμο της ανατροπής και να πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας και της κοινωνίας.

Να ανοίξει τον δρόμο για την Ελλάδα και την Ευρώπη της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του σοσιαλισμού.

Αυτή η αποστολή δεν μπορεί να υλοποιηθεί απ' τους θεσμούς του σημερινού αστικού κράτους. (...) Απαιτούνται νέοι θεσμοί που θα έχουν στον πυρήνα τους τον ίδιο τον χώρο της εργασίας και θα εξασφαλίζουν τη συνεχή ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων. (...)

Και φυσικά δεν περιμένουμε κάποια μεγάλη μέρα για να λυθούν τα προβλήματά μας.

Είμαστε καθημερινά μπροστά στους αγώνες, στην προσπάθεια να οργανωθεί η μεγάλη αντεπίθεση του λαού.

Είμαστε η μόνη πραγματική, μαχητική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση και στα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος που υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα, το κεφάλαιο και τις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.

Οργανώνουμε τον αγώνα για ΣΣΕ, ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και μείωση του χρόνου εργασίας, για μέτρα κατά της ακρίβειας και για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων.

Είμαστε μπροστά για να καταργηθούν οι νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη και ολόκληρο το νομικό πλαίσιο που εδραιώνει τον εργασιακό μεσαίωνα. Για την πλήρη προστασία της πρώτης κατοικίας ενάντια στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και στην εφαρμογή του νέου Πτωχευτικού Κώδικα. Μπαίνουμε μπροστά για να σταματήσει η ποινικοποίηση των εργατικών - λαϊκών αγώνων και η συστηματική κήρυξη των απεργιών ως παράνομων. (...)

Σας καλούμε να πάρετε τη θέση σας στη μάχη, δίπλα μας, δίπλα στο ΚΚΕ.

Ελάτε μαζί μας. Για να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ στην ΕΕ του πολέμου, της καταστολής και της εκμετάλλευσης.

Για να καταδικάσουμε όλους τους συνένοχους, τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τους υπόλοιπους που ευθύνονται για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

Για να βγουν απ' τις κάλπες πολύ περισσότερα κόκκινα ψηφοδέλτια, τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, της μόνης πραγματικής λαϊκής αντιπολίτευσης. Για να στείλουμε και στο Ευρωκοινοβούλιο αυτούς που βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή των αγώνων και όχι τους celebrities υποψήφιους. (...)

Για να γίνει πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ και εκεί που ψηφίζονται οι αποφάσεις και εκεί που ανατρέπονται, στους δρόμους του αγώνα.

Ελάτε μαζί μας.

Για να στείλουμε το μήνυμα ότι μπορούμε και θέλουμε να τους χαλάσουμε όσα σχεδιάζουν σε βάρος μας. Οτι μπορούμε να ανοίξουμε τον δρόμο για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Στις λίγες μέρες που απομένουν, θα τα δώσουμε όλα και θα τα καταφέρουμε.

Καλή δύναμη, σύντροφοι και φίλοι.