Θέλω λιτά και απλά να μεταφέρω το ερώτημα που μου έχουν κάνει συνάδελφοι, φίλοι και απλοί άνθρωποι σε διάφορες πολιτικές συζητήσεις «τι πρέπει να ψηφίσω και γιατί», καθώς και τις απαντήσεις μου.

Οι περισσότεροι απ' αυτούς που με έχουν ρωτήσει είναι άνθρωποι ενημερωμένοι και ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ κυρίως. Δηλώνουν αντιθέσεις σε πολλά πράγματα και πολλές φορές κατακρίνουν την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τις θέσεις και στάσεις της Ν. Δημοκρατίας.

Συμφωνούν στις συζητήσεις ότι ο τρόπος άσκησης της εξουσίας είναι σχεδόν απαράδεκτος. Οτι η οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης είναι νεοφιλελεύθερη. Οτι η πολιτική που ασκείται από την κυβέρνηση δεν έχει σχέση - επαφή με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη και με το σοσιαλισμό.

Αναγνωρίζουν οι άνθρωποι αυτοί ότι έχουν γίνει έργα κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ότι υπάρχει σχετική οικονομική ανάπτυξη προς όφελος των ολίγων. Παραδέχονται ακόμη ότι τα διαπλεκόμενα και η διαφθορά είναι σε απύθμενο βάθος και έκταση. Οτι τα πορνεία και η παιδεραστία ανθούν. Οτι η ανεργία, η πιο μεγάλη μορφή κοινωνικής αδικίας, κορυφώνεται. Η ανασφάλεια γιγαντώνεται. Οτι υπάρχει, ακόμα, πρόβλημα δημοκρατίας και ελευθερίας. Παράδειγμα οι μηνύσεις του υπουργού Δικαιοσύνης εναντίον της εφημερίδας «Ριζοσπάστης».

Οτι η πολιτική της κυβέρνησης εντολοδιοικείται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η έκρηξη του Προέδρου της Βουλής πως η κυβέρνηση πρέπει να περιορίσει τις δραστηριότητες του πρέσβη των ΗΠΑ, γιατί ενεργεί ωσάν «Ανθύπατος». Οτι η χώρα μας οδηγείται από τις ΗΠΑ και την ΕΕ χωρίς καμία διαδικασία -αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση - αμερικανοποίηση, στη βαρβαρότητα, την απαξίωση και έκπτωση των ηθών.

Προβληματίζονται οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, και ερωτούν τι πρέπει να ψηφίσουν και τι μπορεί να προκύψει. Ας σημειώσω ότι μερικοί από αυτούς φοβούνται την επάνοδο της Δεξιάς! Είναι το δίλημμα, ορθότερα ο εκβιασμός, που πάνω από 50 χρόνια, τα λεγόμενα κόμματα της κεντροαριστεράς έβαζαν και εξακολουθούν να βάζουν, για να υφαρπάσουν την ψήφο των αγωνιστών, των πονεμένων ανθρώπων, των αδικημένων και των φτωχών. Το δίλημμα είναι, ακόμα, για να μπορούν οι καιροσκόποι και τυχοδιώκτες πολιτικάντηδες και άλλοι να δικαιολογούν τη μεταπήδησή τους από την Αριστερά στη Δεξιά.

1. Είναι προφανές ότι το καλύτερο, μέχρι σήμερα, σύστημα διακυβέρνησης, από άποψη επιστημονική, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, συμπεριφοράς και ειρηνικής συμβίωσης των ανθρώπων και των λαών και από απόψεως ηθικής και αξιών είναι το κομμουνιστικό. Αυτό εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο τα λαϊκά συμφέροντα και λογικό είναι οι κομμουνιστές, οι φίλοι, οι δίκαιοι, οι ειρηνιστές κλπ, να ψηφίσουν στις 9-4-2000 το ΚΚΕ.

2. Οσοι δεν είναι κομμουνιστές ή δεν έχουν ωριμάσει ακόμα ή έχουν άλλες πολιτικές πεποιθήσεις ή και κάποιες προκαταλήψεις, μπορούν να δώσουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ, ως ένδειξη και απόδειξη της μέγιστης διαμαρτυρίας για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας και γενικά για τον εμπαιγμό ως προς τη συνέπεια των λόγων και έργων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δημοκρατίας, προ και μετά τις εκλογές.

Αν γίνει αυτό στις προσεχείς εκλογές, σε σημαντικό ποσοστό, είναι υπερβέβαιο, ότι θα ταρακουνήσει πρόσωπα και κόμματα, προστάτες και διαπλεκόμενα. Το όφελος από ένα τέτοιο αποτέλεσμα για τη δημοκρατία, τα λαϊκά συμφέροντα και τη χώρα μας, θα είναι ουσιαστικό και σημαντικό. Θα υπάρξει μια σοβαρή προωθητική ζωντανή δύναμη, που θα διευκολύνει την τροχιοδρόμηση ή και επίλυση πολλών προβλημάτων.

3. Αν αυτοί οι άνθρωποι, που διαμαρτύρονται και κατακρίνουν τη φιλελεύθερη δεξιά πολιτική των δύο κομμάτων, δεν ψηφίσουν το ΚΚΕ ή τα άλλα μικρά κόμματα, τότε πέφτουν στην παγίδα του διλήμματος που εφαρμόζει το κατεστημένο.

Είναι η στρατιά των ανέργων, που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Είναι οι άνθρωποι που βλέπουν ότι οι μεν πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι οι δε φτωχοί φτωχότεροι. Είναι τα άτομα και οι οικογένειές τους που υποφέρουν από τη μάστιγα των ναρκωτικών και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Είναι οι άνθρωποι που για να κάνουν κάποια εγχείρηση στο δημόσιο νοσοκομείο πρέπει να πληρώσουν. Είναι οι πολίτες που εξαναγκάζονται, για να εξυπηρετηθούν, να δώσουν φακελάκια.

Είναι αυτοί που συνωστίζονται στα βουλευτικά ή κομματικά γραφεία για να βρουν δουλιά ή να λύσουν κάποια προβλήματα. Είναι οι άνθρωποι που βλέπουν τα εθνικά συμφέροντα να συρρικνώνονται. Είναι οι άνθρωποι που βλέπουν τη θέση και τη στάση των κομμάτων, στον αγώνα της νεολαίας και του λαού, για την παιδεία, την υγεία, τη δημοκρατία, τα κοινωνικά δικαιώματα, την ελευθερία και την εθνική και εξωτερική πολιτική.