Οι εκβιασμοί που βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητας, οι διαπλοκές, το γενικότερο κλίμα διαφθοράς δεν έλειψαν από τη συζήτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τους δημοσιογράφους.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Θα ήθελα να ρωτήσω για ένα άλλο θέμα, κυρία Παπαρήγα, για όλα αυτά που ακούμε και βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τους εκβιασμούς, για τις δοσοληψίες μεταξύ δημοσιογράφων και επιχειρηματιών. Ποιο είναι το σχόλιο το δικό σας; Βλέπουμε πολλούς επιχειρηματίες να καταθέτουν στον εισαγγελέα. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εδώ ίσως πρόκειται για την κορυφή του παγόβουνου ή μία ένδειξη και τίποτα παραπάνω, χωρίς να θέλω να το υποτιμήσω. Η κοινωνία, η οικονομία μέσα στην οποία ζούμε, το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε, έχει φιλοσοφία του τον ανταγωνισμό, το κυνήγι του κέρδους, τον εκβιασμό, το «ο θάνατός σου η ζωή μου».

Και εν πάση περιπτώσει εγώ δε θα συμφωνήσω με μερικούς που λένε: πέσαμε απ' τα σύννεφα. Οχι και έπεσαν από τα σύννεφα. Γιατί αν πάρουμε την ιστορία του κεφαλαίου στην Ελλάδα, τι ήταν το ελληνικό κεφάλαιο, ήταν αγνό; Να σας πω εγώ, στο παρελθόν, γιατί έχουν ξεχαστεί, πόσες αποκαλύψεις γίνονταν στις αρχές της δεκαετίας του '50 για το ποιοι έφαγαν και ποιοι δεν έφαγαν τα λεφτά του σχεδίου Μάρσαλ; Εκεί γίνονταν αποκαλύψεις.

Μετά από 20 χρόνια μπορεί να έρθουν αποκαλύψεις ποιοι έφαγαν κοινοτικά ποσά. Ολοι τα τρώνε και αυτοί που δε φωνάζουν και αυτοί που φωνάζουν. Ολοι τα τρώνε. Απλώς κάποιοι θέλουν περισσότερα, θέλουν διαφορετική διανομή στην πίτα. Δεν είναι καινούρια πράγματα αυτά. Η ιστορία του Ελληνικού Κοινοβουλίου βρίθει από σκάνδαλα, από παραπομπές υπουργών - ο νόμος περί ευθύνης υπουργών - από εξεταστικές επιτροπές.

Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να συμβιβαστούμε. Και βεβαίως η πλουτοκρατία, το μεγάλο κεφάλαιο, προκειμένου να οργανώσουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, πρέπει να βάλουν και άλλους στα κόλπα και πολιτικούς και δημοσιογράφους και συνδικαλιστές και καλλιτέχνες. Αμα δε βάλουν όλο αυτό τον κόσμο στο χέρι, πώς θα διαμορφώσουν μία κοινή γνώμη μπερδεμένη, ηττημένη, απογοητευμένη και παραπληροφορημένη;

Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχει επέλθει πολτοποίηση και ισοπέδωση. Ακόμα υπάρχουν αντιστάσεις. Το θέμα είναι να γίνουν περισσότερες. Βεβαίως, θα υπάρχουν και δημοσιογράφοι, όπως υπάρχουν και δικηγόροι, όπως υπάρχουν και δικαστικοί και πολιτικοί που υπηρετούν αυτά τα συμφέροντα. Εδώ πρόκειται για πολύ χρήμα.

Γι' αυτό είπαμε στην αρχή ότι η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος μιλώντας για διάλογο, δε μιλάει μόνο για έναν τέτοιο ξερό διάλογο. Ενα διάλογο ο οποίος όσο μπορούμε να διαμορφώσει και μια άλλη ηθική ατμόσφαιρα σ' αυτό τον τόπο. Να συζητήσουμε τα προβλήματα στην ουσία τους. Να συζητήσουμε πώς θα δυναμώσει το κίνημα, πώς θα έχει αποτελεσματικότητα, από το να συζητάμε τα σκάνδαλα του ενός και του άλλου.

Δηλαδή, πρέπει να υπάρξει πολύ πιο δημιουργική συζήτηση πια και να μην παρασυρόμαστε και εμείς να συζητάμε εάν ο ένας επιχειρηματίας είναι καλύτερος απ' τον άλλο ή να παίρνουμε τη θέση του ενός επιχειρηματία εναντίον του άλλου. Βρώμα και δυσωδία, η οποία όμως δεν πρέπει να οδηγήσει το λαό σε μία παθητική στάση.

- ΜΑΚΗΣ ΚΟΥΡΗΣ («ΠΑΡΟΝ»): Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένες προτάσεις γι' αυτό το κλίμα της διαφθοράς, της διαπλοκής, των εκβιασμών και του πάρε - δώσε ανάλογα με τη δύναμη που έχει η μια πλευρά απ' την άλλη;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Είναι ένα δύσκολο θέμα. Οχι, ότι δεν μπορούμε να έχουμε προτάσεις ή δεν έχουμε. Το ζήτημα είναι ότι μέσα σ' αυτή τη ζούγκλα της οικονομίας της αγοράς δεν μπορείς να βρεις ούτε θεσμούς, ούτε μέτρα, τα οποία να υλοποιούνται.

Θα σου πω ένα παράδειγμα. Εμείς έχουμε ζητήσει επανειλημμένα να δημοσιευτεί ο κατάλογος - λέω μια πλευρά - των δημοσιογράφων που είναι γραμμένοι στη λίστα της Γραμματείας Τύπου, πληρώνονται από τη Γραμματεία Τύπου, οι οποίοι είναι στα γραφεία Τύπου των υπουργείων και ταυτόχρονα εμφανίζονται σαν αδέσμευτοι δημοσιογράφοι στις εφημερίδες.

Να το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι ένας δημοσιογράφος να πάει να δουλέψει στο γραφείο Τύπου ενός υπουργού. Αλλά πρέπει να το ξέρει ο άλλος. Εγώ πρέπει να ξέρω, ότι ο Χ, παραδείγματος χάρη, πληρώνεται από τη Γραμματεία Τύπου, είναι υπεύθυνος του γραφείου Τύπου ή δουλεύει στο γραφείο Τύπου του κ. Ρέππα π.χ. ή του κ. Σκανδαλίδη κλπ. και την ίδια ώρα εμφανίζεται ως αδέσμευτος δημοσιογράφος. Γιατί, κοίταξε, από εκεί που τα παίρνεις, επηρεάζεσαι και αν δεν επηρεάζεσαι μέσα σου, επηρεάζεται το γράψιμό σου.

Αυτό είναι ένα μέτρο, δηλαδή οπωσδήποτε μας ενδιαφέρει να υπάρχουν μέτρα. Δε λέμε ή θα ανατραπεί το σύστημα ή δε γίνεται τίποτα. Μας ενδιαφέρει να περιορίζεται όσο γίνεται αυτή η κατάσταση και να σώζεται και κόσμος από το να μπει μέσα σ' αυτή την κατάσταση.

Να σας πω άλλες πλευρές. Ενας βασικός μοχλός που θα μπορούσε να βοηθήσει σ' αυτές τις συνθήκες, να περιορίζει την κατάσταση, να είναι το αντίπαλο δέος, είναι τα ίδια τα συνδικάτα, οι οργανώσεις των εργαζομένων στους διάφορους κλάδους και στους χώρους δουλιάς, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα και να μαθαίνουν και να βλέπουν και να καταλαβαίνουν.

Δυστυχώς, αυτός ο ρόλος, ο ελεγκτικός να το πω έτσι, όσο μπορείς, δεν παίζεται. Και πάρα πολλά πράγματα συγκαλύπτονται από τη συνδικαλιστική αριστοκρατία, την εργατική αριστοκρατία. Για να δούμε εδώ τις αμοιβές, παραδείγματος χάρη, των συνδικαλιστικών στελεχών, πας μια ώρα σε μια επιτροπή και παίρνεις, ξέρω εγώ, 500.000 δραχμές το μήνα. Υπάρχουν συνδικαλιστές που είναι σε 10 χώρους.

Σ' εμάς, αυτό πρέπει να το ξέρετε, όποτε έχει συμβεί μέσω μαζικών φορέων να υπάρχει ένας κομμουνιστής που θα πάει σε έναν τέτοιο φορέα, τα λεφτά δεν τα παίρνει, δεν έχει υλικό συμφέρον, τα καταθέτει στην παράταξή του, από κάποια παράταξη έχει εκλεγεί - δεν τα παίρνει το Κόμμα τα λεφτά - τα καταθέτει σε κάποια συσπείρωση. Και βεβαίως και ο κομμουνιστής πρέπει να ελέγχεται και προσπαθούμε να ελέγχεται. Δηλαδή, είναι πράγματα για τα οποία πρέπει να παρθούν μέτρα.

Τώρα, κάτι Ανεξάρτητες Αρχές... Υπάρχουν και άνθρωποι που μπαίνουν εκεί, οι οποίοι καταλαβαίνουν την ευθύνη τους και παλεύουν. Δεν μπορώ να πω ότι όσοι είναι σ' αυτές τις Ανεξάρτητες Αρχές είναι άνθρωποι οι οποίοι συμβιβάζονται. Υπάρχουν τέτοιες φωνές. Αλλά συνολικά αυτή η Ανεξάρτητη Αρχή δεν ξέρω πόσο μπορεί να παρεμβαίνει.

Είμαστε υπέρ των Διακομματικών Επιτροπών Ελέγχου, όπου τα κόμματα μέσω Κοινοβουλίου μπορούν περισσότερο να ασκούν έναν έλεγχο. Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να βρεθεί. Αλλά τώρα η ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων, κεφαλαίων, εργατικού δυναμικού κλπ. έχει περιορίσει και την ύπαρξη ελέγχων.

- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Είσαστε κατά του να είναι ο εργολάβος και ιδιοκτήτης ΜΜΕ;

- ΑΛ.ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εμείς, είπα, έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένα ότι πρέπει να υπάρχει πλήρης διαχωρισμός. Οι εκδότες, οι ιδιοκτήτες σταθμών να μην παίρνουν δημόσια έργα κλπ. Αν και λέγαμε πάντα ότι μπορεί να βρουν τρόπο με τις Off Shore εταιρίες ή δεν ξέρω τι, πάντως με τις ανώνυμες μετοχές μπορεί να παίρνουν.

Παρ' όλα αυτά όμως είμαστε υπέρ του να τους κάνεις και τη ζωή δύσκολη. Να μην τους αφήνεις ασύδοτους να κάνουν και τη δουλιά τους εκ του ασφαλούς και να νομιμοποιείς μια κατάσταση. Είμαστε αντίθετοι. Και στο νόμο για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και για του Βασικού Μετόχου, είχαμε πάρει καθαρή θέση.

Και επιπλέον, με την ευκαιρία, υπάρχει και αυτό το αίσχος με τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Είναι τα πράγματα σε εκκρεμότητα για να μπορούν οι μεγάλοι ιδιοκτήτες να εκδιώξουν τους μικρότερους και να τους πάρουν τις συχνότητες. Υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Τουλάχιστον και στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» διάβασα και στο «ΠΑΡΟΝ» την προσπάθεια που γίνεται να πάρουν τις συχνότητες των μικρών τηλεοπτικών σταθμών στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τώρα πολλά πράγματα γίνονται στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων. Οπωσδήποτε είμαστε υπέρ της παρέμβασης σ' αυτά τα θέματα και μάλιστα, αν θέλετε, εμείς θα θέλαμε και άνθρωποι που γνωρίζουν αυτά τα πράγματα να μας ενημερώνουν με στοιχεία κλπ. υπεύθυνα και όταν μας κατατίθενται στοιχεία τα ψάχνουμε, καμιά φορά να μη μας παραπλανούν οι ανταγωνιστές κλπ., γιατί συμβαίνει κι αυτό, μας έρχονται διάφοροι φάκελοι, ανώνυμες καταγγελίες, δεν μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις, μπορεί να είναι ο ανταγωνιστής και να παίζεις το παιχνίδι του ανταγωνιστή. Προσπαθούμε.

Συμμετέχουμε π.χ. σε επιτροπές προμηθειών, παρεμβαίνουμε εκεί σ' αυτά τα πράγματα που έχουν τα υπουργεία. Αλλά τα μέσα που έχουμε να παρεμβαίνουμε είναι λίγα, τα χρησιμοποιούμε. Το σύστημα είναι τέτοιο που έχει νομιμοποιήσει την κλοπή, να το πω έτσι, και την ασυδοσία, οπότε περιορίζονται και οι τυπικές παρανομίες.